< Psalms 147 >

1 Alleluia. Praise the Lord, because the psalm is good. Delightful and beautiful praise shall be for our God.
خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم!
2 The Lord builds up Jerusalem. He will gather together the dispersed of Israel.
خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.
3 He heals the contrite of heart, and he binds up their sorrows.
او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد.
4 He numbers the multitude of the stars, and he calls them all by their names.
خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند.
5 Great is our Lord, and great is his virtue. And of his wisdom, there is no number.
خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست.
6 The Lord lifts up the meek, but he brings down the sinner, even to the ground.
او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد.
7 Sing before the Lord with confession. Play psalms to our God on a stringed instrument.
خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید!
8 He covers heaven with clouds, and he prepares rain for the earth. He produces grass on the mountains and herbs for the service of men.
او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند،
9 He gives their food to beasts of burden and to young ravens that call upon him.
به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند.
10 He will not have good will for the strength of the horse, nor will he be well pleased with the legs of a man.
خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛
11 The Lord is well pleased with those who fear him and with those who hope in his mercy.
خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند.
12 Alleluia. Praise the Lord, O Jerusalem. Praise your God, O Zion.
ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو!
13 For he has reinforced the bars of your gates. He has blessed your sons within you.
زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است.
14 He has stationed peace at your borders, and he has satisfied you with the fat of the grain.
او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید.
15 He sends forth his eloquence to the earth. His word runs swiftly.
خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود.
16 He provides snow like wool. He strews clouds like ashes.
او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند.
17 He sends his ice crystals like morsels. Who can stand firm before the face of his cold?
خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟
18 He will send forth his word, and it will melt them. His Spirit will breathe out, and the waters will flow.
سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند.
19 He announces his word to Jacob, his justices and his judgments to Israel.
او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل.
20 He has not done so much for every nation, and he has not made his judgments manifest to them. Alleluia.
این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد!

< Psalms 147 >