Job 32
1 But these three men ceased to answer Job, because he considered himself justified.
A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
2 And Eliu the son of Barachel the Buzite, of the kindred of Ram, was angry and indignant. But he was angry against Job because he described himself to be just in the presence of God.
Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
3 Moreover, he was indignant with his friends because they had not found a reasonable response, except in so far as they condemned Job.
Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
4 Therefore, Eliu waited while Job was talking, for these were his elders that were speaking.
Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
5 But when he saw that these three were not able to respond, he was extremely angry.
Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
6 And so Eliu the son of Barachel the Buzite responded by saying: I am younger in years, and you are more ancient; therefore, I kept my head low, for I was afraid to reveal to you my opinion.
I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
7 For I had hoped that greater age would speak, and that a multitude of years would teach wisdom.
Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
8 But I see now that there is only breath in men, and that it is the inspiration of the Almighty that gives understanding.
Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 The wise are not the aged, nor do the elders understand judgment.
Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
10 Therefore, I will speak. Listen to me, and so I will show you my wisdom.
Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
11 For I have endured your words; I have paid attention to your deliberations, while you were being argumentative with words.
Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
12 And as long as I supposed that you were saying something, I considered; but now I see that there is none of you that is able to argue with Job and to respond to his words.
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
13 So that you will not say, “We have found wisdom,” God has thrown him down, not man.
I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
14 He has said nothing to me, and I will not respond to him according to your words.
Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
15 Then they were filled with dread, and so they no longer responded, and they withdrew from their speechmaking.
Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
16 Therefore, because I have waited and they have not been speaking, for they stood firm and did not respond at all,
Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
17 I also will answer in my turn, and I will reveal my knowledge.
Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
18 For I am full of words, and the feeling in my gut inspires me.
Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
19 Yes, my stomach is like fermenting wine without a vent, which bursts the new containers.
Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
20 I should speak, but I will also breathe a little; I will open my lips, and I will answer.
Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
21 I will not esteem the reputation of a man, and I will not equate God with man.
Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
22 For I do not know how long I will continue, and whether, after a while, my Maker might take me away.
Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.
