Job 31
1 I reached an agreement with my eyes, that I would not so much as think about a virgin.
Nagbuhat ako ug kasabotan sa akong mga mata; nganong motan-aw man ako nga adunay kaibog sa usa ka ulay?
2 For what portion should God from above hold for me, and what inheritance should the Almighty from on high keep?
Kay unsa man ang bahin gikan sa Dios sa kahitas-an, ang panulondon gikan sa Gamhanan sa kahitas-an?
3 Is not destruction held for the wicked and repudiation kept for those who work injustice?
Nagtuo ako kaniadto nga ang kalamidad alang lamang sa mga tawong dili matarong, ug ang katalagman alang lamang sa magbubuhat ug daotan.
4 Does he not examine my ways and number all my steps?
Wala ba nakita sa Dios ang akong mga dalan ug giihap ang akong mga lakang?
5 If I have walked in vanity, or if my foot has hurried towards deceitfulness,
Kung wala ako naglakaw sa kamatuoran, kung ang akong tiil nagdali ug lakaw padulong sa pagpanglimbong,
6 let him weigh me in a just balance, and let God know my simplicity.
timbanga ako sa sakto aron nga mahibaw-an sa Dios ang akong baroganan.
7 If my steps have turned aside from the way, or if my heart has followed my eyes, or if a blemish has clung to my hands,
Kung ang akong lakang misimang palayo sa husto nga dalan, kung ang akong kasingkasing milakaw sunod sa akong mga mata, kung adunay kahugawan nga mitapot sa akong kamot,
8 then may I sow, and let another consume, and let my offspring be eradicated.
patamna ako ug ipakaon kini sa uban; sa pagkatinuod, tugoti nga ibton ang ani gikan sa akong uma.
9 If my heart has been deceived over a woman, or if I have waited in ambush at my friend’s door,
Kung nadani ang akong kasingkasing sa ubang babaye, kung naghulat ako sa pultahan sa akong silingan alang sa iyang asawa,
10 then let my wife be the harlot of another, and let other men lean over her.
tugoti nga mogaling ug trigo ang akong asawa alang sa ubang lalaki, ug tugoti nga ang ubang mga lalaki modulog uban kaniya.
11 For this is a crime and a very great injustice.
Tungod kay daotan kaayo kana nga salaod; sa pagkatinuod, mao kini nga salaod ang pahamtangan sa mga maghuhukom.
12 It is a fire devouring all the way to perdition, and it roots out all that springs forth.
Tungod kay mao kana ang kalayo nga maglamoy sa tanan alang sa Sheol ug magsunog sa tanan nakong ani.
13 If I have despised being subject to judgment with my servant or my maid, when they had any complaint against me,
Kung wala nako panumbalinga ang hangyo alang sa hustisya gikan sa akong mga lalaki ug babaye nga sulugoon sa dihang nakiglalis sila kanako,
14 then what will I do when God rises to judge, and, when he inquires, how will I respond to him?
unsa man ang akong buhaton sa dihang makigbatok ang Dios kanako aron pasanginlan ako? Kon moabot siya aron sa paghukom kanako, unsaon ko man siya pagtubag?
15 Is not he who created me in the womb, also he who labored to make him? And did not one and the same form me in the womb?
Dili ba ang usa nga nagbuhat kanako sa tagoangkan nagbuhat man usab kanila? Dili ba usa lang man siya nga naghulma kanato sulod sa tagoangkan?
16 If I have denied the poor what they wanted and have made the eyes of the widow wait;
Kung akong gipugngan ang mga tawong kabos sa ilang tinguha, o kung ako ang hinungdan nga magdulom ang panan-aw sa biyuda gikan sa mga paghilak,
17 if I have eaten my morsel of food alone, while orphans have not eaten from it;
o kung nagkaon ako ug gamay unya wala nako gitugotan ang mga walay amahan sa pagkaon usab niini—
18 (for from my infancy mercy grew with me, and it came out with me from my mother’s womb; )
tungod kay sukad sa akong pagkabatan-on siya nga walay ginikanan nagdako uban kanako ingon nga adunay amahan, ug gigiyahan ko ang iyang inahan, nga usa ka biyuda, gikan sa tagoangkan sa akong kaugalingong inahan.
19 if I have looked down on him who was perishing because he had no clothing and the poor without any covering,
Kung aduna akoy bisan kinsa nga nakita nga namatay tungod sa kakulangon ug bisti, o kung akong nakita nga walay bisti ang nanginahanglan nga tawo,
20 if his sides have not blessed me, and if he were not warmed with the fleece of my sheep;
kung ang iyang kasingkasing wala nakapanalangin kanako tungod kay wala siya nasul-oban sa balhibo sa akong mga karnero,
21 if I have lifted up my hand over an orphan, even when it might seem to me that I have the advantage over him at the gate;
kung akong gialsa ang akong kamot batok sa mga tawong walay amahan tungod kay akong nakita ang akong pagtabang sa ganghaan sa siyudad, hukmi gayod ako!
22 then may my shoulder fall from its joint, and may my arm, with all its bones, be broken.
Unya tugoti ang akong bukton nga matanggal gikan sa abaga, ug tugoti nga mabali ang akong bukton gikan sa buko-buko niini.
23 For I have always feared God, like waves flowing over me, whose weight I was unable to bear.
Kay gikahadlokan ko ang kalaglagan gikan sa Dios; tungod sa paghunahuna sa iyang kahalangdon, nabuhat ko unta kadtong mga butanga.
24 If I have considered gold to be my strength, or if I have called purified gold ‘my Trust;’
Kung gihimo nako nga paglaom ang bulawan, ug kung nag-ingon ako sa lunsayng bulawan nga, 'Ikaw ang akong gisaligan',
25 if I have rejoiced over my great success, and over the many things my hand has obtained;
kung nagmaya ako tungod sa kadako sa akong bahandi, kay nakakuha ang akong kamot ug daghang mga kabtangan, hukmi ako!
26 if I gazed upon the sun when it shined and the moon advancing brightly,
Kung akong nakita ang adlaw nga nagsidlak, o ang bulan nga naglakaw sa iyang kahayag,
27 so that my heart rejoiced in secret and I kissed my hand with my mouth,
ug kung ang akong kasingkasing nadani sa tago, unya gihalokan nako ang akong kamot sa pagsimba kanila—
28 which is a very great iniquity and a denial against the most high God;
usa usab kini ka sala nga silotan sa mga maghuhukom, tungod kay ako untang isalikway ang Dios sa kahitas-an.
29 if I have been glad at the ruin of him who hated me and have exulted that evil found him,
Kung nagmaya ako sa pagkalaglag ni bisan kinsa nga nasilag kanako o akong gipasidunggan ang akong kaugalingon sa dihang naabtan siya sa katalagman, hukmi ako!
30 for I have not been given my throat to sin by asking for a curse on his soul;
Sa pagkatinuod, wala man gani nako gitugotan ang akong baba sa pagpakasala pinaagi sa pagpangayo sa iyang kinabuhi uban ang tunglo.
31 if the men around my tabernacle have not said: “He might give us some of his food, so that we will be filled,”
Kung ang mga kalalakin-an sa akong tolda wala nakaingon, 'Kinsa man ang makakaplag ug si bisan kinsa nga wala nabusog sa pagkaon ni Job?'
32 for the foreigner did not remain at the door, my door was open to the traveler;
(bisan ang mga langyaw wala nakapuyo sa plasa sa siyudad tungod kay kanunay nakong ginaablihan ang pultahan alang sa mga magpapanaw), ug kung wala gayod, hukmi ako!
33 if, as man does, I have hidden my sin and have concealed my iniquity in my bosom;
Kung, sama sa katawhan, gitagoan ko ang akong mga sala, pinaagi sa pagbutang sa akong pagkasad-an sulod sa akong kupo
34 if I became frightened by an excessive crowd, and the disrespect of close relatives alarmed me, so that I would much rather have remained silent or have gone out the door;
— tungod kay nahadlok ako sa kadaghanan, kay ang kalagot sa mga pamilya nakapalisang kanako, ug hinungdan nga nagpakahilom ako ug wala nagaadto sa gawas, hukmi ako!
35 then, would he grant me a hearing, so that the Almighty would listen to my desire, and he who judges would himself write a book,
O, kung aduna untay maminaw kanako! Tan-awa, ania ang akong pirma; tugoti nga motubag kanako ang Labing Gamhanan! Kung anaa unta kanako ang silot nga gisulat sa akong kaaway!
36 which I would then carry on my shoulder and wrap around me like a crown?
Sigurado nga dayag nako kining pas-anon; sul-obon ko kini ingon nga korona.
37 With each of my steps, I would pronounce and offer it, as if to a prince.
Ibutyag ko kaniya ang gidaghanon sa akong mga lakang; mosaka ako ingon nga prinsipe nga walay kahadlok.
38 So, if my land cries out against me, and if its furrows weep with it,
Kung mohilak ang akong yuta batok kanako, ug modanguyngoy,
39 if I have used its fruits for nothing but money and have afflicted the souls of its tillers,
kung kaonon ko ang abot niini ug dili kini bayran o ako ang hinungdan nga mawad-an sa kinabuhi ang tag-iya niini,
40 then, may thistles spring forth for me instead of grain, and thorns instead of barley. (This ended the words of Job.)
tugoti nga motubo ang tunok kaysa trigo ug sagbot kaysa sebada.” Nahuman na ang mga pulong ni Job.
