Job 3
1 After this, Job opened his mouth and cursed his day,
Potem otworzył Ijob usta swoje, i złorzeczył dniowi swemu.
2 and this is what he said:
I zawołał Ijob, mówiąc:
3 May the day perish on which I was born, and the night, in which it was said, “A man has been conceived.”
Bodaj był zginął dzień, któregom się urodził! i noc, w którą rzeczono: Począł się mężczyzna!
4 May that day be turned into darkness, may God not seek it from above, and may light not illuminate it.
Bodaj się był on dzień obrócił w ciemność! By się był o nim nie pytał Bóg z wysokości, i nie był oświecony światłością!
5 Let darkness and the shadow of death obscure it, let a fog overtake it, and let it be enveloped in bitterness.
Bodaj go była zaćmiła ciemność i cień śmierci! by go był ogarnął obłok, i ustraszyła go gorącość dzienna!
6 Let a whirlwind of darkness take hold of that night, let it not be counted in the days of the year, nor numbered in the months.
Bodaj była noc onę osiadła ciemność, aby nie szła w liczbę dni rocznych, i w liczbę miesięcy nie przyszła!
7 May that night be alone and unworthy of praise.
Bodaj noc ona była samotna, a śpiewania aby nie było w niej!
8 May they curse it, who curse the day, who are prepared to awaken a leviathan.
Bodaj ją byli przeklęli, którzy przeklinają dzień, którzy są gotowi, wzruszać płacz swój!
9 Let the stars be concealed with its darkness. Let it expect light, and not see it, nor the rising of the dawn in the East.
Bodaj się były zaćmiły gwiazdy przy zmierzkaniu jej! a czekając światła, aby się go była nie doczekała, ani nie oglądała zorzy porannej!
10 For it did not close the doors of the womb that bore me, nor take away evils from my eyes.
Iż nie zawarła drzwi żywota mego, a nie skryła boleści od oczu moich.
11 Why did I not die in the womb? Having left the womb, why did I not immediately perish?
Przeczżem w żywocie nie umarł, albo, gdym z żywota wyszedł, czemum nie zginął?
12 Why was I received upon the knees? Why was I suckled at the breasts?
Przeczże mię piastowano na kolanach? a przeczżem ssał piersi?
13 For by now, I should have been sleeping silently, and taking rest in my sleep
Albowiembym teraz leżał i odpoczywał; spałbym i miałbym pokój,
14 with the kings and consuls of the earth, who build themselves solitudes,
Z królmi i z radcami ziemi, którzy sobie budowali na miejscach pustych;
15 either with princes, who possess gold and fill their houses with silver,
Albo z książętami, którzy mieli złoto, a napełniali domy swe srebrem,
16 or, like a hidden miscarriage, I should not have continued, just like those who, being conceived, have not seen the light.
Albo czemum się nie stał jako martwy płód skryty? albo jako niemowlątka, które nie oglądały światłości?
17 There the impious cease from rebellion, and there the wearied in strength take rest.
Tam niepobożni przestawają straszyć, i tam odpoczywają zwątleni w siłę.
18 And at such times, having been bound together without difficulty, they have not heard the voice of the bailiff.
Tamże więźniowie sobie wydychają, a nie słyszą głosu trapiącego ich,
19 The small and great are there, and the servant is free from his master.
Mały i wielki tam sobie są równi a niewolnik wolny od pana swego.
20 Why is light given to the miserable, and life to those who are in bitterness of soul,
Przecz nędznemu dana jest światłość, a żywot tym, którzy są utrapionego ducha?
21 who expect death, and it does not arrive, like those who dig for treasure
Którzy czekają śmierci, a nie przychodzi, choć jej pilniej szukają niż skarbów skrytych;
22 and who rejoice greatly when they have found the grave,
Którzyby się z radością weselili, pląsając, gdyby znaleźli grób.
23 to a man whose way is hidden and whom God has surrounded with darkness?
Przecz dana jest światłość mężowi, którego droga skryta jest, a którego Bóg ciężkościami ogarnął?
24 Before I eat, I sigh; and like overflowing waters, so is my howl,
Albowiem kiedy mam jeść, wzdychanie moje przychodzi, a rozchodzi się jako woda ryczenie moje;
25 for the terror that I feared has happened to me, and so has the dread befallen me.
Bo strach, któregom się lękał, przyszedł na mię, a czegom się obawiał, przydało mi się.
26 Have I not remained hidden? Have I not kept silence? Have I not remained calm? Yet indignation has overcome me.
Nie byłem bezpieczny, anim się uspokoił, anim odpoczywał, a przecież na mię przyszła trwoga.
