Psalms 73
1 A Psalm of Asaph. How good is God to Israel, to those who are upright in heart.
Асаф язған күй: — Дәрвәқә Худа Исраилға, Қәлби сап болғанларға меһривандур;
2 But my feet were nearly moved; my steps had nearly slipped.
Лекин өзүм болсам, путлишип жиқилип чүшүшкә тасла қалдим; Аяқлирим тейилип кәткили қил қалди;
3 For I was zealous over the iniquitous, seeing the peacefulness of sinners.
Чүнки рәзилләрниң ронақ тапқанлиғини көрүп, Һакавурларға һәсәт қилдим;
4 For they have no respect for their death, nor do they have support in their wounds.
Чүнки улар өлүмидә азаплар тартмайду, Әксичә тени мәзмут вә сағлам туриду.
5 They are not with the hardships of men, nor will they be scourged with men.
Улар инсанға хас җапани көрмәйду, Яки хәқләрдәк балаю-апәткә учримайду.
6 Therefore, arrogance has held on to them. They have been covered with their iniquity and impiety.
Шуңа мәғрурлуқ марҗандәк уларға есилиду, Зорлуқ-зомигәрлик тондәк уларға чаплишиду.
7 Their iniquity has proceeded, as if from fat. They have parted from the affection of the heart.
Улар сәмрип кәткәнлигидин көзлири томпийип чиқти; Уларниң қәлбидики хияләтләр һәддидин ешип кетиду.
8 They have thought and spoken wickedness. They have spoken iniquity in high places.
Башқиларни мәсқирә қилип зәһәрлик сөзләйду; Һалини үстүн қилип дивинип, доқ қилиду.
9 They have set their mouth against heaven, and their tongue has traversed the earth.
Улар ағзини пәләккә қойиду, Уларниң тиллири йәр йүзини кезип жүриду.
10 Therefore, my people will be converted here, and fullness of days will be found in them.
Шуңа [Худаниң] хәлқи мошуларға майил болуп, Уларниң дегәнлирини су ичкәндәк ахириғичә ичип: —
11 And they said, “How would God know?” and, “Isn’t there knowledge in high places?”
«Тәңри қандақ биләләйтти?», «Һәммидин Алий Болғучида билим барму?» — дәйду.
12 Behold, these are sinners, and, abounding in this age, they have obtained riches.
Мана булар рәзилләрдур; Улар бу дунияда раһәт-парағәтни көриду, Байлиқларни топлайду.
13 And I said: So then, it is without purpose that I have justified my heart and washed my hands among the innocent.
«Аһ, һәқиқәтән бекардин-бекар көңлүмни пакландуруптимән, Гунасиз туруп қолумни артуқчә жуюп кәптимән;
14 And I have been scourged all day long, and I have received my chastisement in the mornings.
Бекарға күн бойи җапа чекиптимән; Шундиму һәр сәһәрдә [виҗданниң] әйивигә учрап кәлдим!».
15 If I were to say that I would explain this: Behold, I would condemn this nation of your sons.
Бирақ мән: — «Бундақ [десәм], Бу дәвирдики пәрзәнтлириңгә асийлиқ қилған болмамдимән?» — дедим.
16 I considered, so that I might know this. It is a hardship before me,
Уларни калламдин өткүзәй десәм, Көзүмгә шундақ еғир көрүнди.
17 until I may enter into the Sanctuary of God, and understand it to its last part.
Тәңриниң муқәддәс җайлириға киргичә шундақ ойлидим; Киргәндила [яманларниң] ақивитини чүшәндим.
18 So, because of deceitfulness, truly, you have placed it before them. While they were being lifted up, you were casting them down.
Дәрвәқә Сән уларни тейилғақ йәрләргә орунлаштурисән, Уларни жиқитип парә-парә қиливетисән.
19 How have they been brought to desolation? They have suddenly failed. They have perished because of their iniquity.
Улар көзни жумуп ачқучила шунчә паракәндә болиду, Дәһшәтләр уларни бесип йоқитиду!
20 As a dream is to those who awaken, O Lord, so will you reduce their image to nothing in your city.
Сән и Рәб, чүштин ойғанғандәк ойғинип, Орнуңдин туруп уларниң сияқини көзгә илмайсән.
21 For my heart has been inflamed, and my temperament has been changed.
Жүрәклирим қайнап, Ичлирим санҗилғандәк болған чағда,
22 And so, I have been reduced to nothing, and I did not know it.
Өзүмни һеч немә билмәйдиған бир һамақәт, Алдиңда бир һайван екәнлигимни билип йәттим.
23 I have become like a beast of burden to you, and I am always with you.
Һалбуки, мән һемишә Сән билән биллә; Сән мени оң қолумдин тутуп йөлидиң;
24 You have held my right hand. And in your will, you have conducted me, and with your glory, you have taken me up.
Өз несиһәтиң билән мени йетәкләйсән, Шан-шәрипңни намайән қилғандин кейин, Ахирида Сән мени өзүңгә қобул қилисән.
25 For what is there for me in heaven? And what do I wish for on earth before you?
Әрштә Сәндин башқа мениң кимим бар? Йәр йүзидә болса Сәндин башқа һеч кимгә интизар әмәсмән.
26 My body has failed, and my heart: O God of my heart, and God my portion, into eternity.
Әтлирим һәм қәлбим зәиплишиду, Лекин Худа қәлбимдики қорам таш һәм мәңгүлүк несивәмдур!
27 For behold, those who put themselves far from you will perish. You have perished all those who fornicate away from you.
Чүнки мана, Сәндин жирақ турғанлар һалак болиду; Вапасизлиқ қилған паһишә аялдәк Сәндин ваз кәчкәнләрниң һәр бирини йоқитисән.
28 But it is good for me to adhere to God, to put my hope in the Lord God, so that I may announce all your prophecies, at the gates of the daughter of Zion.
Бирақ мән үчүн, Худаға йеқинлишиш әвзәлдур! Униң барлиқ қилған ишлирини җакалаш үчүн, Рәб Пәрвәрдигарни таянчим қилдим.
