Psalms 60
1 Unto the end. For those who will be changed, with the inscription of a title, of David himself, for instruction: when he set fire to Mesopotamia of Syria and Sobal, and Joab turned back and struck Idumea, in the valley of the salt pits, twelve thousand men. O God, you have rejected us, and you have ruined us. You became angry, and yet you have been merciful to us.
Þennan sálm orti Davíð þegar hann átti í ófriði við Sýrlendinga og óvíst var um úrslit. Þetta gerðist á sama tíma og Jóab, hershöfðingi Ísraels, vann sigur á 12.000 Edomítum í Saltdalnum. Þú Guð, hefur útskúfað okkur og brotið niður varnirnar. Þú hefur reiðst okkur og tvístrað. Drottinn sýndu aftur miskunn þína.
2 You have moved the earth, and you have disturbed it. Heal its breaches, for it has been moved.
Þú lést landið skjálfa, sprungur opnuðust. Drottinn læknaðu það og græddu sárin.
3 You have revealed to your people difficulties. You have made us drink the wine of remorse.
Þú lést lýð þinn kenna á hörðu, við reikuðum eins og drukknir menn.
4 You have given a warning sign to those who fear you, so that they may flee from before the face of the bow, so that your beloved may be delivered.
En nú hefur þú reist okkur herfána! Þangað stefnum við allir sem elskum þig.
5 Save me with your right hand, and hear me.
Réttu út þína sterku hönd og frelsaðu okkur! Bjargaðu ástvinum þínum.
6 God has spoken in his holy place: I will rejoice, and I will divide Shechem, and I will measure the steep valley of the tabernacles.
Guð hefur heitið hjálp. Hann hefur svarið það við heilagleika sinn! Er að undra þótt ég sé glaður?!
7 Gilead is mine, and Manasseh is mine. And Ephraim is the strength of my head. Judah is my king.
„Síkem, Súkkót, Gíleað, Manasse – allt er þetta mitt, “segir hann. „Júda gefur konung og Efraím varðmenn.
8 Moab is the cooking pot of my hope. Into Idumea, I will extend my shoe. To me, the foreigners have been made subject.
Móab er þjónn minn og Edóm þræll. Og yfir Filisteu æpi ég siguróp!“
9 Who will lead me into the fortified city? Who will lead me all the way to Idumea?
Hver fer með til Edóms, inn í víggirtar borgir hans?
10 Will not you, O God, who has rejected us? And will not you, O God, go out with our armies?
Guð! Hann sem áður útskúfaði og yfirgaf hersveitir okkar!
11 Grant us help from tribulation. For salvation from man is empty.
Drottinn, styð okkur gegn óvinunum, því að ekki hjálpa menn.
12 In God, we will act virtuously. And those who trouble us, he will lead to nothing.
Með Guðs hjálp vinnum við stórvirki, hann mun fótum troða óvinina.
