Mark 14
1 Now the feast of Passover and of Unleavened Bread was two days away. And the leaders of the priests, and the scribes, were seeking a means by which they might deceitfully seize him and kill him.
తదా నిస్తారోత్సవకిణ్వహీనపూపోత్సవయోరారమ్భస్య దినద్వయే ఽవశిష్టే ప్రధానయాజకా అధ్యాపకాశ్చ కేనాపి ఛలేన యీశుం ధర్త్తాం హన్తుఞ్చ మృగయాఞ్చక్రిరే;
2 But they said, “Not on the feast day, lest perhaps there may be a tumult among the people.”
కిన్తు లోకానాం కలహభయాదూచిరే, నచోత్సవకాల ఉచితమేతదితి|
3 And when he was in Bethania, in the house of Simon the leper, and was reclining to eat, a woman arrived having an alabaster container of ointment, of precious spikenard. And breaking open the alabaster container, she poured it over his head.
అనన్తరం బైథనియాపురే శిమోనకుష్ఠినో గృహే యోశౌ భోత్కుముపవిష్టే సతి కాచిద్ యోషిత్ పాణ్డరపాషాణస్య సమ్పుటకేన మహార్ఘ్యోత్తమతైలమ్ ఆనీయ సమ్పుటకం భంక్త్వా తస్యోత్తమాఙ్గే తైలధారాం పాతయాఞ్చక్రే|
4 But there were some who became indignant within themselves and who were saying: “What is the reason for this waste of the ointment?
తస్మాత్ కేచిత్ స్వాన్తే కుప్యన్తః కథితవంన్తః కుతోయం తైలాపవ్యయః?
5 For this ointment could have been sold for more than three hundred denarii and been given to the poor.” And they murmured against her.
యద్యేతత్ తైల వ్యక్రేష్యత తర్హి ముద్రాపాదశతత్రయాదప్యధికం తస్య ప్రాప్తమూల్యం దరిద్రలోకేభ్యో దాతుమశక్ష్యత, కథామేతాం కథయిత్వా తయా యోషితా సాకం వాచాయుహ్యన్|
6 But Jesus said: “Permit her. What is the reason that you trouble her? She has done a good deed for me.
కిన్తు యీశురువాచ, కుత ఏతస్యై కృచ్ఛ్రం దదాసి? మహ్యమియం కర్మ్మోత్తమం కృతవతీ|
7 For the poor, you have with you always. And whenever you wish, you are able to do good to them. But you do not have me always.
దరిద్రాః సర్వ్వదా యుష్మాభిః సహ తిష్ఠన్తి, తస్మాద్ యూయం యదేచ్ఛథ తదైవ తానుపకర్త్తాం శక్నుథ, కిన్త్వహం యుభాభిః సహ నిరన్తరం న తిష్ఠామి|
8 But she has done what she could. She has arrived in advance to anoint my body for burial.
అస్యా యథాసాధ్యం తథైవాకరోదియం, శ్మశానయాపనాత్ పూర్వ్వం సమేత్య మద్వపుషి తైలమ్ అమర్ద్దయత్|
9 Amen I say to you, wherever this Gospel shall be preached throughout the entire world, the things she has done also shall be told, in memory of her.”
అహం యుష్మభ్యం యథార్థం కథయామి, జగతాం మధ్యే యత్ర యత్ర సుసంవాదోయం ప్రచారయిష్యతే తత్ర తత్ర యోషిత ఏతస్యాః స్మరణార్థం తత్కృతకర్మ్మైతత్ ప్రచారయిష్యతే|
10 And Judas Iscariot, one of the twelve, went away, to the leaders of the priests, in order to betray him to them.
తతః పరం ద్వాదశానాం శిష్యాణామేక ఈష్కరియోతీయయిహూదాఖ్యో యీశుం పరకరేషు సమర్పయితుం ప్రధానయాజకానాం సమీపమియాయ|
11 And they, upon hearing it, were gladdened. And they promised him that they would give him money. And he sought an opportune means by which he might betray him.
తే తస్య వాక్యం సమాకర్ణ్య సన్తుష్టాః సన్తస్తస్మై ముద్రా దాతుం ప్రత్యజానత; తస్మాత్ స తం తేషాం కరేషు సమర్పణాయోపాయం మృగయామాస|
12 And on the first day of Unleavened Bread, when they immolate the Passover, the disciples said to him, “Where do you want us to go and prepare for you to eat the Passover?”
అనన్తరం కిణ్వశూన్యపూపోత్సవస్య ప్రథమేఽహని నిస్తారోత్మవార్థం మేషమారణాసమయే శిష్యాస్తం పప్రచ్ఛః కుత్ర గత్వా వయం నిస్తారోత్సవస్య భోజ్యమాసాదయిష్యామః? కిమిచ్ఛతి భవాన్?
13 And he sent two of his disciples, and he said to them: “Go into the city. And you will meet a man carrying a pitcher of water; follow him.
తదానీం స తేషాం ద్వయం ప్రేరయన్ బభాషే యువయోః పురమధ్యం గతయోః సతో ర్యో జనః సజలకుమ్భం వహన్ యువాం సాక్షాత్ కరిష్యతి తస్యైవ పశ్చాద్ యాతం;
14 And wherever he will have entered, say to the owner of the house, ‘The Teacher says: Where is my dining room, where I may eat the Passover with my disciples?’
స యత్ సదనం ప్రవేక్ష్యతి తద్భవనపతిం వదతం, గురురాహ యత్ర సశిష్యోహం నిస్తారోత్సవీయం భోజనం కరిష్యామి, సా భోజనశాలా కుత్రాస్తి?
15 And he will show you a large cenacle, fully furnished. And there, you shall prepare it for us.”
తతః స పరిష్కృతాం సుసజ్జితాం బృహతీచఞ్చ యాం శాలాం దర్శయిష్యతి తస్యామస్మదర్థం భోజ్యద్రవ్యాణ్యాసాదయతం|
16 And his disciples departed and went into the city. And they found it just as he had told them. And they prepared the Passover.
తతః శిష్యౌ ప్రస్థాయ పురం ప్రవిశ్య స యథోక్తవాన్ తథైవ ప్రాప్య నిస్తారోత్సవస్య భోజ్యద్రవ్యాణి సమాసాదయేతామ్|
17 Then, when evening came, he arrived with the twelve.
అనన్తరం యీశుః సాయంకాలే ద్వాదశభిః శిష్యైః సార్ద్ధం జగామ;
18 And while reclining and eating with them at table, Jesus said, “Amen I say to you, that one of you, who eats with me, will betray me.”
సర్వ్వేషు భోజనాయ ప్రోపవిష్టేషు స తానుదితవాన్ యుష్మానహం యథార్థం వ్యాహరామి, అత్ర యుష్మాకమేకో జనో యో మయా సహ భుంక్తే మాం పరకేరేషు సమర్పయిష్యతే|
19 But they began to be sorrowful and to say to him, one at a time: “Is it I?”
తదానీం తే దుఃఖితాః సన్త ఏకైకశస్తం ప్రష్టుమారబ్ధవన్తః స కిమహం? పశ్చాద్ అన్య ఏకోభిదధే స కిమహం?
20 And he said to them: “It is one of the twelve, who dips his hand with me in the dish.
తతః స ప్రత్యవదద్ ఏతేషాం ద్వాదశానాం యో జనో మయా సమం భోజనాపాత్రే పాణిం మజ్జయిష్యతి స ఏవ|
21 And indeed, the Son of man goes, just as it has been written of him. But woe to that man by whom the Son of man will be betrayed. It would be better for that man if he had never been born.”
మనుజతనయమధి యాదృశం లిఖితమాస్తే తదనురూపా గతిస్తస్య భవిష్యతి, కిన్తు యో జనో మానవసుతం సమర్పయిష్యతే హన్త తస్య జన్మాభావే సతి భద్రమభవిష్యత్|
22 And while eating with them, Jesus took bread. And blessing it, he broke it and gave it to them, and he said: “Take. This is my body.”
అపరఞ్చ తేషాం భోజనసమయే యీశుః పూపం గృహీత్వేశ్వరగుణాన్ అనుకీర్త్య భఙ్క్త్వా తేభ్యో దత్త్వా బభాషే, ఏతద్ గృహీత్వా భుఞ్జీధ్వమ్ ఏతన్మమ విగ్రహరూపం|
23 And having taken the chalice, giving thanks, he gave it to them. And they all drank from it.
అనన్తరం స కంసం గృహీత్వేశ్వరస్య గుణాన్ కీర్త్తయిత్వా తేభ్యో దదౌ, తతస్తే సర్వ్వే పపుః|
24 And he said to them: “This is my blood of the new covenant, which shall be shed for many.
అపరం స తానవాదీద్ బహూనాం నిమిత్తం పాతితం మమ నవీననియమరూపం శోణితమేతత్|
25 Amen I say to you, that I will no longer drink from this fruit of the vine, until that day when I will drink it new in the kingdom of God.”
యుష్మానహం యథార్థం వదామి, ఈశ్వరస్య రాజ్యే యావత్ సద్యోజాతం ద్రాక్షారసం న పాస్యామి, తావదహం ద్రాక్షాఫలరసం పున ర్న పాస్యామి|
26 And having sung a hymn, they went out to the Mount of Olives.
తదనన్తరం తే గీతమేకం సంగీయ బహి ర్జైతునం శిఖరిణం యయుః
27 And Jesus said to them: “You will all fall away from me in this night. For it has been written: ‘I will strike the shepherd, and the sheep will be scattered.’
అథ యీశుస్తానువాచ నిశాయామస్యాం మయి యుష్మాకం సర్వ్వేషాం ప్రత్యూహో భవిష్యతి యతో లిఖితమాస్తే యథా, మేషాణాం రక్షకఞ్చాహం ప్రహరిష్యామి వై తతః| మేషాణాం నివహో నూనం ప్రవికీర్ణో భవిష్యతి|
28 But after I have risen again, I will go before you to Galilee.”
కన్తు మదుత్థానే జాతే యుష్మాకమగ్రేఽహం గాలీలం వ్రజిష్యామి|
29 Then Peter said to him, “Even if all will have fallen away from you, yet I will not.”
తదా పితరః ప్రతిబభాషే, యద్యపి సర్వ్వేషాం ప్రత్యూహో భవతి తథాపి మమ నైవ భవిష్యతి|
30 And Jesus said to him, “Amen I say to you, that this day, in this night, before the rooster has uttered its voice twice, you will deny me three times.”
తతో యీశురుక్తావాన్ అహం తుభ్యం తథ్యం కథయామి, క్షణాదాయామద్య కుక్కుటస్య ద్వితీయవారరవణాత్ పూర్వ్వం త్వం వారత్రయం మామపహ్నోష్యసే|
31 But he spoke further, “Even if I must die along with you, I will not deny you.” And they all spoke similarly also.
కిన్తు స గాఢం వ్యాహరద్ యద్యపి త్వయా సార్ద్ధం మమ ప్రాణో యాతి తథాపి కథమపి త్వాం నాపహ్నోష్యే; సర్వ్వేఽపీతరే తథైవ బభాషిరే|
32 And they went to a country estate, by the name of Gethsemani. And he said to his disciples, “Sit here, while I pray.”
అపరఞ్చ తేషు గేత్శిమానీనామకం స్థాన గతేషు స శిష్యాన్ జగాద, యావదహం ప్రార్థయే తావదత్ర స్థానే యూయం సముపవిశత|
33 And he took Peter, and James, and John with him. And he began to be afraid and wearied.
అథ స పితరం యాకూబం యోహనఞ్చ గృహీత్వా వవ్రాజ; అత్యన్తం త్రాసితో వ్యాకులితశ్చ తేభ్యః కథయామాస,
34 And he said to them: “My soul is sorrowful, even unto death. Remain here and be vigilant.”
నిధనకాలవత్ ప్రాణో మేఽతీవ దఃఖమేతి, యూయం జాగ్రతోత్ర స్థానే తిష్ఠత|
35 And when he had proceeded on a little ways, he fell prostrate on the ground. And he prayed that, if it were possible, the hour might pass away from him.
తతః స కిఞ్చిద్దూరం గత్వా భూమావధోముఖః పతిత్వా ప్రార్థితవానేతత్, యది భవితుం శక్యం తర్హి దుఃఖసమయోయం మత్తో దూరీభవతు|
36 And he said: “Abba, Father, all things are possible to you. Take this chalice from me. But let it be, not as I will, but as you will.”
అపరముదితవాన్ హే పిత ర్హే పితః సర్వ్వేం త్వయా సాధ్యం, తతో హేతోరిమం కంసం మత్తో దూరీకురు, కిన్తు తన్ మమేచ్ఛాతో న తవేచ్ఛాతో భవతు|
37 And he went and found them sleeping. And he said to Peter: “Simon, are you sleeping? Were you not able to be vigilant for one hour?
తతః పరం స ఏత్య తాన్ నిద్రితాన్ నిరీక్ష్య పితరం ప్రోవాచ, శిమోన్ త్వం కిం నిద్రాసి? ఘటికామేకామ్ అపి జాగరితుం న శక్నోషి?
38 Watch and pray, so that you may not enter into temptation. The spirit indeed is willing, but the flesh is weak.”
పరీక్షాయాం యథా న పతథ తదర్థం సచేతనాః సన్తః ప్రార్థయధ్వం; మన ఉద్యుక్తమితి సత్యం కిన్తు వపురశక్తికం|
39 And going away again, he prayed, saying the same words.
అథ స పునర్వ్రజిత్వా పూర్వ్వవత్ ప్రార్థయాఞ్చక్రే|
40 And upon returning, he found them sleeping yet again, (for their eyes were heavy) and they did not know how to respond to him.
పరావృత్యాగత్య పునరపి తాన్ నిద్రితాన్ దదర్శ తదా తేషాం లోచనాని నిద్రయా పూర్ణాని, తస్మాత్తస్మై కా కథా కథయితవ్యా త ఏతద్ బోద్ధుం న శేకుః|
41 And he arrived for the third time, and he said to them: “Sleep now, and take rest. It is enough. The hour has arrived. Behold, the Son of man will be betrayed into the hands of sinners.
తతఃపరం తృతీయవారం ఆగత్య తేభ్యో ఽకథయద్ ఇదానీమపి శయిత్వా విశ్రామ్యథ? యథేష్టం జాతం, సమయశ్చోపస్థితః పశ్యత మానవతనయః పాపిలోకానాం పాణిషు సమర్ప్యతే|
42 Rise up, let us go. Behold, he who will betray me is near.”
ఉత్తిష్ఠత, వయం వ్రజామో యో జనో మాం పరపాణిషు సమర్పయిష్యతే పశ్యత స సమీపమాయాతః|
43 And while he was still speaking, Judas Iscariot, one of the twelve, arrived, and with him was a large crowd with swords and clubs, sent from the leaders of the priests, and the scribes, and the elders.
ఇమాం కథాం కథయతి స, ఏతర్హిద్వాదశానామేకో యిహూదా నామా శిష్యః ప్రధానయాజకానామ్ ఉపాధ్యాయానాం ప్రాచీనలోకానాఞ్చ సన్నిధేః ఖఙ్గలగుడధారిణో బహులోకాన్ గృహీత్వా తస్య సమీప ఉపస్థితవాన్|
44 Now his betrayer had given them a sign, saying: “He whom I shall kiss, it is he. Take hold of him, and lead him away cautiously.”
అపరఞ్చాసౌ పరపాణిషు సమర్పయితా పూర్వ్వమితి సఙ్కేతం కృతవాన్ యమహం చుమ్బిష్యామి స ఏవాసౌ తమేవ ధృత్వా సావధానం నయత|
45 And when he had arrived, immediately drawing near to him, he said: “Hail, Master!” And he kissed him.
అతో హేతోః స ఆగత్యైవ యోశోః సవిధం గత్వా హే గురో హే గురో, ఇత్యుక్త్వా తం చుచుమ్బ|
46 But they laid hands on him and held him.
తదా తే తదుపరి పాణీనర్పయిత్వా తం దధ్నుః|
47 Then a certain one of those standing near, drawing a sword, struck a servant of the high priest and cut off his ear.
తతస్తస్య పార్శ్వస్థానాం లోకానామేకః ఖఙ్గం నిష్కోషయన్ మహాయాజకస్య దాసమేకం ప్రహృత్య తస్య కర్ణం చిచ్ఛేద|
48 And in response, Jesus said to them: “Have you set out to apprehend me, just as if to a robber, with swords and clubs?
పశ్చాద్ యీశుస్తాన్ వ్యాజహార ఖఙ్గాన్ లగుడాంశ్చ గృహీత్వా మాం కిం చౌరం ధర్త్తాం సమాయాతాః?
49 Daily, I was with you in the temple teaching, and you did not take hold of me. But in this way, the scriptures are fulfilled.”
మధ్యేమన్దిరం సముపదిశన్ ప్రత్యహం యుష్మాభిః సహ స్థితవానతహం, తస్మిన్ కాలే యూయం మాం నాదీధరత, కిన్త్వనేన శాస్త్రీయం వచనం సేధనీయం|
50 Then his disciples, leaving him behind, all fled away.
తదా సర్వ్వే శిష్యాస్తం పరిత్యజ్య పలాయాఞ్చక్రిరే|
51 Now a certain young man followed him, having nothing but a fine linen cloth over himself. And they took hold of him.
అథైకో యువా మానవో నగ్నకాయే వస్త్రమేకం నిధాయ తస్య పశ్చాద్ వ్రజన్ యువలోకై ర్ధృతో
52 But he, rejecting the fine linen cloth, escaped from them naked.
వస్త్రం విహాయ నగ్నః పలాయాఞ్చక్రే|
53 And they led Jesus to the high priest. And all the priests and the scribes and the elders came together.
అపరఞ్చ యస్మిన్ స్థానే ప్రధానయాజకా ఉపాధ్యాయాః ప్రాచీనలోకాశ్చ మహాయాజకేన సహ సదసి స్థితాస్తస్మిన్ స్థానే మహాయాజకస్య సమీపం యీశుం నిన్యుః|
54 But Peter followed him from a distance, even into the court of the high priest. And he sat with the servants at the fire and warmed himself.
పితరో దూరే తత్పశ్చాద్ ఇత్వా మహాయాజకస్యాట్టాలికాం ప్రవిశ్య కిఙ్కరైః సహోపవిశ్య వహ్నితాపం జగ్రాహ|
55 Yet truly, the leaders of the priests and the entire council sought testimony against Jesus, so that they might deliver him to death, and they found none.
తదానీం ప్రధానయాజకా మన్త్రిణశ్చ యీశుం ఘాతయితుం తత్ప్రాతికూల్యేన సాక్షిణో మృగయాఞ్చక్రిరే, కిన్తు న ప్రాప్తాః|
56 For many spoke false testimony against him, but their testimony did not agree.
అనేకైస్తద్విరుద్ధం మృషాసాక్ష్యే దత్తేపి తేషాం వాక్యాని న సమగచ్ఛన్త|
57 And certain ones, rising up, bore false witness against him, saying:
సర్వ్వశేషే కియన్త ఉత్థాయ తస్య ప్రాతికూల్యేన మృషాసాక్ష్యం దత్త్వా కథయామాసుః,
58 “For we heard him say, ‘I will destroy this temple, made with hands, and within three days I will build another, not made with hands.’”
ఇదం కరకృతమన్దిరం వినాశ్య దినత్రయమధ్యే పునరపరమ్ అకరకృతం మన్దిరం నిర్మ్మాస్యామి, ఇతి వాక్యమ్ అస్య ముఖాత్ శ్రుతమస్మాభిరితి|
59 And their testimony did not agree.
కిన్తు తత్రాపి తేషాం సాక్ష్యకథా న సఙ్గాతాః|
60 And the high priest, rising up in their midst, questioned Jesus, saying, “Do you have nothing to say in answer to the things that are brought against you by these ones?”
అథ మహాయాజకో మధ్యేసభమ్ ఉత్థాయ యీశుం వ్యాజహార, ఏతే జనాస్త్వయి యత్ సాక్ష్యమదుః త్వమేతస్య కిమప్యుత్తరం కిం న దాస్యసి?
61 But he was silent and gave no answer. Again, the high priest questioned him, and he said to him, “Are you the Christ, the Son of the Blessed God?”
కిన్తు స కిమప్యుత్తరం న దత్వా మౌనీభూయ తస్యౌ; తతో మహాయాజకః పునరపి తం పృష్టావాన్ త్వం సచ్చిదానన్దస్య తనయో ఽభిషిక్తస్త్రతా?
62 Then Jesus said to him: “I am. And you shall see the Son of man sitting at the right hand of the power of God and arriving with the clouds of heaven.”
తదా యీశుస్తం ప్రోవాచ భవామ్యహమ్ యూయఞ్చ సర్వ్వశక్తిమతో దక్షీణపార్శ్వే సముపవిశన్తం మేఘ మారుహ్య సమాయాన్తఞ్చ మనుష్యపుత్రం సన్ద్రక్ష్యథ|
63 Then the high priest, rending his garments, said: “Why do we still require witnesses?
తదా మహాయాజకః స్వం వమనం ఛిత్వా వ్యావహరత్
64 You have heard the blasphemy. How does it seem to you?” And they all condemned him, as guilty unto death.
కిమస్మాకం సాక్షిభిః ప్రయోజనమ్? ఈశ్వరనిన్దావాక్యం యుష్మాభిరశ్రావి కిం విచారయథ? తదానీం సర్వ్వే జగదురయం నిధనదణ్డమర్హతి|
65 And some began to spit on him, and to cover his face and to strike him with fists, and to say to him, “Prophesy.” And the servants struck him with the palms their hands.
తతః కశ్చిత్ కశ్చిత్ తద్వపుషి నిష్ఠీవం నిచిక్షేప తథా తన్ముఖమాచ్ఛాద్య చపేటేన హత్వా గదితవాన్ గణయిత్వా వద, అనుచరాశ్చ చపేటైస్తమాజఘ్నుః
66 And while Peter was in the court below, one of the maidservants of the high priest arrived.
తతః పరం పితరేఽట్టాలికాధఃకోష్ఠే తిష్ఠతి మహాయాజకస్యైకా దాసీ సమేత్య
67 And when she had seen Peter warming himself, she stared at him, and she said: “You also were with Jesus of Nazareth.”
తం విహ్నితాపం గృహ్లన్తం విలోక్య తం సునిరీక్ష్య బభాషే త్వమపి నాసరతీయయీశోః సఙ్గినామ్ ఏకో జన ఆసీః|
68 But he denied it, saying, “I neither know nor understand what you saying.” And he went outside, in front of the court; and a rooster crowed.
కిన్తు సోపహ్నుత్య జగాద తమహం న వద్మి త్వం యత్ కథయమి తదప్యహం న బుద్ధ్యే| తదానీం పితరే చత్వరం గతవతి కుక్కుటో రురావ|
69 Then again, when a maidservant had seen him, she began to say to the bystanders, “For this is one of them.”
అథాన్యా దాసీ పితరం దృష్ట్వా సమీపస్థాన్ జనాన్ జగాద అయం తేషామేకో జనః|
70 But he denied it again. And after a little while, again those standing near said to Peter: “In truth, you are one of them. For you, too, are a Galilean.”
తతః స ద్వితీయవారమ్ అపహ్నుతవాన్ పశ్చాత్ తత్రస్థా లోకాః పితరం ప్రోచుస్త్వమవశ్యం తేషామేకో జనః యతస్త్వం గాలీలీయో నర ఇతి తవోచ్చారణం ప్రకాశయతి|
71 Then he began to curse and to swear, saying, “For I do not know this man, about whom you are speaking.”
తదా స శపథాభిశాపౌ కృత్వా ప్రోవాచ యూయం కథాం కథయథ తం నరం న జానేఽహం|
72 And immediately the rooster crowed again. And Peter remembered the word that Jesus had said to him, “Before the rooster crows twice, you will deny me three times.” And he began to weep.
తదానీం ద్వితీయవారం కుక్కుటో ఽరావీత్| కుక్కుటస్య ద్వితీయరవాత్ పూర్వ్వం త్వం మాం వారత్రయమ్ అపహ్నోష్యసి, ఇతి యద్వాక్యం యీశునా సముదితం తత్ తదా సంస్మృత్య పితరో రోదితుమ్ ఆరభత|
