Psalms 31
1 Unto the end. A Psalm of David according to an ecstasy. In you, Lord, I have hoped; let me never be confounded. In your justice, deliver me.
У Тебе се, Господе, уздам; немој ме оставити под срамотом довека, по правди својој избави ме.
2 Incline your ear to me. Hasten to rescue me. Be for me a protector God and a house of refuge, so as to accomplish my salvation.
Пригни к мени ухо своје, похитај, помози ми. Буди ми камени град, тврда ограда, где бих се спасао.
3 For you are my strength and my refuge; and for the sake of your name, you will lead me and nourish me.
Јер си Ти камена гора моја и ограда моја, имена свог ради води ме и управљај мном.
4 You will lead me out of this snare, which they have hidden for me. For you are my protector.
Извади ме из мреже коју ми тајно заместише; јер си Ти крепост моја.
5 Into your hands, I commend my spirit. You have redeemed me, O Lord, God of truth.
У Твоју руку предајем дух свој; избављао си ме, Господе, Боже истинити!
6 You have hated those who practice emptiness to no purpose. But I have hoped in the Lord.
Ненавидим оне који поштују пропадљиве идоле; ја се у Господа уздам.
7 I will exult and rejoice in your mercy. For you have looked upon my humility; you have saved my soul from needfulness.
Радоваћу се и веселити се о милости Твојој, кад погледаш на моју муку, познаш тугу душе моје,
8 And you have not enclosed me in the hands of the enemy. You have set my feet in a spacious place.
Не даш ме у руку непријатељу, поставиш ноге моје на пространом месту.
9 Have mercy on me, Lord, for I am troubled. My eye has been disturbed by wrath, along with my soul and my gut.
Смилуј се на ме, Господе; јер ме је туга, од јада изнеможе око моје, душа моја и срце моје;
10 For my life has fallen into sorrow, and my years into sighing. My virtue has been weakened in poverty, and my bones have been disturbed.
Ишчиле у жалости живот мој, и године моје у уздисању; ослаби од муке крепост моја, и кости моје сасахнуше.
11 I have become a disgrace among all my enemies, and even more so to my neighbors, and a dread to my acquaintances. Those who catch sight of me, flee away from me.
Од мноштва непријатеља својих постадох подсмех и суседима својим, и страшило знанцима својим; који ме виде на улици беже од мене.
12 I have become forgotten, like one dead to the heart. I have become like a damaged utensil.
Заборављен сам као мртав, нема ме у срцима; ја сам као разбијен суд.
13 For I have heard the harsh criticism of many who linger in the area. While assembled together against me in that place, they deliberated on how to take away my life.
Јер слушам грдњу од многих, од свуда страх, кад се договарају на ме, мисле ишчупати душу моју.
14 But I have hoped in you, O Lord. I said, “You are my God.”
А ја се, Господе, у Тебе уздам и велим: Ти си Бог мој.
15 My fate is in your hands. Rescue me from the hand of my enemies and from those who are persecuting me.
У Твојој су руци дани моји; отми ме из руку непријатеља мојих, и од оних, који ме гоне.
16 Shine your face upon your servant. Save me in your mercy.
Покажи светло лице своје слузи свом; спаси ме милошћу својом.
17 Do not let me be confounded, Lord, for I have called upon you. Let the impious be ashamed and be drawn down into Hell. (Sheol h7585)
Господе! Немој ме оставити под срамотом; јер Тебе призивам. Нек се посраме безбожници, нека замукну и падну у пакао. (Sheol h7585)
18 May deceitful lips be silenced: those that speak iniquity against the just, in arrogance and in abusiveness.
Нека онеме уста лажљива, која говоре на праведника обесно, охоло и с поругом.
19 How great is the multitude of your sweetness, O Lord, which you keep hidden for those who fear you, which you have perfected for those who hope in you, in the sight of the sons of men.
Како је много у Тебе добра, које чуваш за оне који Те се боје, и које дајеш онима који се у Те уздају пред синовима човечијим!
20 You hide them in the concealment of your face, from the disturbance of men. You protect them in your tabernacle, from the contradiction of tongues.
Сакриваш их под кров лица свог од буна људских; склањаш их под сен од свадљивих језика.
21 Blessed is the Lord. For he has shown his wonderful mercy to me, in a fortified city.
Да је благословен Господ, што ми показа дивну милост као да ме уведе у тврд град!
22 But I said in the excess of my mind: “I have been cast away from the glance of your eyes.” And so, you heeded the voice of my prayer, while I was still crying out to you.
Ја рекох у сметњи својој: Одбачен сам од очију Твојих; али Ти чу молитвени глас мој кад Те призвах.
23 Love the Lord, all you his saints. For the Lord will require truth, and he will abundantly repay those who act with arrogance.
Љубите Господа сви свети Његови; Господ држи веру; и увршено враћа онима који поступају охоло.
24 Act manfully, and let your heart be strengthened, all you who hope in the Lord.
Будите слободни, и нека буде јако срце ваше, сви који се у Господа уздате.
