Luke 20
1 And it happened that, on one of the days when he was teaching the people in the temple and preaching the Gospel, the leaders of the priests, and the scribes, gathered together with the elders,
அதை²கதா³ யீஸு² ர்மநித³ரே ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயந் லோகாநுபதி³ஸ²தி, ஏதர்ஹி ப்ரதா⁴நயாஜகா அத்⁴யாபகா: ப்ராஞ்சஸ்²ச தந்நிகடமாக³த்ய பப்ரச்சு²:
2 and they spoke to him, saying: “Tell us, by what authority do you do these things? Or, who is it that has given you this authority?”
கயாஜ்ஞயா த்வம்’ கர்ம்மாண்யேதாநி கரோஷி? கோ வா த்வாமாஜ்ஞாபயத்? தத³ஸ்மாந் வத³|
3 And in response, Jesus said to them: “I will also question you about one word. Respond to me:
ஸ ப்ரத்யுவாச, தர்ஹி யுஷ்மாநபி கதா²மேகாம்’ ப்ரு’ச்சா²மி தஸ்யோத்தரம்’ வத³த|
4 The baptism of John, was it from heaven, or of men?”
யோஹநோ மஜ்ஜநம் ஈஸ்²வரஸ்ய மாநுஷாணாம்’ வாஜ்ஞாதோ ஜாதம்’?
5 So they discussed it among themselves, saying: “If we say, ‘From heaven,’ he will say, ‘Then why did you not believe him?’
ததஸ்தே மிதோ² விவிச்ய ஜக³து³: , யதீ³ஸ்²வரஸ்ய வதா³மஸ்தர்ஹி தம்’ குதோ ந ப்ரத்யைத ஸ இதி வக்ஷ்யதி|
6 But if we say, ‘Of men,’ the whole people will stone us. For they are certain that John was a prophet.”
யதி³ மநுஷ்யஸ்யேதி வதா³மஸ்தர்ஹி ஸர்வ்வே லோகா அஸ்மாந் பாஷாணை ர்ஹநிஷ்யந்தி யதோ யோஹந் ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³தி ஸர்வ்வே த்³ரு’ட⁴ம்’ ஜாநந்தி|
7 And so they responded that they did not know where it was from.
அதஏவ தே ப்ரத்யூசு: கஸ்யாஜ்ஞயா ஜாதம் இதி வக்தும்’ ந ஸ²க்நும: |
8 And Jesus said to them, “Neither will I tell you by what authority I do these things.”
ததா³ யீஸு²ரவத³த் தர்ஹி கயாஜ்ஞயா கர்ம்மாண்யேதாதி கரோமீதி ச யுஷ்மாந் ந வக்ஷ்யாமி|
9 Then he began to tell the people this parable: “A man planted a vineyard, and he loaned it to settlers, and he was on a sojourn for a long time.
அத² லோகாநாம்’ ஸாக்ஷாத் ஸ இமாம்’ த்³ரு’ஷ்டாந்தகதா²ம்’ வக்துமாரேபே⁴, கஸ்²சித்³ த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ரம்’ க்ரு’த்வா தத் க்ஷேத்ரம்’ க்ரு’ஷீவலாநாம்’ ஹஸ்தேஷு ஸமர்ப்ய ப³ஹுகாலார்த²ம்’ தூ³ரதே³ஸ²ம்’ ஜகா³ம|
10 And in due time, he sent a servant to the farmers, so that they would give to him from the fruit of the vineyard. And they beat him and drove him away, empty-handed.
அத² ப²லகாலே ப²லாநி க்³ரஹீது க்ரு’ஷீவலாநாம்’ ஸமீபே தா³ஸம்’ ப்ராஹிணோத் கிந்து க்ரு’ஷீவலாஸ்தம்’ ப்ரஹ்ரு’த்ய ரிக்தஹஸ்தம்’ விஸஸர்ஜு: |
11 And he continued to send another servant. But beating him and treating him with contempt, they likewise sent him away, empty-handed.
தத: ஸோதி⁴பதி: புநரந்யம்’ தா³ஸம்’ ப்ரேஷயாமாஸ, தே தமபி ப்ரஹ்ரு’த்ய குவ்யவஹ்ரு’த்ய ரிக்தஹஸ்தம்’ விஸஸ்ரு’ஜு: |
12 And he continued to send a third. And wounding him also, they drove him away.
தத: ஸ த்ரு’தீயவாரம் அந்யம்’ ப்ராஹிணோத் தே தமபி க்ஷதாங்க³ம்’ க்ரு’த்வா ப³ஹி ர்நிசிக்ஷிபு: |
13 Then the lord of the vineyard said: ‘What shall I do? I will send my beloved son. Perhaps when they have seen him, they will respect him.’
ததா³ க்ஷேத்ரபதி ர்விசாரயாமாஸ, மமேதா³நீம்’ கிம்’ கர்த்தவ்யம்’? மம ப்ரியே புத்ரே ப்ரஹிதே தே தமவஸ்²யம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸமாத³ரிஷ்யந்தே|
14 And when the settlers had seen him, they discussed it among themselves, saying: ‘This one is the heir. Let us kill him, so that the inheritance will be ours.’
கிந்து க்ரு’ஷீவலாஸ்தம்’ நிரீக்ஷ்ய பரஸ்பரம்’ விவிச்ய ப்ரோசு: , அயமுத்தராதி⁴காரீ ஆக³ச்ச²தைநம்’ ஹந்மஸ்ததோதி⁴காரோஸ்மாகம்’ ப⁴விஷ்யதி|
15 And forcing him outside of the vineyard, they killed him. What, then, will the lord of the vineyard do to them?”
ததஸ்தே தம்’ க்ஷேத்ராத்³ ப³ஹி ர்நிபாத்ய ஜக்⁴நுஸ்தஸ்மாத் ஸ க்ஷேத்ரபதிஸ்தாந் ப்ரதி கிம்’ கரிஷ்யதி?
16 “He will come and destroy those settlers, and he will give the vineyard to others.” And upon hearing this, they said to him, “Let it not be.”
ஸ ஆக³த்ய தாந் க்ரு’ஷீவலாந் ஹத்வா பரேஷாம்’ ஹஸ்தேஷு தத்க்ஷேத்ரம்’ ஸமர்பயிஷ்யதி; இதி கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா தே (அ)வத³ந் ஏதாத்³ரு’ஸீ² க⁴டநா ந ப⁴வது|
17 Then, gazing at them, he said: “Then what does this mean, which is written: ‘The stone which the builders have rejected, the same has become the head of the corner?’
கிந்து யீஸு²ஸ்தாநவலோக்ய ஜகா³த³, தர்ஹி, ஸ்த²பதய: கரிஷ்யந்தி க்³ராவாணம்’ யந்து துச்ச²கம்’| ப்ரதா⁴நப்ரஸ்தர: கோணே ஸ ஏவ ஹி ப⁴விஷ்யதி| ஏதஸ்ய ஸா²ஸ்த்ரீயவசநஸ்ய கிம்’ தாத்பர்ய்யம்’?
18 Everyone who falls on that stone will be shattered. And anyone upon whom it falls will be crushed.”
அபரம்’ தத்பாஷாணோபரி ய: பதிஷ்யதி ஸ ப⁴ம்’க்ஷ்யதே கிந்து யஸ்யோபரி ஸ பாஷாண: பதிஷ்யதி ஸ தேந தூ⁴லிவச் சூர்ணீப⁴விஷ்யதி|
19 And the leaders of the priests, and the scribes, were seeking to lay hands on him in that same hour, but they feared the people. For they realized that he had spoken this parable about them.
ஸோஸ்மாகம்’ விருத்³த⁴ம்’ த்³ரு’ஷ்டாந்தமிமம்’ கதி²தவாந் இதி ஜ்ஞாத்வா ப்ரதா⁴நயாஜகா அத்⁴யாபகாஸ்²ச ததை³வ தம்’ த⁴ர்தும்’ வவாஞ்சு²: கிந்து லோகேப்⁴யோ பி³ப்⁴யு: |
20 And being attentive, they sent traitors, who would pretend that they were just, so that they might catch him in his words and then hand him over to the power and authority of the procurator.
அதஏவ தம்’ ப்ரதி ஸதர்கா: ஸந்த: கத²ம்’ தத்³வாக்யதோ³ஷம்’ த்⁴ரு’த்வா தம்’ தே³ஸா²தி⁴பஸ்ய ஸாது⁴வேஸ²தா⁴ரிணஸ்²சராந் தஸ்ய ஸமீபே ப்ரேஷயாமாஸு: |
21 And they questioned him, saying: “Teacher, we know that you speak and teach correctly, and that you do not consider anyone’s status, but you teach the way of God in truth.
ததா³ தே தம்’ பப்ரச்சு²: , ஹே உபதே³ஸ²க ப⁴வாந் யதா²ர்த²ம்’ கத²யந் உபதி³ஸ²தி, கமப்யநபேக்ஷ்ய ஸத்யத்வேநைஸ்²வரம்’ மார்க³முபதி³ஸ²தி, வயமேதஜ்ஜாநீம: |
22 Is it lawful for us to pay the tribute to Caesar, or not?”
கைஸரராஜாய கரோஸ்மாபி⁴ ர்தே³யோ ந வா?
23 But realizing their deceitfulness, he said to them: “Why do you test me?
ஸ தேஷாம்’ வஞ்சநம்’ ஜ்ஞாத்வாவத³த் குதோ மாம்’ பரீக்ஷத்⁴வே? மாம்’ முத்³ராமேகம்’ த³ர்ஸ²யத|
24 Show me a denarius. Whose image and inscription does it have?” In response, they said to him, “Caesar’s.”
இஹ லிகி²தா மூர்திரியம்’ நாம ச கஸ்ய? தே(அ)வத³ந் கைஸரஸ்ய|
25 And so, he said to them: “Then repay the things that are Caesar’s, to Caesar, and the things that are God’s, to God.”
ததா³ ஸ உவாச, தர்ஹி கைஸரஸ்ய த்³ரவ்யம்’ கைஸராய த³த்த; ஈஸ்²வரஸ்ய து த்³ரவ்யமீஸ்²வராய த³த்த|
26 And they were not able to contradict his word before the people. And being amazed at his answer, they were silent.
தஸ்மால்லோகாநாம்’ ஸாக்ஷாத் தத்கதா²யா: கமபி தோ³ஷம்’ த⁴ர்துமப்ராப்ய தே தஸ்யோத்தராத்³ ஆஸ்²சர்ய்யம்’ மந்யமாநா மௌநிநஸ்தஸ்து²: |
27 Now some of the Sadducees, who deny that there is a resurrection, approached him. And they questioned him,
அபரஞ்ச ஸ்²மஸா²நாது³த்தா²நாநங்கீ³காரிணாம்’ ஸிதூ³கிநாம்’ கியந்தோ ஜநா ஆக³த்ய தம்’ பப்ரச்சு²: ,
28 saying: “Teacher, Moses wrote for us: If any man’s brother will have died, having a wife, and if he does not have any children, then his brother should take her as his wife, and he should raise up offspring for his brother.
ஹே உபதே³ஸ²க ஸா²ஸ்த்ரே மூஸா அஸ்மாந் ப்ரதீதி லிலேக² யஸ்ய ப்⁴ராதா பா⁴ர்ய்யாயாம்’ ஸத்யாம்’ நி: ஸந்தாநோ ம்ரியதே ஸ தஜ்ஜாயாம்’ விவஹ்ய தத்³வம்’ஸ²ம் உத்பாத³யிஷ்யதி|
29 And so there were seven brothers. And the first took a wife, and he died without sons.
ததா²ச கேசித் ஸப்த ப்⁴ராதர ஆஸந் தேஷாம்’ ஜ்யேஷ்டோ² ப்⁴ராதா விவஹ்ய நிரபத்ய: ப்ராணாந் ஜஹௌ|
30 And the next one married her, and he also died without a son.
அத² த்³விதீயஸ்தஸ்ய ஜாயாம்’ விவஹ்ய நிரபத்ய: ஸந் மமார| த்ரு’தீயஸ்²ச தாமேவ வ்யுவாஹ;
31 And the third married her, and similarly all seven, and none of them left behind any offspring, and they each died.
இத்த²ம்’ ஸப்த ப்⁴ராதரஸ்தாமேவ விவஹ்ய நிரபத்யா: ஸந்தோ மம்ரு: |
32 Last of all, the woman also died.
ஸே²ஷே ஸா ஸ்த்ரீ ச மமார|
33 In the resurrection, then, whose wife will she be? For certainly all seven had her as a wife.”
அதஏவ ஸ்²மஸா²நாது³த்தா²நகாலே தேஷாம்’ ஸப்தஜநாநாம்’ கஸ்ய ஸா பா⁴ர்ய்யா ப⁴விஷ்யதி? யத: ஸா தேஷாம்’ ஸப்தாநாமேவ பா⁴ர்ய்யாஸீத்|
34 And so, Jesus said to them: “The children of this age marry and are given in marriage. (aiōn g165)
ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யுவாச, ஏதஸ்ய ஜக³தோ லோகா விவஹந்தி வாக்³த³த்தாஸ்²ச ப⁴வந்தி (aiōn g165)
35 Yet truly, those who shall be held worthy of that age, and of the resurrection from the dead, will neither be married, nor take wives. (aiōn g165)
கிந்து யே தஜ்ஜக³த்ப்ராப்தியோக்³யத்வேந க³ணிதாம்’ ப⁴விஷ்யந்தி ஸ்²மஸா²நாச்சோத்தா²ஸ்யந்தி தே ந விவஹந்தி வாக்³த³த்தாஸ்²ச ந ப⁴வந்தி, (aiōn g165)
36 For they can no longer die. For they are equal to the Angels, and they are children of God, since they are children of the resurrection.
தே புந ர்ந ம்ரியந்தே கிந்து ஸ்²மஸா²நாது³த்தா²பிதா: ஸந்த ஈஸ்²வரஸ்ய ஸந்தாநா: ஸ்வர்கீ³யதூ³தாநாம்’ ஸத்³ரு’ஸா²ஸ்²ச ப⁴வந்தி|
37 For in truth, the dead do rise again, as Moses also showed beside the bush, when he called the Lord: ‘The God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob.’
அதி⁴கந்து மூஸா: ஸ்தம்போ³பாக்²யாநே பரமேஸ்²வர ஈப்³ராஹீம ஈஸ்²வர இஸ்ஹாக ஈஸ்²வரோ யாகூப³ஸ்²சேஸ்²வர இத்யுக்த்வா ம்ரு’தாநாம்’ ஸ்²மஸா²நாத்³ உத்தா²நஸ்ய ப்ரமாணம்’ லிலேக²|
38 And so he is not the God of the dead, but of the living. For all are alive to him.”
அதஏவ ய ஈஸ்²வர: ஸ ம்ரு’தாநாம்’ ப்ரபு⁴ ர்ந கிந்து ஜீவதாமேவ ப்ரபு⁴: , தந்நிகடே ஸர்வ்வே ஜீவந்த: ஸந்தி|
39 Then some of the scribes, in response, said to him, “Teacher, you have spoken well.”
இதி ஸ்²ருத்வா கியந்தோத்⁴யாபகா ஊசு: , ஹே உபதே³ஸ²க ப⁴வாந் ப⁴த்³ரம்’ ப்ரத்யுக்தவாந்|
40 And they no longer dared to question him about anything.
இத: பரம்’ தம்’ கிமபி ப்ரஷ்டம்’ தேஷாம்’ ப்ரக³ல்ப⁴தா நாபூ⁴த்|
41 But he said to them: “How can they say that the Christ is the son of David?
பஸ்²சாத் ஸ தாந் உவாச, ய: க்²ரீஷ்ட: ஸ தா³யூத³: ஸந்தாந ஏதாம்’ கதா²ம்’ லோகா: கத²ம்’ கத²யந்தி?
42 Even David himself says, in the book of Psalms: ‘The Lord said to my Lord, sit at my right hand,
யத: மம ப்ரபு⁴மித³ம்’ வாக்யமவத³த் பரமேஸ்²வர: | தவ ஸ²த்ரூநஹம்’ யாவத் பாத³பீட²ம்’ கரோமி ந| தாவத் காலம்’ மதீ³யே த்வம்’ த³க்ஷபார்ஸ்²வ உபாவிஸ²|
43 until I set your enemies as your footstool.’
இதி கதா²ம்’ தா³யூத்³ ஸ்வயம்’ கீ³தக்³ரந்தே²(அ)வத³த்|
44 Therefore, David calls him Lord. So how can he be his son?”
அதஏவ யதி³ தா³யூத்³ தம்’ ப்ரபு⁴ம்’ வத³தி, தர்ஹி ஸ கத²ம்’ தஸ்ய ஸந்தாநோ ப⁴வதி?
45 Now in the hearing of all the people, he said to his disciples:
பஸ்²சாத்³ யீஸு²: ஸர்வ்வஜநாநாம்’ கர்ணகோ³சரே ஸி²ஷ்யாநுவாச,
46 “Be cautious of the scribes, who choose to walk in long robes, and who love greetings in the marketplace, and the first chairs in the synagogues, and the first places at table during feasts,
யே(அ)த்⁴யாபகா தீ³ர்க⁴பரிச்ச²த³ம்’ பரிதா⁴ய ப்⁴ரமந்தி, ஹட்டாபணயோ ர்நமஸ்காரே ப⁴ஜநகே³ஹஸ்ய ப்ரோச்சாஸநே போ⁴ஜநக்³ரு’ஹஸ்ய ப்ரதா⁴நஸ்தா²நே ச ப்ரீயந்தே
47 who devour the houses of widows, feigning long prayers. These will receive the greater damnation.”
வித⁴வாநாம்’ ஸர்வ்வஸ்வம்’ க்³ரஸித்வா ச²லேந தீ³ர்க⁴காலம்’ ப்ரார்த²யந்தே ச தேஷு ஸாவதா⁴நா ப⁴வத, தேஷாமுக்³ரத³ண்டோ³ ப⁴விஷ்யதி|
