Isaiah 17
1 The burden of Damascus. Behold, Damascus will cease to be a city, and it will be like a heap of stones in ruin.
Brzemię Damaszku. Oto Damaszek przestanie być miastem, a stanie się rumowiskiem.
2 The cities in ruin will be left for the flocks, and they will take rest there, and there will be no one who may terrify them.
Miasta Aroeru [będą] opuszczone. Będą dla trzód, by się [tam] kładły, a nikt [ich] nie spłoszy.
3 And assistance will cease from Ephraim, and the kingdom will cease from Damascus. And the remnant of Syria will be like the glory of the sons of Israel, says the Lord of hosts.
Nastąpi koniec twierdzy Efraima i królestwa Damaszku. A z resztką Syrii będzie jak z chwałą synów Izraela, mówi PAN zastępów.
4 And this shall be in that day: the glory of Jacob will be thinned, and the fatness of his flesh will be reduced.
I stanie się w tym dniu tak, [że] chwała Jakuba zmaleje, a jego tłuste ciało schudnie.
5 And it shall be like the gathering of the harvest which remains, and his arm will pick the ears of grain. And it shall be like a search for grain in the valley of Rephaim.
I będzie tak jak [wtedy], gdy żniwiarz zbiera zboże, a jego ramię ścina kłosy; będzie jak ten, co zbiera kłosy w dolinie Refaim.
6 And what is left behind in it will be like one cluster of grapes, or like a shaken olive tree with two or three olives at the top of a branch, or like four or five olives at the top of a tree, says the Lord God of Israel.
Pozostanie na nim jednak pokłosie, jak przy otrząsaniu drzewa oliwnego: dwie lub trzy oliwki [zostaną] na samym wierzchołku drzewa, a cztery lub pięć na urodzajnych gałęziach, mówi PAN, Bóg Izraela.
7 In that day, a man will bow before his Maker, and his eyes will consider the Holy One of Israel.
W tym dniu człowiek spojrzy na swego Stwórcę i jego oczy będą spoglądać na Świętego Izraela.
8 And he will not bow before the altars that his hands have made. And he will not consider the things that his fingers have made, the sacred groves and the shrines.
A nie popatrzy [więcej] na ołtarze, dzieło swoich rąk, ani nie będzie patrzeć [na to], co uczyniły jego palce ani na gaje, ani na posągi.
9 In that day, his strong cities will be abandoned, like the plows and the grain fields which were left behind before the face of the sons of Israel, and you shall be deserted.
W tym dniu jego miasta warowne będą jak porzucony konar i sucha gałąź, które opuścili przed synami Izraela – i będzie spustoszenie.
10 For you have forgotten God your Savior, and you have not remembered your strong Helper. Because of this, you will plant trustworthy plants, but you will sow a foreign seed.
A ponieważ zapomniałeś o Bogu twojego zbawienia i nie pamiętałeś o skale twojej mocy, to [choć] zasadzasz rozkoszne sadzonki i sadzisz obce winorośle;
11 In the day of your planting, the wild grapevine and your morning seed will flourish. The harvest has been taken away to the day of inheritance, and you will grieve heavily.
I w dniu sprawiasz, że sadzonka rośnie, i rano doprowadzasz swój siew do rozkwitu, w dniu żniwa będziesz żąć mnóstwo smutku i nieuleczalnej rozpaczy.
12 Woe to the multitude of many peoples, like the multitude of the roaring sea! Woe to the tumult of crowds, like the noise of many waters!
Biada tłumom licznych ludów, [które] huczą jak rozhukane morze, i zgiełkowi narodów, które szumią jak szum wód gwałtownych!
13 The peoples will make a noise, like the noise of waters overflowing, but he will rebuke him, and so he will flee far away. And he will be quickly taken away, like the dust of the mountains before the face of the wind, and like a whirlwind before a tempest.
Narody szumią jak szum wielkich wód, ale PAN je zgromi i uciekną daleko gnane wiatrem jak plewy na górach i jak biegacz stepowy przed wichurą.
14 In the time of the evening, behold: there will be a disturbance. When it is early morning, he will not remain. This is the portion of those who have devastated us, and this is the lot of those who have plundered us.
Oto w porze wieczornej trwoga, a nim nadejdzie poranek, już go nie [ma]. Taki jest dział tych, którzy nas łupią, i los tych, którzy nas plądrują.
