Psalms 102
1 The prayer of the pauper, when he was anxious, and so he poured out his petition in the sight of the Lord. O Lord, hear my prayer, and let my outcry reach you.
Dungga ang akong pag-ampo, Yahweh; dungga ang akong paghilak kanimo.
2 Do not turn your face away from me. In whatever day that I am in trouble, incline your ear to me. In whatever day that I will call upon you, heed me quickly.
Ayaw tagoi ang imong panagway gikan kanako sa panahon sa akong kalisdanan. Pamatia ako. Sa dihang motawag ako kanimo, tubaga dayon ako.
3 For my days have faded away like smoke, and my bones have dried out like firewood.
Kay ang akong adlaw lumalabay lamang sama sa aso, ug ang akong mga bukog daw nasunog sa kalayo.
4 I have been cut down like hay, and my heart has withered, for I had forgotten to eat my bread.
Nadugmok ang akong kasingkasing, ug sama ako sa sagbot nga nalaya. Nakalimot ako sa pagkaon sa bisan unsa nga pagkaon.
5 Before the voice of my groaning, my bone has adhered to my flesh.
Sa padayon kong pag-agulo, naniwang ako pag-ayo.
6 I have become like a pelican in solitude. I have become like a night raven in a house.
Sama ako sa pilicano sa kamingawan, ug nahisama ako sa kwago nga anaa sa kadaot.
7 I have kept vigil, and I have become like a solitary sparrow on a roof.
Nagatukaw ako sama sa biniyaan nga langgam, nga nag-inusara sa atop.
8 All day long my enemies reproached me, and those who praised me swore oaths against me.
Gihagit ako sa akong mga kaaway sa tibuok adlaw; ug kadtong nagbugalbugal kanako ginamit ang akong ngalan sa pagpanunglo.
9 For I chewed on ashes like bread, and I mixed weeping into my drink.
Nagkaon ako ug abo sama sa tinapay ug nasagolan ang akong imnonon sa mga luha.
10 By the face of your anger and indignation, you lifted me up and threw me down.
Tungod sa imong hilabihan nga kasuko, gialsa mo ako aron ibundak.
11 My days have declined like a shadow, and I have dried out like hay.
Ang akong mga adlaw sama sa anino nga mahanaw, ug malaya ako sama sa sagbot.
12 But you, O Lord, endure for eternity, and your memorial is from generation to generation.
Apan ikaw, Yahweh, magpabilin sa walay kataposan, ug ang imong kabantogan alang sa tanang kaliwatan.
13 You will rise up and take pity on Zion, for it is time for its mercy, for the time has come.
Motindog ka ug kaluy-an ang Zion. Karon ang takna nga maluoy ka kaniya; ang gitagana nga takna miabot na.
14 For its stones have pleased your servants, and they will take pity on its land.
Kay ang imong mga sulugoon nagpugong sa ilang mga pinalanggang mga bato ug naluoy alang sa abog sa iyang kadaot.
15 And the Gentiles will fear your name, O Lord, and all the kings of the earth your glory.
Ang kanasoran magpasidungog sa imong ngalan, Yahweh, ug ang tanang mga hari sa kalibotan magatahod sa imong himaya.
16 For the Lord has built up Zion, and he will be seen in his glory.
Gitukod pag-usab ni Yahweh ang Zion ug magpakita diha sa iyang himaya.
17 He has noticed the prayer of the humble, and he has not despised their petition.
Nianang tungora, pagatubagon niya ang pag-ampo sa mga kabos; dili niya isalikway ang ilang mga pag-ampo.
18 Let these things be written in another generation, and the people who will be created will praise the Lord.
Kay nahisulat kini alang sa umaabot nga kaliwatan, ug ang mga tawo nga wala pa nahimugso magadayeg kang Yahweh.
19 For he has gazed from his high sanctuary. From heaven, the Lord has beheld the earth.
Kay midungaw siya gikan sa habog nga balaang dapit; gikan sa langit nakita ni Yahweh ang kalibotan,
20 So may he hear the groans of those in shackles, in order that he may release the sons of the slain.
aron sa pagpaminaw sa agulo sa mga binilanggo, aron sa pagpagawas niadtong nasilotan sa kamatayon.
21 So may they announce the name of the Lord in Zion and his praise in Jerusalem:
Unya imantala sa mga tawo ang ngalan ni Yahweh sa Zion ug ang iyang pagdayeg sa Jerusalem
22 while the people convene, along with kings, in order that they may serve the Lord.
sa dihang magatigom ang katawhan ug ang mga gingharian aron sa pag-alagad kang Yahweh.
23 He responded to him in the way of his virtue: Declare to me the brevity of my days.
Gikuha niya ang akong kusog sa kinatung-an sa akong kinabuhi. Gipamubo niya ang akong mga adlaw.
24 Do not call me back in the middle of my days: your years are from generation to generation.
Miingon ako, “Akong Dios, ayaw kuhaa ang akong kinabuhi sa akong pagkabatan-on; anaa ka sa tanang kaliwatan.
25 In the beginning, O Lord, you founded the earth. And the heavens are the work of your hands.
Kaniadto pa imo nang gipahimutang ang kalibotan; ang kalangitan mao ang buhat sa imong mga kamot.
26 They will perish, but you remain. And all will grow old like a garment. And, like a blanket, you will change them, and they will be changed.
Mangahanaw (sila) apan ikaw magapabilin; mangadaan silang tanan sama sa panapton; sama sa bisti, pahawa-on mo (sila) ug mangahanaw (sila)
27 Yet you are ever yourself, and your years will not decline.
Apan ikaw mao lamang gihapon, ug walay kataposan ang imong katuigan.
28 The sons of your servants will live, and their offspring will be guided aright in every age.
Ang mga anak sa imong mga sulugoon managpadayon, ug ang ilang mga kaliwatan magkinabuhi diha sa imong presensya.”
