Proverbs 10

1 A wise son gladdens the father. Yet truly, a foolish son is the grief of his mother.

امثال سلیمان: پسر عاقل پدرش را شاد می‌سازد، اما پسر نادان باعث غم مادرش می‌گردد.

2 Treasures of impiety will profit nothing. Truly, justice shall liberate from death.

ثروتی که از راه نادرست به دست آمده باشد نفعی به انسان نمی‌رساند، اما درستکاری به او سعادت دائمی می‌بخشد.

3 The Lord will not afflict with famine the soul of the just, and he will overthrow the treacheries of the impious.

خداوند نمی‌گذارد مرد درستکار گرسنگی بکشد و یا مرد شریر به آرزوی خود برسد.

4 The neglectful hand has wrought destitution. But the hand of the steadfast prepares riches. He who advances by lies, this one feeds on the wind. For he is the same as one who runs after flying birds.

آدمهای تنبل، فقیر می‌شوند، ولی اشخاص کوشا ثروتمند می‌گردند.

5 He who gathers the harvest is a wise son. But he who snores in warm weather is a son of confusion.

کسی که به موقع محصول خود را برداشت می‌کند عاقل است، اما کسی که موقع برداشت محصول می‌خوابد مایهٔ ننگ است.

6 The blessing of the Lord is on the head of the just. But iniquity covers the mouth of the impious.

بر سر درستکاران برکت‌هاست، اما وجود بدکاران از ظلم و لعنت پوشیده است.

7 The remembrance of the just is with praises. And the name of the impious shall decay.

نیکان خاطرهٔ خوبی از خود باقی می‌گذارند، اما نام بدکاران به فراموشی سپرده می‌شود.

8 The wise of heart accept precepts. The foolish are cut down by the lips.

شخص عاقل پند و اندرز را می‌پذیرد، اما نادان یاوه‌گو هلاک می‌شود.

9 He who walks in simplicity walks in confidence. But he who corrupts his ways shall be discovered.

قدمهای شخص درستکار ثابت و استوار است، ولی شخص کجرو عاقبت می‌لغزد و می‌افتد.

10 He who winks with the eye gives sorrow. And the foolish in lips shall be beaten.

آن که با نیت بد چشمک می‌زند سبب رنجش می‌شود، اما آن که بی‌پرده نکوهش می‌کند باعث صلح می‌شود.

11 The mouth of the just is a vein of life. And the mouth of the impious covers iniquity.

دهان درستکاران چشمهٔ حیات است، اما دهان شخص بدکار پر از نفرین می‌باشد.

12 Hatred rises up from disputes. And charity covers all offenses.

کینه و نفرت باعث نزاع می‌شود، اما محبت گناه دیگران را می‌بخشد.

13 In the lips of the wise, wisdom is discovered. And a rod is for the back of one who lacks heart.

اشخاص دانا به خاطر سخنان حکیمانه‌شان مورد ستایش قرار می‌گیرند، اما اشخاص نادان چوب حماقت خود را می‌خورند.

14 The wise store away knowledge. But the mouth of the foolish is a neighbor to confusion.

در دهان شخص دانا سخنان سنجیده یافت می‌شود، اما آدم نادان نسنجیده سخن می‌گوید و خرابی به بار می‌آورد.

15 The substance of the rich is the city of his strength. The fear of the poor is their destitution.

ثروت شخص ثروتمند قلعۀ اوست، اما بینوایی شخص فقیر او را از پای درمی‌آورد.

16 The work of the just is unto life. But the fruit of the impious is unto sin.

درآمد شخص درستکار به زندگی او رونق می‌بخشد، اما شخص بدکار درآمد خود را در راههای گناه‌آلود بر باد می‌دهد.

17 The way of life is for those who observe discipline. But whoever abandons correction wanders astray.

کسی که تأدیب را می‌پذیرد در راه حیات گام برمی‌دارد، اما کسی که نمی‌خواهد اصلاح گردد، به گمراهی کشیده می‌شود.

18 Lying lips conceal hatred; whoever brings forth contempt is unwise.

کسی که کینه‌اش را پنهان می‌کند آدم نادرستی است. شخصی که شایعات بی‌اساس را پخش می‌کند نادان است.

19 In a multitude of speaking, sin will not be lacking. But whoever tempers his lips is most prudent.

پرحرفی، انسان را به سوی گناه می‌کشاند. عاقل کسی است که زبانش را مهار کند.

20 The tongue of the just is choice silver. But the heart of the impious is exchanged for nothing.

سخنان عادلان مانند نقره گرانبهاست، اما سخنان بدکاران هیچ ارزشی ندارد.

21 The lips of the just instruct many. But those who are unlearned shall die in destitution of heart.

سخنان خوب عادلان، دیگران را احیا می‌کند، اما حماقت نادانان باعث مرگ خودشان می‌شود.

22 The blessing of the Lord causes riches. Affliction will not be a companion to them.

برکت خداوند انسان را ثروتمند می‌سازد بدون اینکه زحمتی برای وی به بار آورد.

23 The foolish work wickedness as if in jest. But wisdom is prudence to a man.

آدم نادان از عمل بد لذت می‌برد و شخص دانا از حکمت.

24 What the impious fear will overwhelm them. The just shall be given their desire.

آنچه بدکاران از آن می‌ترسند بر سرشان می‌آید، اما نیکان به آرزوی خود می‌رسند.

25 Like a passing tempest, so the impious one will be no more. But the just one is like an everlasting foundation.

بلا و مصیبت چون گردباد از راه می‌رسد و بدکاران را با خود می‌برد، اما شخص درستکار مانند صخره، پا برجا می‌ماند.

26 Like vinegar to the teeth, and smoke to the eyes, so is a lazy one to those who sent him.

هرگز از آدم تنبل نخواه برای تو کاری انجام دهد؛ او مثل دودی است که به چشم می‌رود و مانند سرکه‌ای است که دندان را کند می‌کند.

27 The fear of the Lord adds days. And the years of the impious will be shortened.

خداترسی سالهای عمر انسان را زیاد می‌کند، اما شرارت از عمر او می‌کاهد.

28 The expectation of the just is rejoicing. But the hope of the impious will perish.

امید درستکاران به شادی می‌انجامد، اما امید بدکاران بر باد می‌رود.

29 The strength of the simple is the way of the Lord, and it is fear to those who work evil.

خدا برای نیکان قلعه‌ای محافظ است، اما او بدان را هلاک خواهد کرد.

30 The just in eternity shall not be moved. But the impious will not live upon the earth.

درستکاران همیشه از امنیت برخوردار خواهند بود، اما بدکاران بر زمین، زنده نخواهند ماند.

31 The mouth of the just shall bring forth wisdom. The tongue of the depraved will perish.

از دهان درستکاران غنچه‌های حکمت می‌شکفد، اما زبان دروغگویان از ریشه کنده خواهد شد.

32 The lips of the just consider what is acceptable. And the mouth of the impious considers perversities.

عادلان همیشه سخنان خوشایند بر زبان می‌آورند، اما دهان بدکاران از سخنان نیشدار پر است.