Jeremiah 37
1 And then king Zedekiah, the son of Josiah, reigned in place of Jeconiah, the son of Jehoiakim. For Nebuchadnezzar, the king of Babylon, appointed him as king in the land of Judah.
Ug si Sedechias ang anak nga lalake ni Josias naghari puli kang Conias ang anak nga lalake ni Joacim, nga maoy gibuhat nga hari sa yuta sa Juda ni Nabucodonosor nga hari sa Babilonia.
2 And neither he himself, nor his servants, nor the people of the land, obeyed the words of the Lord, which he spoke by the hand of Jeremiah, the prophet.
Apan bisan, siya ni ang iyang mga sulogoon, ni ang katawohan sa yuta, nagpatalinghug sa mga pulong ni Jehova, nga iyang gipamulong pinaagi kang Jeremias nga manalagna.
3 And king Zedekiah sent Jehucal, the son of Shelemiah, and Zephaniah, the son of Maaseiah, the priest, to Jeremiah the prophet, saying: “Pray to the Lord our God for us.”
Ug si Sedechias nga hari nagpadala kang Jucal ang anak nga lalake ni Selemias, ug kang Sephanias ang anak nga lalake ni Maasias nga sacerdote ngadto kang manalagna Jeremias, sa pag-ingon: Pag-ampo karom karon kang Jehova nga atong Dios alang kanamo.
4 Now Jeremiah was walking freely in the midst of the people. For they had not yet sent him into the custody of the prison.
Karon si Jeremias misulod ug migula sa taliwala sa katawohan: kay siya wala man ibutang nila sa bilanggoan.
5 And then the army of Pharaoh went forth from Egypt. And hearing this, the Chaldeans, who were besieging Jerusalem, withdrew from Jerusalem.
Unya ang kasundalohan ni Faraon minggula gikan sa Egipto; ug sa diha nga ang mga Caldeahanon nga nanaglibut sa Jerusalem nakadungog ug mga balita mahitungod kanila, sila mingbiya sa Jerusalem.
6 And the word of the Lord came to Jeremiah the prophet, saying:
Nan miabut ang pulong ni Jehova kang manalagna Jeremias, nga nagaingon:
7 “Thus says the Lord, the God of Israel: So shall you say to the king of Judah, who sent you to question me: Behold, the army of Pharaoh, which has gone forth in assistance to you, will return to their own land, into Egypt.
Mao kini ang giingon ni Jehova, ang Dios sa Israel: Sa ingon niana moingon ka sa hari sa Juda, nga nagpadala kanimo dinhi kanako sa pagpangutana kanako: Ania karon, ang kasundalohan ni Faraon nga ming-anhi sa pagtabang kaninyo, mobalik ngadto sa Egipto sa ilang kaugalingon yuta.
8 And the Chaldeans will return and will make war against this city. And they will seize it and burn it with fire.
Ug ang mga Caldeahanon moanhi pag-usab, ug makig-away batok niining ciudara; ug makuha nila kini, ug sunogon kini sa kalayo.
9 Thus says the Lord: Do not be willing to deceive your own souls, saying: ‘The Chaldeans will certainly withdraw and go away from us.’ For they will not go away.
Mao kini ang giingon ni Jehova: Ayaw kamo paglimbong sa inyong mga kaugalingon, nga magaingon: Ang mga Caldeahanon sa pagkatinuod motalikod kanato: kay sila dili motalikod.
10 But even if you were to strike down the entire army of the Chaldeans who are fighting against you, and if there were left behind from among them only a few wounded men, they would rise up, each one from his tent, and they would burn this city with fire.”
Kay bisan kamo nanagpakadaug sa tibook nga kasundalohan sa mga Caldeahanon nga nakig-away batok kaninyo, ug dihay nahabilin lamang nga mga samdan nga tawo bisan pa niana mamangon sila ang tagsatagsa ka tawo mobangon sulod sa iyang balong-balong, ug sunogon kining ciudara sa kalayo.
11 Therefore, when the army of the Chaldeans had withdrawn from Jerusalem because of Pharaoh’s army,
Ug nahitabo, nga sa pagkabungkag sa kasundalohan sa mga Caldeahanon nga diha sa Jerusalem tungod sa kalisang sa kasundalohan ni Faraon.
12 Jeremiah went forth from Jerusalem, to go into the land of Benjamin, and to distribute a possession there, in the sight of the citizens.
Unya si Jeremias migula sa Jerusalem sa pag-adto sa yuta ni Benjamin aron sa pagdawat sa iyang bahin didto, sa taliwala sa katawohan.
13 And when he had arrived at the gate of Benjamin, the keeper of the gate, whose turn it was to be there, was named Irijah, the son of Shelemiah, the son of Hananiah. And he apprehended Jeremiah the prophet, saying, “You are fleeing to the Chaldeans.”
Ug sa diha siya sa ganghaan ni Benjamin, ang usa ka capitan sa balangay didto man, kansang ngalan mao si Irias, ang anak nga lalake ni Selemias, ang anak nga lalake ni Hananias; ug iyang gidakup si Jeremias nga manalagna, nga nagaingon: Ikaw nahulog ngadto sa mga Caldeahanon.
14 And Jeremiah responded: “That is false. I am not fleeing to the Chaldeans.” But he did not listen to him. And so Irijah took Jeremiah, and he brought him to the leaders.
Unya si Jeremias miingon: Bakak kana; ako wala mahulog ngadto sa mga Caldeahanon. Apan siya wala magpatalinghug kaniya: busa si Irias midakup kang Jeremias ug siya gidala niya ngadto sa mga principe.
15 Therefore, the leaders were angry with Jeremiah, and so they beat him and sent him to the prison that was in the house of Jonathan, the scribe. For he was the chief over the prison.
Ug ang mga principe nangasuko kang Jeremias, ug gisamaran siya ug gibutang siya sa bilanggoan sa balay ni Jonathan nga escriba; kay ilang gibuhat kana nga bilanggoan.
16 And so Jeremiah went into the house of the prison and into a dungeon. And Jeremiah sat there for many days.
Sa pagsulod ni Jeremias sa bilanggoan, ug ngadto sa bartolina, ug si Jeremias nagpabilin didto sa daghang mga adlaw;
17 Then Zedekiah the king, sending, took him out and questioned him secretly in his house, and he said: “Do you think that there is any word from the Lord?” And Jeremiah said: “There is.” And he said: “You will be delivered into the hands of the king of Babylon.”
Unya si Sedechias ang hari nagpasugo ug nagpakuha kaniya: ug ang hari nangutana kaniya sa tago sulod sa iyang balay, ug miingon: Aduna bay pulong nga gikan kang Jehova? Ug si Jeremias miingon: Aduna man. Miingon siya usab: Ikaw igatugyan ngadto sa kamot sa hari sa Babilonia.
18 And Jeremiah said to king Zedekiah: “How have I sinned against you, or your servants, or your people, such that you would cast me into a house of imprisonment?
Labut pa si Jeremias miingon kang Sedechias nga hari: Diin man ako makasala batok kanimo, kun batok sa imong mga sulogoon, kun batok niining katawohan, nga gibilanggo man ako ninyo?
19 Where are your prophets, who were prophesying to you, and who were saying: ‘The king of Babylon will not overwhelm you and this land?’
Hain na man karon ang imong mga manalagna nga nanagna kanimo, nga nagaingon: Ang hari sa Babilonia dili gayud moanhi batok kanimo, ni batok niining yutaa?
20 Now therefore, listen, I beg you, my lord the king. Let my petition prevail in your sight. And do not send me back into the house of Jonathan the scribe, lest I die there.”
Ug pamati karon, gipangamuyo ko kanimo, Oh ginoo ko nga hari: tugoti ang akong pagpangayo, gipangamuyo ko kanimo, nga madawat sa imong atubangan; aron dili mo ako pabalikon sa balay ni Jonathan nga escriba, aron ako dili mamatay didto.
21 Then king Zedekiah instructed that Jeremiah be confined to the vestibule of the prison, and that they should give him a twist of bread daily, along with stew, until all the bread in the city had been consumed. And Jeremiah remained at the entrance of the prison.
Unya si Sedechias nga hari nagsugo, ug ilang gibutang si Jeremias sa sawang sa magbalantay sa bilanggoan; ug sila naghatag kaniya ug usa ka tipak nga tinapay adlaw-adlaw nga gikan sa mga magbubuhat sa tinapay sa dalan, hangtud nga ang tanang tinapay sa ciudad nahurot. Busa si Jeremias nagpabilin sa sawang sa magbalantay sa bilanggoan.
