Psalms 38
1 A Psalm of David, in commemoration of the Sabbath. O Lord, do not rebuke me in your fury, nor chastise me in your wrath.
Psalm Dawidowy ku przypominaniu. Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.
2 For your arrows have been driven into me, and your hand has been confirmed over me.
Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.
3 There is no health in my flesh before the face of your wrath. There is no peace for my bones before the face of my sins.
Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.
4 For my iniquities have walked over my head, and they have been like a heavy burden weighing upon me.
Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.
5 My sores have putrefied and been corrupted before the face of my foolishness.
Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.
6 I have become miserable, and I have been bent down, even to the end. I have walked with contrition all day long.
Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.
7 For my loins have been filled with illusions, and there is no health in my flesh.
Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.
8 I have been afflicted and greatly humbled. I bellowed from the groaning of my heart.
Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.
9 O Lord, all my desire is before you, and my groaning before you has not been hidden.
Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.
10 My heart has been disturbed. My strength has abandoned me, and the light of my eyes has abandoned me, and it is not with me.
Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.
11 My friends and my neighbors have drawn near and stood against me. And those who were next to me stood far apart. And those who sought my soul used violence.
Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.
12 And those who sought evil accusations against me were speaking emptiness. And they practiced deceitfulness all day long.
I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.
13 But, like someone deaf, I did not hear. And I was like someone mute, not opening his mouth.
Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.
14 And I became like a man who does not hear, and who has no reproofs in his mouth.
I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.
15 For in you, Lord, I have hoped. You will listen to me, O Lord my God.
Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!
16 For I said, “Lest at any time, my enemies might rejoice over me,” and, “While my feet are being shaken, they have spoken great things against me.”
Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.
17 For I have been prepared for scourges, and my sorrow is ever before me.
Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.
18 For I will announce my iniquity, and I will think about my sin.
Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.
19 But my enemies live, and they have been stronger than me. And those who have wrongfully hated me have been multiplied.
Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:
20 Those who render evil for good have dragged me down, because I followed goodness.
A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.
21 Do not forsake me, O Lord my God. Do not depart from me.
Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.
22 Be attentive to my help, O Lord, the God of my salvation.
Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!
