Luke 15
1 Now tax collectors and sinners were drawing near to him, so that they might listen to him.
I przybliżali się do niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby go słuchali.
2 And the Pharisees and the scribes murmured, saying, “This one accepts sinners and eats with them.”
I szemrali Faryzeuszowie i nauczeni w Piśmie, mówiąc: Ten grzeszniki przyjmuje i je z nimi.
3 And he told this parable to them, saying:
I powiedział im to podobieństwo, mówiąc:
4 “What man among you, who has one hundred sheep, and if he will have lost one of them, would not leave the ninety-nine in the desert and go after the one whom he had lost, until he finds it?
Któryż z was człowiek, gdyby miał sto owiec, a straciłby jednę z nich, izali nie zostawia onych dziewięćdziesięciu i dziewięciu na puszczy, a nie idzie za oną, która zginęła, ażby ją znalazł?
5 And when he has found it, he places it on his shoulders, rejoicing.
A znalazłszy kładzie ją na ramiona swoje, radując się.
6 And returning home, he calls together his friends and neighbors, saying to them: ‘Congratulate me! For I have found my sheep, which had been lost.’
A przyszedłszy do domu, zwołuje przyjaciół, i sąsiadów, mówiąc im: Radujcie się ze mną; bom znalazł owcę, która była zginęła.
7 I say to you, that there will be so much more joy in heaven over one sinner repenting, than over the ninety-nine just, who do not need to repent.
Powiadam wam, że taka będzie radość w niebie nad jednym grzesznikiem pokutującym, więcej niż nad dziewięćdziesiąt i dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują pokuty.
8 Or what woman, having ten drachmas, if she will have lost one drachma, would not light a candle, and sweep the house, and diligently search until she finds it?
Albo która niewiasta mając dziesięć groszy, jeźliby straciła grosz jeden, izali nie zapala świecy, i nie umiata domu, a nie szuka z pilnością, ażby znalazła?
9 And when she has found it, she calls together her friends and neighbors, saying: ‘Rejoice with me! For I have found the drachma, which I had lost.’
A znalazłszy, zwołuje przyjaciółek i sąsiadek, mówiąc: Radujcie się ze mną; albowiem znalazłam grosz, którym była straciła.
10 So I say to you, there will be joy before the Angels of God over even one sinner who is repentant.”
Tak, powiadam wam, będzie radość przed Anioły Bożymi nad jednym grzesznikiem pokutującym.
11 And he said: “A certain man had two sons.
Nadto rzekł: Człowiek niektóry miał dwóch synów,
12 And the younger of them said to the father, ‘Father, give me the portion of your estate which would go to me.’ And he divided the estate between them.
I rzekł młodszy z nich ojcu: Ojcze! daj mi dział majętności na mię przypadający. I rozdzielił im majętność.
13 And after not many days, the younger son, gathering it all together, set out on a long journey to a distant region. And there, he dissipated his substance, living in luxury.
A po niewielu dniach, zebrawszy wszystko on młodszy syn, odjechał w daleką krainę, i rozproszył tam majętność swoję, żyjąc rozpustnie.
14 And after he had consumed it all, a great famine occurred in that region, and he began to be in need.
A gdy wszystko potracił, stał się głód wielki w onej krainie, a on począł niedostatek cierpieć.
15 And he went and attached himself to one of the citizens of that region. And he sent him to his farm, in order to feed the swine.
A tak szedłszy, przystał do jednego mieszczanina onej krainy, który go posłał do folwarku swego, aby pasł świnie.
16 And he wanted to fill his belly with the scraps that the swine ate. But no one would give it to him.
I żądał napełnić brzuch swój młótem, które jadały świnie; ale mu nikt nie dawał.
17 And returning to his senses, he said: ‘How many hired hands in my father’s house have abundant bread, while I perish here in famine!
Potem przyszedłszy do siebie, rzekł: O jako wiele najemników ojca mego mają dosyć chleba, a ja od głodu ginę!
18 I shall rise up and go to my father, and I will say to him: Father, I have sinned against heaven and before you.
Wstawszy tedy, pójdę do ojca mego i rzekę mu: Ojcze! zgrzeszyłem przeciwko niebu i przed tobą.
19 I am not worthy to be called your son. Make me one of your hired hands.’
I nie jestem godzien więcej być nazywany synem twoim, uczyń mię jako jednego z najemników twoich.
20 And rising up, he went to his father. But while he was still at a distance, his father saw him, and he was moved with compassion, and running to him, he fell upon his neck and kissed him.
Tedy wstawszy, szedł do ojca swego. A gdy on jeszcze był opodal, ujrzał go ojciec jego, i użaliwszy się go, przybieżał, a padłszy na szyję jego, pocałował go.
21 And the son said to him: ‘Father, I have sinned against heaven and before you. Now I am not worthy to be called your son.’
I rzekł mu syn: Ojcze! zgrzeszyłem przeciwko niebu i przed tobą, i jużem nie jest godzien, abym był nazywany synem twoim.
22 But the father said to his servants: ‘Quickly! Bring out the best robe, and clothe him with it. And put a ring on his hand and shoes on his feet.
Rzekł tedy ojciec do sług swoich: Przynieście onę przednią szatę, a obleczcie go, i dajcie pierścień na rękę jego, i obuwie na nogi jego.
23 And bring the fatted calf here, and kill it. And let us eat and hold a feast.
A przywiódłszy ono tłuste cielę, zabijcie, a jedząc bądźmy weseli.
24 For this son of mine was dead, and has revived; he was lost, and is found.’ And they began to feast.
Albowiem ten syn mój umarł był, a zasię ożył; zginął był, i znaleziony jest; i poczęli się weselić.
25 But his elder son was in the field. And when he returned and drew near to the house, he heard music and dancing.
Ale starszy syn jego był na polu; a gdy przychodząc przybliżył się ku domowi, usłyszał muzykę i tańce;
26 And he called one of the servants, and he questioned him as to what these things meant.
A zawoławszy jednego z sług, pytał, co by to było.
27 And he said to him: ‘Your brother has returned, and your father has killed the fatted calf, because he has received him safely.’
A on mu powiedział: Brat twój przyszedł, i zabił ojciec twój ono tłuste cielę, iż go zdrowego dostał.
28 Then he became indignant, and he was unwilling to enter. Therefore, his father, going out, began to plead with him.
I rozgniewał się, a nie chciał wnijść; ale ojciec jego wyszedłszy prosił go.
29 And in response, he said to his father: ‘Behold, I have been serving you for so many years. And I have never transgressed your commandment. And yet, you have never given me even a young goat, so that I might feast with my friends.
A on odpowiadając, rzekł ojcu: Oto przez tak wiele lat służę tobie, a nigdym nie przestąpił przykazania twego; wszakżeś mi nigdy nie dał koźlęcia, abym się z przyjacioły moimi weselił.
30 Yet after this son of yours returned, who has devoured his substance with loose women, you have killed the fatted calf for him.’
Ale gdy ten syn twój, który pożarł majętność twoję z wszetecznicami, przyszedł, zabiłeś mu ono tłuste cielę.
31 But he said to him: ‘Son, you are with me always, and all that I have is yours.
A on mu rzekł; Synu! tyś zawsze ze mną, a wszystkie dobra moje twoje są.
32 But it was necessary to feast and to rejoice. For this brother of yours was dead, and has revived; he was lost, and is found.’”
Lecz trzeba było weselić się i radować, że ten brat twój umarł był, a zasię ożył, i zginął był a znaleziony jest.
