Numbers 24
1 And when Balaam had seen that it was pleasing to the Lord that he should bless Israel, he by no means went out as he had gone before, to seek divination. But directing his face opposite the desert,
Και ιδών ο Βαλαάμ ότι ήτο αρεστόν ενώπιον του Κυρίου να ευλογήση τον Ισραήλ, δεν υπήγε, καθώς άλλοτε, να ζητήση μαντείας, αλλ' έστησε το πρόσωπον αυτού προς την έρημον.
2 and lifting up his eyes, he saw Israel dwelling in tents by their tribes. And with the Spirit of God rushing into him,
Και ανύψωσεν ο Βαλαάμ τους οφθαλμούς αυτού και είδε τον Ισραήλ κατεσκηνωμένον κατά τας φυλάς αυτών· και ήλθεν επ' αυτόν το πνεύμα του Θεού.
3 taking up his parable, he said: “Balaam, the son of Beor, the man whose eye has been obstructed,
Και αρχίσας την παραβολήν αυτού είπε, Βαλαάμ ο υιός του Βεώρ είπε, και ο άνθρωπος, ο έχων ανοικτούς τους οφθαλμούς αυτού, είπεν·
4 the hearer of the sermon of God, he who has gazed upon a vision of the Almighty, he who falls down and so his eyes are opened, has declared:
είπεν εκείνος, όστις ήκουσε τα λόγια του Θεού, Όστις είδεν όρασιν του Παντοδυνάμου, πεσών εις έκστασιν, έχων όμως ανοικτούς τους οφθαλμούς αυτού.
5 ‘How beautiful are your tabernacles, O Jacob, and your tents, O Israel!
Πόσον ώραίαι είναι αι κατοικίαι σου, Ιακώβ, αι σκηναί σου, Ισραήλ.
6 They are like forested valleys, like gardens irrigated next to rivers, like tabernacles which the Lord has fixed, like cedars close to waters.
Ως κοιλάδες είναι εξηπλωμέναι, ως παράδεισοι εις όχθας ποταμού, ως δένδρα αλόης τα οποία εφύτευσεν ο Κύριος, ως κέδροι πλησίον των υδάτων.
7 Water shall flow from his jar, and his offspring shall be amid many waters, because Agag, his king, shall be taken, and his kingdom shall be removed.
Θέλει εκχέει ύδωρ εκ της αντλίας αυτού, και το σπέρμα αυτού θέλει είσθαι εις ύδατα πολλά, και ο βασιλεύς αυτού θέλει είσθαι υψηλότερος του Αγάγ, και η βασιλεία αυτού θέλει μεγαλυνθή.
8 Away from Egypt, God has led him, whose strength is like the rhinoceros. They shall devour the nations that are his enemies, and break their bones, and pierce them with arrows.
Ο Θεός εξήγαγεν αυτόν εξ Αιγύπτου· έχει ως δύναμιν μονοκέρωτος· θέλει καταφάγει τα έθνη τους πολεμίους αυτού, και θέλει συντρίψει τα οστά αυτών, και θέλει κατατοξεύσει αυτούς με τα βέλη αυτού.
9 Lying down, he has slept like a lion, and like a lioness, whom no one would dare to awaken. He who blesses you, shall himself also be blessed. He who curses you, shall be considered cursed.”
Αναπεσών, εκοιμήθη ως λέων, και ως σκύμνος λέοντος· τις θέλει εξεγείρει αυτόν; Ευλογημένος ο ευλογών σε και κατηραμένος ο καταρώμενός σε.
10 And Balak, being angry against Balaam, clapped his hands together and said: “I called you to curse my enemies, and, to the contrary, you have blessed them three times.
Και εξήφθη ο θυμός του Βαλάκ εναντίον του Βαλαάμ και συνεκρότησε τας χείρας αυτού· και είπεν ο Βαλάκ προς τον Βαλαάμ, διά να καταρασθής τους εχθρούς μου σε εκάλεσα· και ιδού, συ ευλογών ευλόγησας αυτούς τρίτην ταύτην φοράν·
11 Return to your place. I had decided, indeed, to honor you greatly, but the Lord has deprived you of the designated honor.”
τώρα λοιπόν φύγε εις τον τόπον σου· έλεγον να σε τιμήσω με τιμάς· αλλ' ιδού, ο Κύριος σε εστέρησε της τιμής.
12 Balaam responded to Balak: “Did I not say to your messengers, whom you sent to me:
Και είπεν ο Βαλαάμ προς τον Βαλάκ, Δεν είπον και προς τους απεσταλμένους σου, τους οποίους απέστειλας προς εμέ, λέγων,
13 Even if Balak would give me his house, filled with silver and gold, I still could not go away from the word of the Lord my God, so as to offer anything, either good or evil, from my own heart; but whatever the Lord will speak, this, too, I shall speak.
Και αν μοι δώση ο Βαλάκ την οικίαν αυτού πλήρη αργυρίου και χρυσίου, δεν δύναμαι να παραβώ την προσταγήν του Κυρίου, ώστε να κάμω καλόν ή κακόν απ' εμαυτού, αλλ' ό, τι ο Κύριος λαλήση, τούτο θέλω ειπεί;
14 Yet truly, as I continue on to my own people, I will give you counsel as to what this people shall do to your people in the end times.”
και τώρα, ιδού, εγώ υπάγω προς τον λαόν μου· ελθέ λοιπόν να σοι φανερώσω τι θέλει κάμει ο λαός ούτος εις τον λαόν σου εις τας εσχάτας ημέρας.
15 Therefore, taking up his parable, he again spoke: “Balaam the son of Beor, the man whose eye has been obstructed,
Και αρχίσας την παραβολήν αυτού είπε, Βαλαάμ ο υιός του Βεώρ είπε, και ο άνθρωπος, ο έχων ανοικτούς τους οφθαλμούς αυτού, είπεν·
16 the hearer of the sermon of God, he who knows the doctrine of the Most High, and who sees the visions of the Almighty, who, falling down, has his eyes opened, has declared:
είπεν εκείνος, όστις ήκουσε τα λόγια του Θεού, και έλαβε την γνώσιν του Υψίστου, όστις είδεν όρασιν του Παντοδυνάμου, πεσών εις έκστασιν, έχων όμως ανοικτούς τους οφθαλμούς αυτού·
17 I shall see him, but not presently. I shall gaze upon him, but not soon. A star shall rise out of Jacob, and a rod shall spring up from Israel. And he shall strike down the commanders of Moab, and he shall devastate all the sons of Seth.
Θέλω ιδεί αυτόν, αλλ' ουχί τώρα· θέλω θεωρήσει αυτόν, αλλ' ουχί εκ του πλησίον· θέλει ανατείλει άστρον εξ Ιακώβ, και θέλει αναστηθή σκήπτρον εκ του Ισραήλ, και θέλει πατάξει τους αρχηγούς Μωάβ, και εξολοθρεύσει πάντας τους υιούς του Σήθ·
18 And he shall possess Idumea; the inheritance of Seir shall fall to their enemies. Yet truly, Israel shall act with strength.
και ο Εδώμ θέλει είσθαι κληρονομία, και ο Σηείρ θέλει είσθαι κληρονομία εις τους εχθρούς αυτού· και ο Ισραήλ θέλει πράξει εν ισχύϊ·
19 From Jacob will be he who shall be ruler. And he shall perish the remnants of the city.”
και θέλει εξέλθει εξ Ιακώβ ο εξουσιάζων, και θέλει εξολοθρεύσει τον διασωθέντα εκ της πόλεως.
20 And when he saw Amalek, taking up his parable, he said: “Amalek, first among the Gentiles, whose very end shall be perdition.”
Και ιδών τον Αμαλήκ, ήρχισε την παραβολήν αυτού και είπεν, Ο Αμαλήκ είναι αρχή των εθνών· αλλ' εν τω τέλει αυτού θέλει αφανισθή.
21 Likewise, he saw the Kainites, and taking up his parable, he said: “Robust, indeed, is your habitation. But though you will set your nest in a rock,
Και ιδών τον Κεναίον, ήρχισε την παραβολήν αυτού και είπεν, Ισχυρά είναι η κατοικία σου, και θέτεις την φωλεάν σου επί την πέτραν·
22 and you will be elect among the stock of Kain, how long will you be able to remain? For Assur shall take you captive.”
πλην ο Κεναίος θέλει καταπορθηθή, εωσού σε φέρη αιχμάλωτον ο Ασσούρ.
23 And taking up his parable once more he said: “Alas! Who will be able to survive, when God will do these things?
Και επανέλαβε την παραβολήν αυτού και είπεν, Ω τις θέλει ζήσει, όταν ο Θεός κάμη τούτο;
24 They shall arrive in Greek warships from Italy. They shall overcome the Assyrians, and they shall devastate the Hebrews, and yet, at the very end, even they themselves shall perish.”
Και πλοία θέλουσιν ελθεί από των παραλίων των Κητιαίων, και θέλουσι καταθλίψει τον Ασσούρ, και θέλουσι καταθλίψει τον Εβερ· αλλά και εκείνοι θέλουσιν εξαφανισθή.
25 And Balaam rose up, and he returned to his place. Likewise, Balak went back, along the way by which he had arrived.
Και σηκωθείς ο Βαλαάμ ανεχώρησε και επέστρεψεν εις τον τόπον αυτού· ο δε Βαλάκ απήλθε και αυτός εις την οδόν αυτού.
