< Jeremiah 30 >

1 This is the word that came to Jeremiah from the Lord, saying:
Ο λόγος ο γενόμενος προς τον Ιερεμίαν παρά Κυρίου, λέγων,
2 “Thus says the Lord, the God of Israel, saying: You shall write in a book all the words that I have spoken to you.
Ούτως είπε Κύριος ο Θεός του Ισραήλ, λέγων, Γράψον εις σεαυτόν εν βιβλίω πάντας τους λόγους, τους οποίους ελάλησα προς σέ·
3 For behold, the days are approaching, says the Lord, when I will convert the turning away of my people, Israel and Judah, says the Lord. And I will return them to the land which I gave to their fathers, and they will possess it.”
διότι, ιδού, έρχονται ημέραι, λέγει Κύριος, και θέλω επιστρέψει την αιχμαλωσίαν του λαού μου Ισραήλ και Ιούδα, λέγει Κύριος· και θέλω επιστρέψει αυτούς εις την γην, την οποίαν έδωκα εις τους πατέρας αυτών, και θέλουσι κυριεύσει αυτήν.
4 And these are the words which the Lord has spoken to Israel and to Judah:
Και ούτοι είναι οι λόγοι, τους οποίους ελάλησε Κύριος περί του Ισραήλ και περί του Ιούδα.
5 For thus says the Lord: ‘We have heard a voice of terror. There is dread, and there is no peace.’
Διότι ούτω λέγει Κύριος· Ηκούσαμεν φωνήν τρομεράν, φόβον και ουχί ειρήνην.
6 Inquire and see, does a male give birth? Then why have I seen every man with his hand on his lower back, like a woman bearing a child? And why have all of their faces turned pale?
Ερωτήσατε τώρα και ιδέτε, εάν άρσεν τίκτη· διά τι βλέπω έκαστον άνδρα με τας χείρας αυτού επί την οσφύν αυτού, ως τίκτουσαν, και πάντα τα πρόσωπα εστράφησαν εις ωχρίασιν;
7 Woe! For that day is great, and there is nothing like it. For it is the time of tribulation for Jacob, but he will be saved from it.
Ουαί· διότι μεγάλη είναι η ημέρα εκείνη· ομοία αυτής δεν υπήρξε και είναι καιρός της στενοχωρίας του Ιακώβ· πλην θέλει σωθή εξ αυτής.
8 And this shall be in that day, says the Lord of hosts: I will crush his yoke from your neck, and I will break open his bands. And strangers will no longer rule over him.
Και εν τη ημέρα εκείνη, λέγει ο Κύριος των δυνάμεων, θέλω συντρίψει τον ζυγόν αυτού από του τραχήλου σου και θέλω διασπάσει τα δεσμά σου και ξένοι δεν θέλουσι πλέον καταδουλώσει αυτόν·
9 Instead, they will serve the Lord their God, and David their king, whom I will raise up for them.
αλλά θέλουσι δουλεύει Κύριον τον Θεόν αυτών και Δαβίδ τον βασιλέα αυτών, τον οποίον θέλω αναστήσει εις αυτούς.
10 Therefore, O my servant Jacob, you should not be afraid, says the Lord, and you should not be frightened, O Israel. For behold, I will save you from a far away land, and your offspring from the land of their captivity. And Jacob will return and have rest, and he shall flow with every good thing. And there will be no one for him to dread.
Συ δε μη φοβού, δούλέ μου Ιακώβ, λέγει Κύριος· μηδέ δειλιάσης, Ισραήλ· διότι, ιδού, θέλω σε σώσει από του μακρυνού τόπου και το σπέρμα σου από της γης της αιχμαλωσίας αυτών· και ο Ιακώβ θέλει επιστρέψει και θέλει ησυχάσει και αναπαυθή και δεν θέλει υπάρχει ο εκφοβών.
11 For I am with you, says the Lord, so that I may save you. For I will bring about the consummation of all the nations, among which I have scattered you. But I will not bring about your consummation. Instead, I will chastise you in judgment, so that you will not seem innocent to yourself.”
Διότι εγώ είμαι μετά σου, λέγει Κύριος, διά να σε σώσω· και αν κάμω συντέλειαν πάντων των εθνών όπου σε διεσκόρπισα, εις σε όμως δεν θέλω κάμει συντέλειαν, αλλά θέλω σε παιδεύσει εν κρίσει και δεν θέλω όλως σε αθωώσει.
12 For thus says the Lord: “Your fracture is incurable; your wound is very serious.
Διότι ούτω λέγει Κύριος· Το σύντριμμά σου είναι ανίατον, η πληγή σου αλγεινή.
13 There is no one who may judge your judgment, so as to bandage it; there is no useful treatment for you.
δεν υπάρχει ο κρίνων την κρίσιν σου, ώστε να ανορθωθής· δεν υπάρχουσι διά σε φάρμακα θεραπευτικά.
14 All your lovers have forgotten you, and they will not seek you. For I have wounded you with the strike of an enemy, with a cruel chastisement. Your sins have become hardened because of the multitude of your iniquities.
Πάντες οι αγαπητοί σου σε ελησμόνησαν· δεν σε ζητούσι· διότι σε επλήγωσα εν πληγή εχθρού, εν τιμωρία σκληρά, εξ αιτίας του πλήθους των ανομιών σου· αι αμαρτίαι σου επληθύνθησαν.
15 Why do you cry out over your affliction? Your pain is incurable. I have done these things to you because of the multitude of your iniquity and because of your hardened sins.
Τι βοάς διά το σύντριμμά σου; ο πόνος σου είναι ανίατος εξ αιτίας του πλήθους των ανομιών σου· αι αμαρτίαι σου επληθύνθησαν· διά τούτο έκαμον ταύτα εις σε.
16 Because of this, all those who devour you, will be devoured. And all your enemies will be led into captivity. And those who devastate you, will be devastated. And all those who prey upon you, I will offer as a prey.
Διά τούτο πάντες οι κατατρώγοντές σε θέλουσι καταφαγωθή· και πάντες οι εναντίοι σου, πάντες ομού θέλουσιν υπάγει εις αιχμαλωσίαν· και οι λαφυραγωγούντές σε θέλουσι γείνει λάφυρον και πάντας τους διαρπάζοντάς σε θέλω δώσει εις διαρπαγήν.
17 For I will close up your scar, and I will heal you of your wounds, says the Lord. For they have called you an outcast, O Zion: ‘This is she who has no one asking for her.’”
Διότι θέλω αποκαταστήσει την υγίειαν εις σε και θέλω σε ιατρεύσει από των πληγών σου, λέγει Κύριος· διότι αυτοί σε ωνόμασαν Απερριμμένην, λέγοντες, Αύτη είναι η Σιών· δεν υπάρχει ο ζητών αυτήν.
18 Thus says the Lord: “Behold, I will turn back the turning away of the tabernacles of Jacob, and I will take pity on his roofs. And the city will be built up in her heights, and the temple will be founded according to its order.
Ούτω λέγει Κύριος. Ιδού, εγώ θέλω επιστρέψει από της αιχμαλωσίας τας σκηνάς του Ιακώβ και θέλω οικτείρει τας κατοικίας αυτού· και η πόλις θέλει οικοδομηθή επί των ερειπίων αυτής, και ο ναός θέλει αποκατασταθή κατά την διάταξιν αυτού.
19 And praise will go forth from them, with the voice of those who play. And I will multiply them, and they will not be lessened. And I will glorify them, and they will not be weakened.
Και εξ αυτών θέλει εξέρχεσθαι ευχαριστία και φωνή αγαλλομένων· και θέλω πολλαπλασιάσει αυτούς και δεν θέλουσιν ολιγοστεύσει· και θέλω δοξάσει αυτούς και δεν θέλουσι σμικρυνθή.
20 And their sons will be as in the beginning. And their assembly will remain in my sight. And I will visit against all those who trouble them.
Και τα τέκνα αυτών θέλουσιν είσθαι ως το πρότερον, και η συναγωγή αυτών θέλει στερεωθή ενώπιόν μου, και θέλω τιμωρήσει πάντας τους καταθλίβοντας αυτούς.
21 And their ruler will be one of their own. And their prince will be led forward from their midst. And I will draw him near, and he will cling to me. For who is the one who applies his heart, so that he may draw near to me, says the Lord?
Και ο άρχων αυτών θέλει είσθαι εξ αυτών και ο εξουσιαστής αυτών θέλει εξέρχεσθαι εκ μέσου αυτών· και θέλω κάμει αυτόν να πλησιάζη και θέλει πλησιάζει εις εμέ· διότι τις είναι ούτος, όστις εγγυάται την καρδίαν αυτού διά να πλησιάζη προς εμέ; λέγει Κύριος.
22 And you shall be my people, and I will be your God.”
Και θέλετε είσθαι λαός μου και εγώ θέλω είσθαι Θεός υμών.
23 Behold the whirlwind of the Lord, his fury going forth, a destroying storm! It will rest upon the head of the impious.
Ιδού, ανεμοστρόβιλος παρά Κυρίου εξήλθε με ορμήν, ανεμοστρόβιλος αφανίζων· θέλει εξορμήσει επί την κεφαλήν των ασεβών.
24 The Lord will not turn back the wrath of his indignation, until he has accomplished and completed the plan of his heart. In the last days, you shall understand these things.
Ο φλογερός θυμός του Κυρίου δεν θέλει επιστρέψει, εωσού εκτελέση και εωσού εκπληρώση τας βουλάς της καρδίας αυτού· εν ταις εσχάταις ημέραις θέλετε νοήσει τούτο.

< Jeremiah 30 >