Psalms 102
1 The prayer of the pauper, when he was anxious, and so he poured out his petition in the sight of the Lord. O Lord, hear my prayer, and let my outcry reach you.
Preĝo de mizerulo, kiam li perdas la fortojn kaj elverŝas antaŭ la Eternulo sian malĝojon. Ho Eternulo, aŭskultu mian preĝon; Kaj mia krio venu al Vi.
2 Do not turn your face away from me. In whatever day that I am in trouble, incline your ear to me. In whatever day that I will call upon you, heed me quickly.
Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide aŭskultu min.
3 For my days have faded away like smoke, and my bones have dried out like firewood.
Ĉar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj ĉirkaŭbrulis kiel en forno.
4 I have been cut down like hay, and my heart has withered, for I had forgotten to eat my bread.
Falĉiĝis kiel herbo kaj sekiĝis mia koro, Ĉar mi forgesis manĝi mian panon.
5 Before the voice of my groaning, my bone has adhered to my flesh.
De la voĉo de mia plorado Algluiĝis miaj ostoj al mia karno.
6 I have become like a pelican in solitude. I have become like a night raven in a house.
Mi similiĝis al pelikano en la dezerto, Mi fariĝis kiel noktuo en ruinoj.
7 I have kept vigil, and I have become like a solitary sparrow on a roof.
Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.
8 All day long my enemies reproached me, and those who praised me swore oaths against me.
Ĉiutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj ĵuras per mi.
9 For I chewed on ashes like bread, and I mixed weeping into my drink.
Ĉar cindron mi manĝis kiel panon, Kaj mian trinkaĵon mi miksis kun larmoj,
10 By the face of your anger and indignation, you lifted me up and threw me down.
Kaŭze de Via kolero kaj indigno; Ĉar Vi min levis kaj ĵetis.
11 My days have declined like a shadow, and I have dried out like hay.
Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi sekiĝas kiel herbo.
12 But you, O Lord, endure for eternity, and your memorial is from generation to generation.
Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.
13 You will rise up and take pity on Zion, for it is time for its mercy, for the time has come.
Vi leviĝos, Vi korfavoros Cionon; Ĉar estas tempo por ĝin kompati, ĉar venis la tempo.
14 For its stones have pleased your servants, and they will take pity on its land.
Ĉar Viaj sklavoj ekamis ĝiajn ŝtonojn, Ĉarma estas por ili ĝia polvo.
15 And the Gentiles will fear your name, O Lord, and all the kings of the earth your glory.
Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj ĉiuj reĝoj de la tero Vian gloron.
16 For the Lord has built up Zion, and he will be seen in his glory.
Ĉar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.
17 He has noticed the prayer of the humble, and he has not despised their petition.
Li Sin turnis al la preĝo de la forlasitoj, Kaj ne forpuŝis ilian petegon.
18 Let these things be written in another generation, and the people who will be created will praise the Lord.
Ĉi tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.
19 For he has gazed from his high sanctuary. From heaven, the Lord has beheld the earth.
Ĉar Li rigardis malsupren el Sia sankta altaĵo, El la ĉielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,
20 So may he hear the groans of those in shackles, in order that he may release the sons of the slain.
Por aŭdi la ĝemon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;
21 So may they announce the name of the Lord in Zion and his praise in Jerusalem:
Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,
22 while the people convene, along with kings, in order that they may serve the Lord.
Kiam kolektiĝos kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.
23 He responded to him in the way of his virtue: Declare to me the brevity of my days.
Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.
24 Do not call me back in the middle of my days: your years are from generation to generation.
Mi diras: Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.
25 In the beginning, O Lord, you founded the earth. And the heavens are the work of your hands.
En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la ĉielo estas la faro de Viaj manoj.
26 They will perish, but you remain. And all will grow old like a garment. And, like a blanket, you will change them, and they will be changed.
Ili pereos, sed Vi restos; Kaj ĉiuj ili eluziĝos kiel vesto, Kiel veston Vi ilin ŝanĝos, kaj ili ŝanĝiĝos.
27 Yet you are ever yourself, and your years will not decline.
Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finiĝos.
28 The sons of your servants will live, and their offspring will be guided aright in every age.
La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortikiĝos antaŭ Vi.
