John 13
1 Before the feast day of the Passover, Jesus knew that the hour was approaching when he would pass from this world to the Father. And since he had always loved his own who were in the world, he loved them unto the end.
నిస్తారోత్సవస్య కిఞ్చిత్కాలాత్ పూర్వ్వం పృథివ్యాః పితుః సమీపగమనస్య సమయః సన్నికర్షోభూద్ ఇతి జ్ఞాత్వా యీశురాప్రథమాద్ యేషు జగత్ప్రవాసిష్వాత్మీయలోకేష ప్రేమ కరోతి స్మ తేషు శేషం యావత్ ప్రేమ కృతవాన్|
2 And when the meal had taken place, when the devil had now put it into the heart of Judas Iscariot, the son of Simon, to betray him,
పితా తస్య హస్తే సర్వ్వం సమర్పితవాన్ స్వయమ్ ఈశ్వరస్య సమీపాద్ ఆగచ్ఛద్ ఈశ్వరస్య సమీపం యాస్యతి చ, సర్వ్వాణ్యేతాని జ్ఞాత్వా రజన్యాం భోజనే సమ్పూర్ణే సతి,
3 knowing that the Father had given all things into his hands and that he came from God and was going to God,
యదా శైతాన్ తం పరహస్తేషు సమర్పయితుం శిమోనః పుత్రస్య ఈష్కారియోతియస్య యిహూదా అన్తఃకరణే కుప్రవృత్తిం సమార్పయత్,
4 he rose up from the meal, and he set aside his vestments, and when he had received a towel, he wrapped it around himself.
తదా యీశు ర్భోజనాసనాద్ ఉత్థాయ గాత్రవస్త్రం మోచయిత్వా గాత్రమార్జనవస్త్రం గృహీత్వా తేన స్వకటిమ్ అబధ్నాత్,
5 Next he put water into a shallow bowl, and he began to wash the feet of the disciples and to wipe them with the towel with which he was wrapped.
పశ్చాద్ ఏకపాత్రే జలమ్ అభిషిచ్య శిష్యాణాం పాదాన్ ప్రక్షాల్య తేన కటిబద్ధగాత్రమార్జనవాససా మార్ష్టుం ప్రారభత|
6 And then he came to Simon Peter. And Peter said to him, “Lord, would you wash my feet?”
తతః శిమోన్పితరస్య సమీపమాగతే స ఉక్తవాన్ హే ప్రభో భవాన్ కిం మమ పాదౌ ప్రక్షాలయిష్యతి?
7 Jesus responded and said to him: “What I am doing, you do not now understand. But you shall understand it afterward.”
యీశురుదితవాన్ అహం యత్ కరోమి తత్ సమ్ప్రతి న జానాసి కిన్తు పశ్చాజ్ జ్ఞాస్యసి|
8 Peter said to him, “You shall never wash my feet!” Jesus answered him, “If I do not wash you, you will have no place with me.” (aiōn g165)
తతః పితరః కథితవాన్ భవాన్ కదాపి మమ పాదౌ న ప్రక్షాలయిష్యతి| యీశురకథయద్ యది త్వాం న ప్రక్షాలయే తర్హి మయి తవ కోప్యంశో నాస్తి| (aiōn g165)
9 Simon Peter said to him, “Then Lord, not only my feet, but also my hands and my head!”
తదా శిమోన్పితరః కథితవాన్ హే ప్రభో తర్హి కేవలపాదౌ న, మమ హస్తౌ శిరశ్చ ప్రక్షాలయతు|
10 Jesus said to him: “He who is washed need only wash his feet, and then he will be entirely clean. And you are clean, but not all.”
తతో యీశురవదద్ యో జనో ధౌతస్తస్య సర్వ్వాఙ్గపరిష్కృతత్వాత్ పాదౌ వినాన్యాఙ్గస్య ప్రక్షాలనాపేక్షా నాస్తి| యూయం పరిష్కృతా ఇతి సత్యం కిన్తు న సర్వ్వే,
11 For he knew which one would betray him. For this reason, he said, “You are not all clean.”
యతో యో జనస్తం పరకరేషు సమర్పయిష్యతి తం స జ్ఞాతవాన; అతఏవ యూయం సర్వ్వే న పరిష్కృతా ఇమాం కథాం కథితవాన్|
12 And so, after he washed their feet and received his vestments, when he had sat down at table again, he said to them: “Do you know what I have done for you?
ఇత్థం యీశుస్తేషాం పాదాన్ ప్రక్షాల్య వస్త్రం పరిధాయాసనే సముపవిశ్య కథితవాన్ అహం యుష్మాన్ ప్రతి కిం కర్మ్మాకార్షం జానీథ?
13 You call me Teacher and Lord, and you speak well: for so I am.
యూయం మాం గురుం ప్రభుఞ్చ వదథ తత్ సత్యమేవ వదథ యతోహం సఏవ భవామి|
14 Therefore, if I, your Lord and Teacher, have washed your feet, you also ought to wash the feet of one another.
యద్యహం ప్రభు ర్గురుశ్చ సన్ యుష్మాకం పాదాన్ ప్రక్షాలితవాన్ తర్హి యుష్మాకమపి పరస్పరం పాదప్రక్షాలనమ్ ఉచితమ్|
15 For I have given you an example, so that just as I have done for you, so also should you do.
అహం యుష్మాన్ ప్రతి యథా వ్యవాహరం యుష్మాన్ తథా వ్యవహర్త్తుమ్ ఏకం పన్థానం దర్శితవాన్|
16 Amen, amen, I say to you, the servant is not greater than his Lord, and the apostle is not greater than he who sent him.
అహం యుష్మానతియథార్థం వదామి, ప్రభో ర్దాసో న మహాన్ ప్రేరకాచ్చ ప్రేరితో న మహాన్|
17 If you understand this, you shall be blessed if you will do it.
ఇమాం కథాం విదిత్వా యది తదనుసారతః కర్మ్మాణి కురుథ తర్హి యూయం ధన్యా భవిష్యథ|
18 I am not speaking about all of you. I know those whom I have chosen. But this is so that the Scripture may be fulfilled, ‘He who eats bread with me shall lift up his heel against me.’
సర్వ్వేషు యుష్మాసు కథామిమాం కథయామి ఇతి న, యే మమ మనోనీతాస్తానహం జానామి, కిన్తు మమ భక్ష్యాణి యో భుఙ్క్తే మత్ప్రాణప్రాతికూల్యతః| ఉత్థాపయతి పాదస్య మూలం స ఏష మానవః| యదేతద్ ధర్మ్మపుస్తకస్య వచనం తదనుసారేణావశ్యం ఘటిష్యతే|
19 And I tell you this now, before it happens, so that when it has happened, you may believe that I am.
అహం స జన ఇత్యత్ర యథా యుష్మాకం విశ్వాసో జాయతే తదర్థం ఏతాదృశఘటనాత్ పూర్వ్వమ్ అహమిదానీం యుష్మభ్యమకథయమ్|
20 Amen, amen, I say to you, whoever receives anyone whom I send, receives me. And whoever receives me, receives him who sent me.”
అహం యుష్మానతీవ యథార్థం వదామి, మయా ప్రేరితం జనం యో గృహ్లాతి స మామేవ గృహ్లాతి యశ్చ మాం గృహ్లాతి స మత్ప్రేరకం గృహ్లాతి|
21 When Jesus had said these things, he was troubled in spirit. And he bore witness by saying: “Amen, amen, I say to you, that one among you shall betray me.”
ఏతాం కథాం కథయిత్వా యీశు ర్దుఃఖీ సన్ ప్రమాణం దత్త్వా కథితవాన్ అహం యుష్మానతియథార్థం వదామి యుష్మాకమ్ ఏకో జనో మాం పరకరేషు సమర్పయిష్యతి|
22 Therefore, the disciples looked around at one another, uncertain about whom he spoke.
తతః స కముద్దిశ్య కథామేతాం కథితవాన్ ఇత్యత్ర సన్దిగ్ధాః శిష్యాః పరస్పరం ముఖమాలోకయితుం ప్రారభన్త|
23 And leaning against the bosom of Jesus was one of his disciples, the one whom Jesus loved.
తస్మిన్ సమయే యీశు ర్యస్మిన్ అప్రీయత స శిష్యస్తస్య వక్షఃస్థలమ్ అవాలమ్బత|
24 Therefore, Simon Peter motioned to this one and said to him, “Who is it that he is speaking about?”
శిమోన్పితరస్తం సఙ్కేతేనావదత్, అయం కముద్దిశ్య కథామేతామ్ కథయతీతి పృచ్ఛ|
25 And so, leaning against the chest of Jesus, he said to him, “Lord, who is it?”
తదా స యీశో ర్వక్షఃస్థలమ్ అవలమ్బ్య పృష్ఠవాన్, హే ప్రభో స జనః కః?
26 Jesus responded, “It is he to whom I shall extend the dipped bread.” And when he had dipped the bread, he gave it to Judas Iscariot, son of Simon.
తతో యీశుః ప్రత్యవదద్ ఏకఖణ్డం పూపం మజ్జయిత్వా యస్మై దాస్యామి సఏవ సః; పశ్చాత్ పూపఖణ్డమేకం మజ్జయిత్వా శిమోనః పుత్రాయ ఈష్కరియోతీయాయ యిహూదై దత్తవాన్|
27 And after the morsel, Satan entered into him. And Jesus said to him, “What you are going to do, do quickly.”
తస్మిన్ దత్తే సతి శైతాన్ తమాశ్రయత్; తదా యీశుస్తమ్ అవదత్ త్వం యత్ కరిష్యసి తత్ క్షిప్రం కురు|
28 Now none of those sitting at table knew why he had said this to him.
కిన్తు స యేనాశయేన తాం కథామకథాయత్ తమ్ ఉపవిష్టలోకానాం కోపి నాబుధ్యత;
29 For some were thinking that, because Judas held the purse, that Jesus had told him, “Buy those things which are needed by us for the feast day,” or that he might give something to the needy.
కిన్తు యిహూదాః సమీపే ముద్రాసమ్పుటకస్థితేః కేచిద్ ఇత్థమ్ అబుధ్యన్త పార్వ్వణాసాదనార్థం కిమపి ద్రవ్యం క్రేతుం వా దరిద్రేభ్యః కిఞ్చిద్ వితరితుం కథితవాన్|
30 Therefore, having accepted the morsel, he went out immediately. And it was night.
తదా పూపఖణ్డగ్రహణాత్ పరం స తూర్ణం బహిరగచ్ఛత్; రాత్రిశ్చ సముపస్యితా|
31 Then, when he had gone out, Jesus said: “Now the Son of man has been glorified, and God has been glorified in him.
యిహూదే బహిర్గతే యీశురకథయద్ ఇదానీం మానవసుతస్య మహిమా ప్రకాశతే తేనేశ్వరస్యాపి మహిమా ప్రకాశతే|
32 If God has been glorified in him, then God will also glorify him in himself, and he will glorify him without delay.
యది తేనేశ్వరస్య మహిమా ప్రకాశతే తర్హీశ్వరోపి స్వేన తస్య మహిమానం ప్రకాశయిష్యతి తూర్ణమేవ ప్రకాశయిష్యతి|
33 Little sons, for a brief while, I am with you. You shall seek me, and just as I said to the Jews, ‘Where I am going, you are not able to go,’ so also I say to you now.
హే వత్సా అహం యుష్మాభిః సార్ద్ధం కిఞ్చిత్కాలమాత్రమ్ ఆసే, తతః పరం మాం మృగయిష్యధ్వే కిన్త్వహం యత్స్థానం యామి తత్స్థానం యూయం గన్తుం న శక్ష్యథ, యామిమాం కథాం యిహూదీయేభ్యః కథితవాన్ తథాధునా యుష్మభ్యమపి కథయామి|
34 I give you a new commandment: Love one another. Just as I have loved you, so also must you love one another.
యూయం పరస్పరం ప్రీయధ్వమ్ అహం యుష్మాసు యథా ప్రీయే యూయమపి పరస్పరమ్ తథైవ ప్రీయధ్వం, యుష్మాన్ ఇమాం నవీనామ్ ఆజ్ఞామ్ ఆదిశామి|
35 By this, all shall recognize that you are my disciples: if you will have love for one another.”
తేనైవ యది పరస్పరం ప్రీయధ్వే తర్హి లక్షణేనానేన యూయం మమ శిష్యా ఇతి సర్వ్వే జ్ఞాతుం శక్ష్యన్తి|
36 Simon Peter said to him, “Lord, where are you going?” Jesus responded: “Where I am going, you are not able to follow me now. But you shall follow afterward.”
శిమోనపితరః పృష్ఠవాన్ హే ప్రభో భవాన్ కుత్ర యాస్యతి? తతో యీశుః ప్రత్యవదత్, అహం యత్స్థానం యామి తత్స్థానం సామ్ప్రతం మమ పశ్చాద్ గన్తుం న శక్నోషి కిన్తు పశ్చాద్ గమిష్యసి|
37 Peter said to him: “Why am I unable to follow you now? I will lay down my life for you!”
తదా పితరః ప్రత్యుదితవాన్, హే ప్రభో సామ్ప్రతం కుతో హేతోస్తవ పశ్చాద్ గన్తుం న శక్నోమి? త్వదర్థం ప్రాణాన్ దాతుం శక్నోమి|
38 Jesus answered him: “You will lay down your life for me? Amen, amen, I say to you, the rooster will not crow, until you deny me three times.”
తతో యీశుః ప్రత్యుక్తవాన్ మన్నిమిత్తం కిం ప్రాణాన్ దాతుం శక్నోషి? త్వామహం యథార్థం వదామి, కుక్కుటరవణాత్ పూర్వ్వం త్వం త్రి ర్మామ్ అపహ్నోష్యసే|
