Genesis 39
1 Meanwhile, Joseph was led into Egypt. And Putiphar, a eunuch of Pharaoh, a leader of the army, an Egyptian man, purchased him from the hand of the Ishmaelites, by whom he was brought.
İsmaililer Yusuf'u Mısır'a götürmüştü. Firavunun görevlisi, muhafız birliği komutanı Mısırlı Potifar onu İsmaililer'den satın almıştı.
2 And the Lord was with him, and he was a man who prospered in everything that he did. And he lived in the house of his lord,
RAB Yusuf'la birlikteydi ve onu başarılı kılıyordu. Yusuf Mısırlı efendisinin evinde kalıyordu.
3 who knew very well that the Lord was with him, and that all the things that were done by him were directed by his hand.
Efendisi RAB'bin Yusuf'la birlikte olduğunu, yaptığı her işte onu başarılı kıldığını gördü.
4 And Joseph found favor in the sight of his lord, and he ministered to him. And, having been placed in charge of everything by him, he governed the house that was entrusted to him and all the things that had been delivered to him.
Yusuf'tan hoşnut kalarak onu özel hizmetine aldı. Evinin ve sahip olduğu her şeyin sorumluluğunu ona verdi.
5 And the Lord blessed the house of the Egyptian, because of Joseph, and he multiplied all his substance, as much in the buildings, as in the fields.
Yusuf'u evinin ve sahip olduğu her şeyin sorumlusu atadığı andan itibaren RAB Yusuf sayesinde Potifar'ın evini kutsadı. Evini, tarlasını, kendisine ait her şeyi bereketli kıldı.
6 Neither did he know anything other than the bread that he ate. Now Joseph was beautiful in form, and stately in appearance.
Potifar sahip olduğu her şeyin sorumluluğunu Yusuf'a verdi; yediği yemek dışında hiçbir şeyle ilgilenmedi. Yusuf güzel yapılı, yakışıklıydı.
7 And so, after many days, his mistress cast her eyes on Joseph, and she said, “Sleep with me.”
Bir süre sonra efendisinin karısı ona göz koyarak, “Benimle yat” dedi.
8 And without consenting at all to the wicked act, he said to her: “Behold, my lord has delivered all things to me, and he does not know what he has in his own house.
Ama Yusuf reddetti. “Ben burada olduğum için efendim evdeki hiçbir şeyle ilgilenme gereğini duymuyor” dedi, “Sahip olduğu her şeyin yönetimini bana verdi.
9 Neither is there anything which is not in my power, or that he has not delivered to me, except you, for you are his wife. How then can I do this evil act and sin against my God?”
Bu evde ben de onun kadar yetkiliyim. Senin dışında hiçbir şeyi benden esirgemedi. Sen onun karısısın. Nasıl böyle bir kötülük yapar, Tanrı'ya karşı günah işlerim?”
10 With such words as these, throughout each day, the woman was pestering the young man, and he was refusing the adultery.
Potifar'ın karısı her gün kendisiyle yatması ya da birlikte olması için direttiyse de, Yusuf onun isteğini kabul etmedi.
11 Then it happened, on a certain day, that Joseph entered the house, and he was doing something, without any witnesses.
Bir gün Yusuf olağan işlerini yapmak üzere eve gitti. İçerde ev halkından hiç kimse yoktu.
12 And she, grasping the hem of his garment, said, “Sleep with me.” But he, leaving behind the cloak in her hand, fled and went outside.
Potifar'ın karısı Yusuf'un giysisini tutarak, “Benimle yat” dedi. Ama Yusuf giysisini onun elinde bırakıp evden dışarı kaçtı.
13 And when the woman saw the garment in her hands and herself being treated with disrespect,
Kadın Yusuf'un giysisini bırakıp kaçtığını görünce,
14 she called to herself the men of her house, and she said to them: “Lo, he has brought in a Hebrew man to abuse us. He entered toward me, in order to join with me; and when I had shouted out,
uşaklarını çağırdı. “Bakın şuna!” dedi, “Kocamın getirdiği bu İbrani bizi rezil etti. Yanıma geldi, benimle yatmak istedi. Ben de bağırdım.
15 and he had heard my voice, he left behind the cloak that I held, and he fled outside.”
Bağırdığımı duyunca giysisini yanımda bırakıp dışarı kaçtı.”
16 As a proof, therefore, of her fidelity, she retained the cloak, and she showed it to her husband, when he returned home.
Efendisi eve gelinceye kadar Yusuf'un giysisini yanında alıkoydu.
17 And she said: “The Hebrew servant, whom you have brought in to me, approached me to abuse me.
Ona da aynı şeyleri anlattı: “Buraya getirdiğin İbrani köle yanıma gelip beni aşağılamak istedi.
18 And when he had heard me cry out, he left behind the cloak that I held, and he fled outside.”
Ama ben bağırınca giysisini yanımda bırakıp kaçtı.”
19 His lord, upon hearing these things, and having excessive trust in the words of his mate, was very angry.
Karısının, “Kölen bana böyle yaptı” diyerek anlattıklarını duyunca, Yusuf'un efendisinin öfkesi tepesine çıktı.
20 And he delivered Joseph into prison, where the prisoners of the king were kept, and he was enclosed in that place.
Yusuf'u yakalayıp zindana, kralın tutsaklarının bağlı olduğu yere attı. Ama Yusuf zindandayken
21 But the Lord was with Joseph, and, having mercy on him, he gave him favor in the sight of the leader of the prison,
RAB onunla birlikteydi. Ona iyilik etti. Zindancıbaşı Yusuf'tan hoşnut kaldı.
22 who delivered into his hand all the prisoners who were held in custody. And whatever was done, was under him.
Bütün tutsakların yönetimini ona verdi. Zindanda olup biten her şeyden Yusuf sorumluydu.
23 Neither did he himself know anything, having entrusted all things to him. For the Lord was with him, and he directed everything that he did.
Zindancıbaşı Yusuf'un sorumlu olduğu işlerle hiç ilgilenmezdi. Çünkü RAB Yusuf'la birlikteydi ve yaptığı her işte onu başarılı kılıyordu.
