Psalms 44
1 Unto the end. To the sons of Korah, toward understanding. We have heard, O God, with our own ears. Our fathers have announced to us the work that you wrought in their days and in the days of antiquity.
Przewodnikowi chóru. Psalm pouczający dla synów Korego. Boże, słyszeliśmy na własne uszy, nasi ojcowie opowiadali nam o tym, czego dokonałeś za ich dni, w czasach dawnych.
2 Your hand dispersed the Gentiles, and you transplanted them. You afflicted a people, and you expelled them.
Ty własną ręką wypędziłeś pogan, a ich osadziłeś; wyniszczyłeś narody, a ich rozprzestrzeniłeś.
3 For they did not take possession of the land by their sword, and their own arm did not save them. But your right hand and your arm, and the light of your countenance did so, because you were pleased with them.
Nie zdobyli bowiem ziemi swym mieczem ani ich nie wybawiło własne ramię, lecz twoja prawica i twoje ramię, i światło twego oblicza, bo upodobałeś ich sobie.
4 You yourself are my king and my God, who commands the salvation of Jacob.
Ty jesteś moim Królem, o Boże; daj wybawienie Jakubowi.
5 With you, we will brandish a horn before our enemies; and in your name, we will spurn those rising up against us.
Dzięki tobie pokonamy naszych wrogów, w twoje imię zdepczemy naszych przeciwników.
6 For I will not hope in my bow, and my sword will not save me.
Nie zaufam bowiem mojemu łukowi i nie wybawi mnie mój miecz;
7 For you have saved us from those who afflict us, and you have bewildered those who hate us.
Lecz ty nas wybawiłeś od naszych wrogów i zawstydziłeś tych, którzy nas nienawidzą.
8 In God, we will give praise all day long; and in your name, we will confess forever.
Każdego dnia chlubimy się Bogiem, a twoje imię będziemy sławić na wieki. (Sela)
9 But now, you have rejected and bewildered us, and you will not go forth with our armies, O God.
[Teraz] jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz z naszymi wojskami.
10 You have turned our back to our enemies, and those who hated us have plundered for themselves.
Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed wrogiem, a ci, którzy nas nienawidzą, złupili nas.
11 You have given us over like sheep for food. You have scattered us among the Gentiles.
Wydałeś nas na rzeź jak owce i rozproszyłeś nas wśród pogan.
12 You have sold your people without a price, and no great number was exchanged for them.
Sprzedałeś swój lud za bezcen i nie zyskałeś na jego sprzedaży.
13 You have set us as a disgrace to our neighbors, a scoff and a derision to those who are around us.
Wystawiłeś nas na wzgardę naszym sąsiadom, na szyderstwo i pośmiewisko tym, którzy nas otaczają.
14 You have set us as a parable among the Gentiles, a shaking of the head among the peoples.
Uczyniłeś nas tematem przysłowia wśród pogan, tak że narody kiwają głowami nad nami.
15 All day long my shame is before me, and the confusion of my face has covered me,
Mój wstyd wciąż jest przede mną, a hańba mi twarz okrywa;
16 before the voice of the reproacher and the commentator, before the face of the adversary and the pursuer.
Na głos tego, który gardzi i bluźni, z powodu wroga i mściciela.
17 All these things have come upon us, yet we have not forgotten you, and we have not acted unjustly in your covenant.
To wszystko nas spotkało, a [jednak] nie zapomnieliśmy o tobie ani nie naruszyliśmy twojego przymierza.
18 And our heart has not turned back. And you have not diverted our steps from your way.
Nasze serce się nie odwróciło ani nasze kroki nie zboczyły z twej ścieżki;
19 For you humbled us in a place of affliction, and the shadow of death has covered us.
Chociaż powaliłeś nas w miejscu smoków i okryłeś nas cieniem śmierci.
20 If we have forgotten the name of our God, and if we have extended our hands to a foreign god,
Gdybyśmy zapomnieli imienia naszego Boga i wyciągnęli ręce do obcego boga;
21 will not God find this out? For he knows the secrets of the heart.
Czyż Bóg by się o tym nie dowiedział? Przecież on zna tajniki serca.
22 For, because of you, we are being killed all day long. We are considered as sheep for the slaughter.
Lecz z powodu ciebie przez cały dzień nas zabijają, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź.
23 Rise up. Why do you fall asleep, O Lord? Rise up, and do not reject us in the end.
Ocknij się; czemu śpisz, Panie? Obudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
24 Why do you turn your face away, and why do you forget our needfulness and our tribulation?
Czemu ukrywasz swoje oblicze i zapominasz o naszym utrapieniu i ucisku?
25 For our soul has been humbled into the dust. Our belly has been bound to the earth.
Nasza dusza bowiem pogrążyła się w prochu, nasz brzuch przylgnął do ziemi.
26 Rise up, O Lord. Help us and redeem us, because of your name.
Powstań nam na pomoc, odkup nas ze względu na twoje miłosierdzie.
