Lamentations 5
1 Remember, O Lord, what has befallen us. Consider and look kindly upon our disgrace.
Rememoru, ho Eternulo, kio fariĝis al ni; Rigardu kaj vidu nian malhonoron!
2 Our inheritance has been turned over to foreigners; our houses to outsiders.
Nia heredaĵo transiris al fremduloj, Niaj domoj al aligentuloj.
3 We have become orphans without a father; our mothers are like widows.
Ni fariĝis orfoj senpatraj, Niaj patrinoj estas kiel vidvinoj.
4 We paid for our drinking water. We acquired our wood for a price.
Nian akvon ni trinkas pro mono; Nian lignon ni ricevas nur pro pago.
5 We were dragged by our necks. Being weary, no rest was given to us.
Oni pelas nin je nia kolo; Ni laciĝis, sed oni ne permesas al ni ripozi.
6 We have given our hand to Egypt and to the Assyrians, so that we may be satisfied with bread.
Al Egiptujo ni etendis la manon, Al Asirio, por satiĝi per pano.
7 Our fathers have sinned, and are not. And we have carried their iniquities.
Niaj patroj pekis, sed ili jam ne ekzistas; Kaj ni devas suferi pro iliaj malbonagoj.
8 Servants have become rulers over us. There was no one to redeem us from their hand.
Sklavoj regas super ni; Kaj neniu liberigas nin el iliaj manoj.
9 We obtained our bread at the risk of our lives, before the face of the sword, in the wilderness.
Kun danĝero por nia vivo ni akiras nian panon, Pro la glavo en la dezerto.
10 Our skin was burned, as if by an oven, before the face of the tempest of the famine.
Nia haŭto varmegiĝis kiel forno, Por la kruela malsato.
11 They humiliated the women in Zion and the virgins in the cities of Judah.
La virinojn en Cion ili senhonorigis, La virgulinojn en la urboj de Judujo.
12 The leaders were suspended by their hand. They were not ashamed before the faces of the elders.
La princoj estas pendigitaj je siaj manoj; La maljunulojn oni ne respektis.
13 They have sexually abused the adolescents, and the children were corrupted in the wood.
La junuloj devas porti muelŝtonojn; La knaboj falas sub la lignoŝarĝoj.
14 The elders have ceased from the gates, the youths from the choir of the psalms.
La maljunuloj jam ne sidas ĉe la pordegoj, La junuloj jam ne kantas.
15 The gladness of our heart has failed, our singing has been turned into mourning.
Malaperis la gajeco de nia koro; Niaj dancrondoj aliformiĝis en funebron.
16 The crown has fallen from our head. Woe to us, for we have sinned.
Defalis la krono de nia kapo; Ho ve al ni, ke ni pekis!
17 Because of this, our heart became gloomy; for this reason, our eyes have been darkened:
Pro tio senfortiĝis nia koro, Pro tio senlumiĝis niaj okuloj:
18 because of mount Zion, because it was ruined. Foxes have wandered upon it.
Pro la monto Cion, ke ĝi fariĝis dezerta, Ke vulpoj vagas sur ĝi.
19 But you, O Lord, shall remain for eternity, your throne from generation to generation.
Sed Vi, ho Eternulo, kiu restas eterne Kaj kies trono staras de generacio al generacio,
20 Why would you forget us forever? Why would you forsake us for a long time?
Kial Vi forgesis nin kvazaŭ por eterne, Forlasis nin por longa tempo?
21 Convert us, O Lord, to you, and we shall be converted. Renew our days, as from the beginning.
Reirigu nin, ho Eternulo, al Vi, ke ni revenu; Renovigu niajn tagojn kiel en la tempo antaŭa.
22 But you have utterly rejected us; you are vehemently angry against us.
Ĉar ĉu Vi nin tute forpuŝis? Vi tre forte ekkoleris kontraŭ ni.
