Nehemiah 8
1 And the seventh month had arrived. Now the sons of Israel were in their cities. And all the people were gathered together, like one man, in the street which is before the water gate. And they spoke to Ezra the scribe, so that he would bring the book of the law of Moses, which the Lord had instructed to Israel.
Йәттинчи айға кәлгәндә, Исраилларниң һәммиси өз шәһәрлиригә келип орунлишип болди. Бу чағда пүтүн халайиқ худди бир адәмдәк болуп «Су қовуқи» алдидики мәйданға жиғилип, тәвратшунас Әзрадин Пәрвәрдигарниң Мусаниң вастиси билән Исраилға тапилиған Тәврат-қанун китавини кәлтүрүшни тәләп қилди.
2 Therefore, Ezra the priest brought the law before the multitude of men and women, and all those who were able to understand, on the first day of the seventh month.
Йәттинчи айниң биринчи күни каһин Әзра Тәврат-қанун китавини җамаәткә, йәни әр-аяллар, шундақла аңлап чүшинәләйдиған барлиқ кишиләрниң алдиға елип чиқти;
3 And he read it openly in the street which was before the water gate, from morning even until midday, in the sight of the men and women, and those who understood. And the ears of all the people were attentive to the book.
«Су қовуқи»ниң алдидики мәйданда, әтигәндин чүшкичә, әр-аялларға, шундақла аңлап чүшинәләйдиған кишиләргә оқуп бәрди. Пүткүл җамаәтниң қулақлири Тәврат-қанун китавидики сөзләрдә еди.
4 Then Ezra the scribe stood upon a step of wood, which he had made for speaking. And standing beside him were Mattithiah, and Shemaiah, and Anaiah, and Uriah, and Hilkiah, and Maaseiah, on his right. And on the left were Pedaiah, Mishael, and Malchijah, and Hashum, and Hashbaddanah, Zechariah, and Meshullam.
Тәвратшунас Әзра мәхсус мошу ишқа һазирланған яғач мунбәргә чиқип турди; униң оң тәрипидә турғини Маттития, Шема, Анаяһ, Урия, Һилқия билән Маасеяһлар еди; сол тәрипидә турғини Пидая, Мишаәл, Малкия, Һашом, Һашбаддана, Зәкәрия билән Мәшуллам еди.
5 And Ezra opened the book before all the people. For he stood out above all the people. And when he had opened it, all the people stood up.
Әзра пүткүл халайиқниң көз алдида китапни ачти, чүнки у пүтүн халайиқтин егиздә туратти; у китапни ачқанда, барлиқ халайиқ орнидин қопти.
6 And Ezra blessed the Lord, the great God. And all the people responded, “Amen, Amen,” lifting up their hands. And they bowed down, and they adored God, facing the ground.
Әзра улуқ Худа болған Пәрвәрдигарға мәдһийәләр оқувиди, барлиқ халайиқ қоллирини көтирип җававән: «Амин! Амин!» дейишти; андин тизлинип, пишанисини йәргә йеқип, Пәрвәрдигарға сәҗдә қилди.
7 Then Jeshua, and Bani, and Sherebiah, Jamin, Akkub, Shabbethai, Hodiah, Maaseiah, Kelita, Azariah, Jozabad, Hanan, Pelaiah, the Levites, caused the people to be silent in order to hear the law. And the people were standing on their feet.
Андин кейин Лавийлардин Йәшуя, Бани, Шәрәбия, Ямин, Аккуб, Шаббитай, Ходия, Маасеяһ, Келита, Азария, Йозабад, Һанан вә Пелаялар халайиққа Тәврат қанунини чүшәндүрди; җамаәт өрә туратти.
8 And they read from the book of the law of God, distinctly and plainly, so as to be understood. And when it was read, they did understand.
Улар җамаәткә китаптин Худаниң Тәврат-қанунини җараңлиқ оқуп бәрди вә оқулғанни чүшинивелиши үчүн униң мәнаси вә әһмийити тоғрисида ениқ тәбир бәрди.
9 Then Nehemiah (the same is the cupbearer) and Ezra, the priest and scribe, and the Levites, who were interpreting for all the people, said: “This day has been sanctified to the Lord our God. Do not mourn, and do not weep.” For all of the people were weeping, as they were listening to the words of the law.
Валий Нәһәмия билән тәвратшунас каһин Әзра вә хәлиққә қанунниң мәнасини үгитидиған Лавийлар пүткүл җамаәткә: — Бүгүн Худайиңлар болған Пәрвәрдигарға аталған муқәддәс күндур, жиға-зерә қилмаңлар! — деди. Чүнки халайиқниң һәммиси Тәврат қанунидики сөзләрни аңлап жиға-зерә қилип кетишкән еди.
10 And he said to them: “Go, eat fat foods and drink sweet drinks, and send portions to those who have not prepared for themselves. For it is the holy day of the Lord. And do not be sad. For the joy of the Lord is also our strength.”
Андин [Нәһәмия] уларға: — Силәр берип назу-немәтләрни йәп, шәрбәтләрни ичиңлар, өзигә [йимәк-ичмәк] тәйярлалмиғанларға йемәк-ичмәк бөлүп бериңлар; чүнки бүгүн Рәббимизгә аталған муқәддәс бир күндур. Ғәмкин болмаңлар; чүнки Пәрвәрдигарниң шатлиғи силәрниң күчүңлардур, деди.
11 Then the Levites caused the people to be silent, saying: “Be quiet. For the day is holy. And do not be sorrowful.”
Лавийларму: — Бүгүн муқәддәс күн болғачқа, тиничлиниңлар, ғәмкин болмаңлар! — дәп җамаәтни тиничландурди.
12 And so all the people went forth, so that they might eat and drink, and so that they might send portions, and so that they might make a great rejoicing. For they understood the words that he had taught to them.
Җамаәт қайтип берип, йәп-ичишти, башқиларғиму йимәк-ичмәк үләштүрүп бәрди, шат-хурамлиққа чөмди; чүнки улар берилгән тәлим сөзлирини чүшәнгән еди.
13 And on the second day, the leaders of the families of all the people, the priests, and the Levites were gathered together to Ezra the scribe, so that he might interpret for them the words of the law.
Әтиси халайиқ ичидики қәбилә каттивашлири, каһинлар вә Лавийлар тәвратшунас Әзраниң йениға жиғилип, Тәврат қанунидики сөзләрни техиму чүшинип пәм-парасәткә еришмәкчи болди.
14 And they found written in the law, which the Lord had instructed by the hand of Moses, that the sons of Israel should live in tabernacles on the day of solemnity in the seventh month,
Улар Тәврат қанунида Пәрвәрдигар Мусаниң вастиси билән Исраилларға йәттинчи айдики һейтта кәпиләрдә туруши керәклиги пүтүлгәнлигини уқти,
15 and that they should proclaim and send out a voice in all their cities and in Jerusalem, saying: “Go forth to the mount, and bring olive branches, and the branches of beautiful trees, myrtle branches, and palm branches, and the branches of thick trees,” so that they might make tabernacles, just as it was written.
шундақла өзлири туруватқан барлиқ шәһәрләрдә вә Йерусалимда: «Силәр таққа чиқип, зәйтун шехи билән явайи зәйтун шахлирини, хадас өҗмә шахлирини, хорма дәрәқлириниң шахлирини вә йопурмақлири барақсан дәрәқ шахлирини әкилип, Тәвратта йезилғинидәк кәпиләрни ясаңлар» дегәнлигини тарқитип җаркалашни буйруғанлиғини уқти.
16 And the people went forth and brought. And they made for themselves tabernacles, each one at his own dwelling, and in their courts, and in the courts of the house of God, and in the street of the water gate, and in the street of the gate of Ephraim.
Шуниң билән халайиқ чиқип шах әкилип өзлири үчүн, һәр бири өйлириниң өгүзлиридә, һойлилирида, Худаниң өйидики һойлиларда, «Су қовуқи»ниң чоң мәйданида вә «Әфраим дәрвазиси»ниң чоң мәйданида кәпиләрни ясап тикти.
17 Therefore, the entire assembly of those who had returned from the captivity made tabernacles and lived in tabernacles. For from the days of Jeshua, the son of Nun, even to that day, the sons of Israel had not done so. And there was exceedingly great rejoicing.
Сүргүнлүктин қайтип кәлгән пүткүл җамаәт кәпиләрни ясап тикти вә шундақла кәпиләргә җайлашти; Нунниң оғли Йәшуаниң күнлиридин тартип шу күнгичә Исраиллар ундақ қилип бақмиған еди. Һәммәйлән қаттиқ хошал болушти.
18 Now he read in the book of the law of God, throughout each day, from the first day even to the very last day. And they kept the solemnity for seven days. And on the eighth day, there was a gathering according to the ritual.
Биринчи күндин ахирқи күнгичә [Әзра] һәр күни Худаниң Тәврат-қанун китавини оқуди. Улар йәттә күн һейт өткүзди; сәккизинчи күни бәлгүлимә бойичә тәнтәнилик ибадәт жиғилиши өткүзүлди.
