Job 31
1 I reached an agreement with my eyes, that I would not so much as think about a virgin.
Ako'y nakipagtipan sa aking mga mata; paano nga akong titingin sa isang dalaga?
2 For what portion should God from above hold for me, and what inheritance should the Almighty from on high keep?
Sapagka't ano ang bahagi sa ganang akin sa Dios mula sa itaas, at ang mana sa Makapangyarihan sa lahat mula sa kaitaasan?
3 Is not destruction held for the wicked and repudiation kept for those who work injustice?
Hindi ba kasakunaan sa liko, at kasawiang palad sa mga manggagawa ng kasamaan?
4 Does he not examine my ways and number all my steps?
Hindi ba niya nakikita ang aking mga lakad, at binibilang ang lahat ng aking mga hakbang?
5 If I have walked in vanity, or if my foot has hurried towards deceitfulness,
Kung ako'y lumakad na walang kabuluhan, at ang aking paa ay nagmadali sa pagdaraya;
6 let him weigh me in a just balance, and let God know my simplicity.
(Timbangin ako sa matuwid na timbangan, upang mabatid ng Dios ang aking pagtatapat; )
7 If my steps have turned aside from the way, or if my heart has followed my eyes, or if a blemish has clung to my hands,
Kung ang aking hakbang ay lumiko sa daan, at ang aking puso ay lumakad ayon sa aking mga mata, at kung ang anomang dungis ay kumapit sa aking mga kamay:
8 then may I sow, and let another consume, and let my offspring be eradicated.
Kung gayo'y papaghasikin mo ako, at bayaang kanin ng iba; Oo, bunutin ang bunga ng aking bukid.
9 If my heart has been deceived over a woman, or if I have waited in ambush at my friend’s door,
Kung ang aking puso ay napadaya sa babae, at ako'y bumakay sa pintuan ng aking kapuwa:
10 then let my wife be the harlot of another, and let other men lean over her.
Kung magkagayo'y iba ang ipaggiling ng aking asawa, at iba ang yumuko sa kaniya.
11 For this is a crime and a very great injustice.
Sapagka't iya'y isang mabigat na sala; Oo, isang kasamaan na parurusahan ng mga hukom:
12 It is a fire devouring all the way to perdition, and it roots out all that springs forth.
Sapagka't isang apoy na namumugnaw hanggang sa pagkapahamak, at bubunutin ang lahat ng aking bunga.
13 If I have despised being subject to judgment with my servant or my maid, when they had any complaint against me,
Kung hinamak ko ang katuwiran ng aking aliping lalake o aliping babae, nang sila'y makipagtalo sa akin:
14 then what will I do when God rises to judge, and, when he inquires, how will I respond to him?
Ano nga ang aking gagawin pagka bumabangon ang Dios? At pagka kaniyang dinadalaw, anong isasagot ko sa kaniya?
15 Is not he who created me in the womb, also he who labored to make him? And did not one and the same form me in the womb?
Hindi ba siyang lumalang sa akin sa bahay-bata ang lumalang sa kaniya; at hindi ba iisa ang humugis sa atin sa bahay-bata?
16 If I have denied the poor what they wanted and have made the eyes of the widow wait;
Kung pinagkaitan ko ang dukha sa kanilang nasa, o pinangalumata ko ang mga mata ng babaing bao:
17 if I have eaten my morsel of food alone, while orphans have not eaten from it;
O kumain akong magisa ng aking subo, at ang ulila ay hindi kumain niyaon;
18 (for from my infancy mercy grew with me, and it came out with me from my mother’s womb; )
(Hindi, mula sa aking kabataan ay lumaki siyang kasama ko, na gaya ng may isang ama, at aking pinatnubayan siya mula sa bahay-bata ng aking ina; )
19 if I have looked down on him who was perishing because he had no clothing and the poor without any covering,
Kung ako'y nakakita ng sinomang nangangailangan ng kasuutan, o ng mapagkailangan ng walang kumot;
20 if his sides have not blessed me, and if he were not warmed with the fleece of my sheep;
Kung hindi ako pinagpala ng kaniyang mga balakang, at kung siya'y hindi nainitan ng balahibo ng aking mga tupa:
21 if I have lifted up my hand over an orphan, even when it might seem to me that I have the advantage over him at the gate;
Kung binuhat ko ang aking kamay laban sa ulila, sapagka't nakita ko ang tulong sa akin sa pintuang-bayan:
22 then may my shoulder fall from its joint, and may my arm, with all its bones, be broken.
Kung nagkagayo'y malaglag ang aking balikat sa abot-agawin, at ang aking kamay ay mabali sa buto.
23 For I have always feared God, like waves flowing over me, whose weight I was unable to bear.
Sapagka't ang kasakunaang mula sa Dios ay kakilabutan sa akin, at dahil sa kaniyang karilagan ay wala akong magawa.
24 If I have considered gold to be my strength, or if I have called purified gold ‘my Trust;’
Kung aking pinapaging ginto ang aking pagasa, at sinabi ko sa dalisay na ginto, ikaw ay aking tiwala;
25 if I have rejoiced over my great success, and over the many things my hand has obtained;
Kung ako'y nagalak sapagka't ang aking kayamanan ay malaki, at sapagka't ang aking kamay ay nagtamo ng marami;
26 if I gazed upon the sun when it shined and the moon advancing brightly,
Kung ako'y tumingin sa araw pagka sumisikat, o sa buwan na lumalakad sa kakinangan;
27 so that my heart rejoiced in secret and I kissed my hand with my mouth,
At ang aking puso ay napadayang lihim, at hinagkan ng aking bibig ang aking kamay:
28 which is a very great iniquity and a denial against the most high God;
Ito may isang kasamaang marapat parusahan ng mga hukom: sapagka't itinakuwil ko ang Dios na nasa itaas.
29 if I have been glad at the ruin of him who hated me and have exulted that evil found him,
Kung ako'y nagalak sa kasakunaan niyaong nagtatanim ng loob sa akin, o nagmataas ako ng datnan siya ng kasamaan;
30 for I have not been given my throat to sin by asking for a curse on his soul;
(Oo, hindi ko tiniis ang aking bibig sa kasalanan sa paghingi ng kaniyang buhay na may sumpa; )
31 if the men around my tabernacle have not said: “He might give us some of his food, so that we will be filled,”
Kung ang mga tao sa aking tolda ay hindi nagsabi, sinong makakasumpong ng isa na hindi nabusog sa kaniyang pagkain?
32 for the foreigner did not remain at the door, my door was open to the traveler;
Ang taga ibang lupa ay hindi tumigil sa lansangan; kundi aking ibinukas ang aking mga pinto sa manglalakbay,
33 if, as man does, I have hidden my sin and have concealed my iniquity in my bosom;
Kung aking tinakpan na gaya ni Adan ang aking mga pagsalangsang, sa pagkukubli ng aking kasamaan sa aking sinapupunan;
34 if I became frightened by an excessive crowd, and the disrespect of close relatives alarmed me, so that I would much rather have remained silent or have gone out the door;
Sapagka't aking kinatakutan ang lubhang karamihan, at pinangilabot ako ng paghamak ng mga angkan. Na anopa't ako'y tumahimik, at hindi lumabas sa pintuan?
35 then, would he grant me a hearing, so that the Almighty would listen to my desire, and he who judges would himself write a book,
O mano nawang may duminig sa akin! (Narito ang aking tala, sagutin ako ng Makapangyarihan sa lahat; ) At mano nawang magkaroon ako ng sumbong na isinulat ng aking kaaway!
36 which I would then carry on my shoulder and wrap around me like a crown?
Tunay na aking papasanin ito sa aking balikat; aking itatali sa akin na gaya ng isang putong.
37 With each of my steps, I would pronounce and offer it, as if to a prince.
Aking ipahahayag sa kaniya ang bilang ng aking mga hakbang, gaya ng isang pangulo na lalapitan ko siya.
38 So, if my land cries out against me, and if its furrows weep with it,
Kung ang aking lupa ay humiyaw laban sa akin, at ang mga bungkal niyaon ay umiyak na magkakasama;
39 if I have used its fruits for nothing but money and have afflicted the souls of its tillers,
Kung kumain ako ng bunga niyaon na walang bayad, o ipinahamak ko ang buhay ng mga may-ari niyaon:
40 then, may thistles spring forth for me instead of grain, and thorns instead of barley. (This ended the words of Job.)
Tubuan ng dawag sa halip ng trigo, at ng mga masamang damo sa halip ng cebada. Ang mga salita ni Job ay natapos.
