< Joshua 10 >

1 When Adonizedek, the king of Jerusalem, had heard these things, specifically, that Joshua had seized Ai, and had overthrown it, (for just as he had done to Jericho and its king, so did he do to Ai and its king, ) and that the Gibeonites had fled over to Israel, and were now their confederates,
Karon nahitabo nga si Adonisedec, ang hari sa Jerusalem, nakadungog kong giunsa ni Josue ang pagkuha sa Ai, ug sa pagkalaglag gayud pag-ayo niini (sumala sa iyang gibuhat sa Jerico ug sa iyang hari, mao usab ang gibuhat niya sa Ai ug sa iyang hari), ug kong giunsa sa mga pumoluyo sa Gabaon ang pagbuhat sa pakigdait uban sa mga Israelihanon, ug ming-ipon na kanila;
2 he was very afraid. For Gibeon was a great city, and was one of the royal cities, and was greater than the town of Ai, and all its warriors were very strong.
Nga sila nangahadlok gayud tungod kay ang Gabaon mao man ang usa ka ciudad nga daku, ingon nga usa man sa mga harianong ciudad, ug labing daku kay sa Ai, ug ang tanang mga tawo didto mga gamhanan.
3 Therefore, Adonizedek, the king of Jerusalem, sent to Hoham, the king of Hebron, and to Piram, the king of Jarmuth, and also to Japhia, the king of Lachish, and to Debir, the king of Eglon, saying:
Busa si Adonisedec, ang hari sa Jerusalem nagpasugo kang Oham, hari sa Hebron, ug kang Piream, hari sa Jarmut, ug kang Japia, hari sa Lachis, ug kang Debir, hari sa Eglon. nga nagaingon:
4 “Ascend to me, and bring troops, so that we may fight against Gibeon. For it has fled over to Joshua and the sons of Israel.”
Umari kamo kanako, ug tabangi ako, ug awayon ta ang Gabaon; kay kana nagpakigdait kang Josue ug sa mga anak sa Israel.
5 And so, having assembled, the five kings of the Amorites, the king of Jerusalem, the king of Hebron, the king of Jarmuth, the king of Lachish, the king of Eglon, together with their armies, went up and encamped around Gibeon, laying siege to it.
Busa ang lima ka mga hari sa mga Amorehanon, ang hari sa Jerusalem, ang hari sa Hebron, ang hari sa Jarmut, ang hari sa Lachis ug ang hari sa Eglon, nanagtigum sa ilang kaugalingon, ug nangadto, sila ug ang tanan nilang mga panon sa kasundalohan, ug nanagpahaluna sa atbang sa Gabaon ug nakiggubat batok kaniya.
6 But the inhabitants of the city of Gibeon, when it was besieged, sent to Joshua, who was then staying in the camp at Gilgal. And they said to him: “May you not draw back your hands from helping your servants. Come quickly, and free us, and bring troops. For all the kings of the Amorites, who live in the mountains, have gathered together against us.”
Ug ang mga tawo sa Gabaon nagpasugo kang Josue ngadto sa campo sa Gilgal, nga nagaingon: Ayaw pag-ipahalayo ang imong kamot gikan sa imong mga ulipon; umari ka kanamo sa pagdali, ug luwasa kami, ug tabangi kami, kay ang tanang mga hari sa mga Amorehanon nga namuyo sa mga kabungtoran nanagtigum batok kanamo.
7 And Joshua ascended from Gilgal, and the entire army of warriors with him, very strong men.
Busa si Josue mitungas, gikan sa Gilgal, siya ug ang tibook katawohan sa panggubatan uban kaniya, ug ang tanang mga tawo nga mga maisug kaayo.
8 And the Lord said to Joshua: “You should not fear them. For I have delivered them into your hands. None of them will be able to withstand you.”
Ug si Jehova miingon kang Josue: Ayaw kahadloki sila: kay gihatag ko na sila sa imong mga kamot; walay bisan usa ka tawo kanila nga makasukol kanimo.
9 And so Joshua, ascending from Gilgal throughout the night, rushed upon them suddenly.
Busa si Josue miadto kanila dihadiha; kay siya mitungas sa tibook nga gabii gikan sa Gilgal.
10 And the Lord set them in disarray before the face of Israel. And he crushed them in a great defeat at Gibeon, and he pursued them along the way of the ascent to Beth-horon, and he struck them down, even as far as Azekah and Makkedah.
Ug sila gigubot ni Jehova diha sa atubangan sa Israel, ug iyang gipatay sila sa usa ka dakung kamatay didto sa Gabaon, ug gigukod sila ngadto sa tungasan sa Beth-oron, ug gilaglag sila hangtud sa Azeca ug ngadto sa Maceda.
11 And while they were fleeing from the sons of Israel, and were on the descent of Beth-horon, the Lord cast great stones from heaven upon them, as far as Azekah. And many more were killed by the hailstones, than were struck down by the swords of the sons of Israel.
Ug nahitabo, sa diha nga sila nangalagiw gikan sa atubangan sa tibook Israel, sa diha pa sila sa lugsonganan sa Beth-oron, nga si Jehova nagpaatak sa dagkung bato gikan sa langit sa ibabaw nila hangtud sa Azeca ug sila nangamatay: labing daghan kanila ang nangamatay sa ulan-sa-yelo-nga-bato kay sa mga napatay sa mga anak sa Israel pinaagi sa ilang mga pinuti.
12 Then Joshua spoke to the Lord, on the day that he handed over the Amorite in the sight of the sons of Israel, and he said before them: “O sun, you shall not move toward Gibeon! O moon, you shall not move toward the valley of Aijalon!”
Unya misulti si Josue kang Jehova sa adlaw nga si Jehova mitugyan sa mga Amorehanon sa mga anak sa Israel; ug miingon siya sa atubangan sa Israel: Adlaw, humonong ka sa ibabaw sa Gabaon; Ug ikaw, Bulan, sa walog sa Ajalon.
13 And the sun and the moon stood still, until the people had avenged themselves of their enemies. Has this not been written in the book of the just? And so the sun stood still in the midst of heaven, and it did not hurry to its rest for the space of one day.
Ug ang Adlaw mihunong, ug ang Bulan wala lumakaw, Hangtud ang nasud nakabalus sa ilang mga kaaway.
14 Never before and never after was there so long a day, as when the Lord obeyed the voice of a man, and fought for Israel.
Ug walay adlaw nga sama niana, sa una kun sa ulahi niya, nga si Jehova nagpatalinghug sa tingog sa tawo: kay si Jehova nakig-away alang kang Israel.
15 And Joshua returned, with all of Israel, into the camp of Gilgal.
Ug si Josue mipauli ug ang tibook Israel uban kaniya, ngadto sa campo sa Gilgal.
16 For the five kings had fled, and had hidden themselves in a cave, near the city of Makkedah.
Ug kining lima ka mga hari nangalagiw, ug nanago sa langub sa Maceda.
17 And it was reported to Joshua that the five kings had been found hidden in a cave, near the city of Makkedah.
Ug gisugilon kang Josue nga nagaingon: Ang lima ka mga hari hingkaplagan nga nanagtago didto sa langub sa Maceda.
18 And he instructed his companions and said: “Roll vast stones to the mouth of the cave, and station attentive men who will keep them closed.
Ug si Josue miingon: Paligira ang mga dagkung bato ngadto sa baba sa langub, ug butangi ug mga tawo haduol niini nga makabantay kanila.
19 But as for you, do not stay here; instead, pursue the enemies, and cut down the lattermost of those who are fleeing. You shall not permit those whom the Lord God has delivered into your hands to enter into the protection of their cities.”
Apan ayaw kamo paglangan; sunda ang inyong mga kaaway, ug patyon ang kinaulahian kanila; ayaw sila pagpasudla sa ilang mga ciudad: kay si Jehova nga inyong Dios naghatag na kanila sa inyong kamot.
20 Thus, the adversaries were struck down in a great defeat, and having been nearly consumed, even to utter annihilation, those who were able to escape from Israel entered into fortified cities.
Ug nahatabo, sa ming-undang si Josue ug ang mga anak sa Israel sa pagpamatay kanila sa dakung kamatay, hangtud nga sila nangahurot ug ang salin nga nahabilin kanila nakasulod na ngadto sa mga ciudad nga kinutaan,
21 And the entire army returned to Joshua at Makkedah, where they were then encamped, in good health and in their full numbers. And no one dared to move his tongue against the sons of Israel.
Nga ang tibook katawohan namauli sa campo ngadto kang Josue didto sa Maceda sa kalinaw: wala may nanulti batok sa mga anak sa Israel.
22 And Joshua instructed, saying, “Open the mouth of the cave, and bring forward to me the five kings, who are hidden within it.”
Unya miingon si Josue: Ukbi ang baba sa langub ug paggulaa kanang lima ka mga hari ngari kanako gikan sa langub.
23 And the ministers did just as they had been ordered. And they led out to him the five kings from the cave: the king of Jerusalem, the king of Hebron, the king of Jarmuth, the king of Lachish, the king of Eglon.
Ug gihimo nila ug gipagula kadtong lima ka mga hari ngadto kaniya gikan sa langub, ang hari sa Jerusalem, ang hari sa Hebron, ang hari sa Jerimoth, ang hari sa Lachis, ug ang hari sa Eglon.
24 And when they had been led out to him, he called all the men of Israel, and he said to the leaders of the army who were with him, “Go, and place your feet upon the necks of these kings.” And when they had gone and had tread their feet upon the necks of those who were thrown down,
Ug nahitabo sa diha nga gipagula na kadtong lima ka mga hari ngadto kang Josue, nga si Josue mitawag sa tanang mga tawo sa Israel, ug miingon sa mga pangulo sa mga tawo sa pag-awayan nga uban kaniya: Dumuol kamo, ug ibutang ninyo ang inyong mga tiil sa mga liog niining lima ka mga hari. Ug mingduol sila ug gibutang ang ilang mga tiil sa liog nila.
25 he spoke to them again: “Do not be afraid, and do not dread. Be strengthened and be steadfast. For so will the Lord do to all your enemies, against whom you fight.”
Ug si Josue miingon kanila: Ayaw kahadlok, ayaw kaluya; magmabaskugon kamo ug magmaisugon kamo: kay ingon niana ang pagabuhaton ni Jehova sa tanan ninyong mga kaaway nga inyong pagaawayon.
26 And Joshua struck them down and killed them, and he suspended them on five gallows. And they hung there until evening.
Ug unya gitigbas sila ni Josue, ug gipatay sila, ug gibitay sila sa ibabaw sa lima ka kahoy: ug nanagbitay sila sa ibabaw sa mga kahoy hangtud sa kahaponon.
27 And when the sun had set, he instructed his assistants that they should take them down from the gallows. And having been taken down, they cast them into the cave, where they had lain hidden, and they set vast stones at its mouth, which remain, even to the present.
Ug nahatabo sa panahon sa pagsalop sa adlaw, nga si Josue misugo ug gikuha sila gikan sa mga kahoy ug gitambog sila ngadto sa langub nga ilang gitagoan, ug dihay gibutang nga dagkung mga bato sa baba sa langub hangtud niining adlawa.
28 Also on the same day, Joshua seized Makkedah, and he struck it with the edge of the sword, and he put to death its king and all its inhabitants. He did not leave in it even the smallest remains. And he did to the king of Makkedah, just as he had done to the king of Jericho.
Ug nakuha ni Josue ang Maceda niadtong adlawa, ug iyang gipatay pinaagi sa sulab sa iyang pinuti ang hari didto, ug sila gilaglag gayud niya ug ang tanang kalag nga diha niana; ug walay mausa nga iyang gibilin; ug gihimo niya sa hari sa Maceda ingon sa gibuhat niya sa hari sa Jerico.
29 Then he went on, with all of Israel, from Makkedah to Libnah, and he fought against it.
Ug si Josue milabay gikan sa Maceda, ug ang tibook Israel kuyog kaniya, ngadto sa Libna, ug gigubat ang Libna:
30 And the Lord delivered it, with its king, into the hands of Israel. And they struck the city with the edge of the sword, and all its inhabitants. They did not leave in it any remains. And they did to the king of Libnah, just as they had done to the king of Jericho.
Ug si Jehova naghatag usab niini, ingon man ang hari niana, ngadto sa kamot sa Israel; ug iyang gitigbas kini sa pinuti, ug ang tanang mga kalag nga didto; walay mausa nga iyang gibilin didto; ug gihimo niya sa hari niini sama sa iyang gihimo sa hari sa Jerico.
31 From Libnah, with all of Israel, he went on to Lachish. And taking positions around it with his army, he besieged it.
Ug si Josue milabay gikan sa Libna, ug ang tibook Israel kuyog kaniya, ngadto sa Lachis, ug mingpahaluna didto, ug gigubat niya:
32 And the Lord delivered Lachish into the hands of Israel, and he seized it on the following day, and he struck it with the edge of the sword, and every soul that was in it, just as he had done to Libnah.
Ug ang Lachis gihatag ni Jehova sa kamot sa Israel; ug gikuha niya kini sa ikaduhang adlaw, ug gitigbas niya pinaagi sa sulab sa pinuti, ug ang tanang mga kalag nga didto, sumala sa tanan nga iyang gibuhat sa Libna.
33 At that time, Horam, the king of Gezer, went up so that he might assist Lachish. And Joshua struck him with all his people, even unto utter annihilation.
Ug unya si Horam, ang hari sa Gezer, mitungas sa pagtabang sa Lachis; ug si Josue nagpatay kaniya ug sa iyang katawohan hangtud nga wala nay nahabilin kanila.
34 And he went on from Lachish to Eglon, and he surrounded it.
Ug si Josue milabay gikan sa Lachis ug ang tibook Israel uban kaniya ngadto sa Eglon; ug sa atbang niadto mingpahaluna sila, ug ilang gigubat kadto.
35 And he also defeated it on the same day. And he struck all the souls that were in it with the edge of the sword, in accord with all that he had done to Lachish.
Ug ilang gikuha kadto niadtong adlawa; ug gitigbas kadto pinaagi sa sulab sa iyang pinuti; ug ang tanang mga kalag nga didto niadtong adlawa iyang gihurot paglalag sumala sa iyang gibuhat sa Lachis.
36 He also ascended, with all of Israel, from Eglon into Hebron, and he fought against it.
Ug si Josue mitungas gikan sa Eglon, ug ang tibook Israel kuyog kaniya ngadto sa Hebron; ug ilang giaway kadto;
37 He seized it and struck it with the edge of the sword, likewise with its king, and all the towns of that region, and all the souls that were staying in it. He did not leave any remains in it. Just as he had done to Eglon, so also did he do to Hebron, consuming with the sword all that he found within it.
Ug ilang gikuha kini, ug gitigbas pinaagi sa sulab sa pinuti ug ang hari niini ug ang tanang mga ciudad niini, ug ang tanang mga kalag nga diha niini; walay mausa nga iyang gibilin sumala sa iyang gibuhat didto sa Eglon: apan iyang gilaglag gayud kini ug ang tanang mga kalag nga diha niini.
38 Returning from there to Debir,
Ug si Josue mibalik, ug ang tibook Israel kuyog kaniya ngadto sa Debir ug nakig-away batok niini:
39 he seized it and laid waste to it, likewise with its king. And all the surrounding towns, he struck with the edge of the sword. He did not leave in it any remains. Just as he had done to Hebron and Libnah, and to their kings, so did he do to Debir and to its king.
Ug iyang gikuha kini, ug ang hari niini ug ang tanang mga ciudad niini; ug ilang gitigbas sila sa sulab sa pinuti, ug gihurot pagpanglaglag ang tanang mga kalag nga diha niini; walay mausa nga gibilin niya: sumala sa iyang gibuhat sa Hebron, iyang gibuhat usab sa Debir ug sa hari niini; ingon sa iyang gibuhat usab sa Libna ug sa iyang hari niini.
40 And so Joshua struck the entire land, the mountains, and the south, and the plains, and the descending slopes, with their kings. He did not leave in it any remains, but he put to death all that was able to breathe, just as the Lord, the God of Israel, had instructed him,
Busa gilaglag ni Josue ang tibook nga yuta, ang dapit sa kabungtoran, ug ang Habagatan, ug ang kapatagan, ug ang kawalogan, ug ang tanan nilang mga hari: walay gibilin niya, kondili gilaglag gayud niya ang tanan nga nagaginhawa, sumala sa gisugo ni Jehova, ang Dios sa Israel.
41 from Kadesh-barnea, as far as Gaza, with all the land of Goshen, as far as Gibeon.
Ug si Josue naglaglag kanila gikan sa Cades-barnea hangtud sa Gaza, ug ang tanang kayutaan sa Gosen, hangtud sa Gabaon.
42 And all their kings and their regions, he seized and destroyed with a single attack. For the Lord, the God of Israel, fought on his behalf.
Ug ang tanang mga hari ug ang ilang mga yuta gikuha ni Josue sa makausa kay si Jehova, ang Dios sa Israel, nakig-away alang sa Israel.
43 And he returned, with all of Israel, to the place of the encampment at Gilgal.
Ug si Josue mibalik, ug ang tibook Israel uban kaniya ngadto sa campo sa Gilgal.

< Joshua 10 >