< Deuteronomy 7 >

1 “When the Lord your God will have led you to the land, which you will enter so as to possess it, and when he will have destroyed many nations before you, the Hittite, and the Girgashite, and the Amorite, and the Canaanite, and the Perizzite, and the Hivite, and the Jebusite, seven nations much more numerous than you, and more robust than you,
هنگامی که یهوه خدایتان شما را به سرزمینی که برای تصرفش می‌روید، ببرد، این هفت قوم را که همگی از شما بزرگتر و قویترند نابود خواهد ساخت: حیتی‌ها، جرجاشی‌ها، اموری‌ها، کنعانی‌ها، فرزی‌ها، حوی‌ها و یبوسی‌ها.
2 and when the Lord your God will have delivered them to you, you shall strike them down unto utter annihilation. You shall not enter into a pact with them, nor shall you show any pity to them.
زمانی که خداوند، خدایتان آنها را به شما تسلیم کند و شما آنها را مغلوب نمایید، باید همهٔ آنها را بکشید. با آنها معاهده‌ای نبندید و به آنها رحم نکنید، بلکه ایشان را به کلی نابود سازید.
3 And you shall not associate with them in marriage. You shall not give your daughter to his son, nor accept his daughter for your son.
با آنها ازدواج نکنید و نگذارید فرزندانتان با پسران و دختران ایشان ازدواج کنند.
4 For she will seduce your son, so that he will not follow me, and so that he will instead serve foreign gods. And the fury of the Lord will be enraged, and he will quickly destroy you.
چون در نتیجهٔ ازدواج با آنها جوانانتان به بت‌پرستی کشیده خواهند شد و همین سبب خواهد شد که خشم خداوند نسبت به شما افروخته شود و شما را به کلی نابود سازد.
5 So instead, you shall do this to them: overturn their altars, and break their statues, and cut down their sacred groves, and burn up their graven images.
مذبحهایشان را بشکنید، ستونهایی را که می‌پرستند خرد کنید و مجسمه‌های شرم‌آور را تکه‌تکه نموده، بتهایشان را بسوزانید؛
6 For you are a holy people to the Lord your God. The Lord your God has chosen you so that you would be his particular people out of all the peoples who are upon the earth.
چون شما قوم مقدّسی هستید که به خداوند، خدایتان اختصاص یافته‌اید. او از بین تمام مردم روی زمین شما را انتخاب کرده است تا گنج خاص او باشید.
7 It is not because you surpass all the nations in number that the Lord has joined with you and has chosen you, for you are the least numerous of any people.
شما کوچکترین قوم روی زمین بودید، پس خداوند شما را به سبب اینکه قومی بزرگتر از سایر قومها بودید برنگزید و محبت نکرد،
8 But it is because the Lord has loved you, and has kept his oath, which he swore to your fathers. And he has led you away with a strong hand, and he has redeemed you from the house of servitude, from the hand of Pharaoh, the king of Egypt.
بلکه به این دلیل که شما را دوست داشت و می‌خواست عهد خود را که با پدرانتان بسته بود بجا آورد. به همین دلیل است که او شما را با چنین قدرت و معجزات عجیب و بزرگی از بردگی و از چنگ فرعون پادشاه مصر رهانید.
9 And you shall know that the Lord your God himself is a strong and faithful God, preserving his covenant and his mercy for those who love him and those who keep his precepts for a thousand generations,
پس بدانید که تنها خدایی که وجود دارد یهوه، خدایتان است و او همان خدای امینی است که تا هزاران نسل عهد خود را نگاه داشته، پیوسته کسانی را که او را دوست می‌دارند و دستورهایش را اطاعت می‌کنند محبت می‌نماید.
10 and promptly repaying those who hate him, so as to utterly ruin them, without further delay, quickly rendering to them what they deserve.
ولی آنانی را که از او نفرت دارند بی‌درنگ مجازات و نابود می‌کند.
11 Therefore, keep the precepts and ceremonies as well as the judgments, which I command to you this day, so that you may do them.
بنابراین تمام فرمانها و فرایض و قوانینی را که امروز به شما می‌دهم اجرا کنید.
12 If, after you have heard these judgments, you keep and do them, the Lord your God will also keep his covenant with you and the mercy that he swore to your fathers.
اگر به این قوانین توجه کرده، آنها را اطاعت نمایید، یهوه، خدایتان عهدی را که از روی رحمت خویش برای پدرانتان سوگند خورد، ادا خواهد کرد.
13 And he will love you and multiply you. And he will bless the fruit of your womb, and the fruit of your land: your grain as well as your vintage, oil, and herds, and the flocks of your sheep, upon the land about which he swore to your fathers that he would give it to you.
او شما را دوست خواهد داشت و برکت خواهد داد و از شما قومی بزرگ به وجود خواهد آورد. او شما را بارور نموده، زمین و حیواناتتان را برکت خواهد داد تا محصول زیادی از گندم، انگور، زیتون و گله‌های گاو و گوسفند داشته باشید. تمام این برکات را در سرزمینی که با سوگند به پدرانتان وعده فرمود، به شما خواهد بخشید.
14 Blessed shall you be among all peoples. No one will be barren among you of either gender, as much among men as among your herds.
بیشتر از تمامی قومهای روی زمین برکت خواهید یافت و در میان شما و حتی میان گله‌هایتان نازا وجود نخواهد داشت.
15 The Lord will take all sickness away from you. And the very grievous infirmities of Egypt, which you have known, he will not bring upon you, but upon your enemies.
خداوند تمام بیماریهایتان را از شما دور نموده، اجازه نخواهد داد به هیچ‌کدام از بیماریهای هولناکی که در مصر دیده‌اید دچار شوید. او همهٔ این بیماریها را به دشمنانتان خواهد داد.
16 You shall devour all the peoples, which the Lord your God will deliver to you. Your eye shall not spare them, neither shall you serve their gods, lest they be your ruin.
تمامی قومهایی را که خداوند، خدایتان به دست شما گرفتار می‌سازد نابود کنید. به ایشان رحم نکنید و خدایان ایشان را پرستش ننمایید، و گرنه در دام مهلکی گرفتار خواهید شد.
17 If you say in your heart, ‘These nations are more than I am, so how will I be able to destroy them?’
شاید پیش خودتان فکر کنید: «چگونه می‌توانیم بر این قومهایی که از ما قویترند پیروز شویم؟»
18 do not be apprehensive. Instead, recall what the Lord your God did to Pharaoh and to all the Egyptians:
ولی از آنها باک نداشته باشید! کافیست آنچه را خداوند، خدایتان با فرعون و سراسر سرزمین مصر کرد به خاطر آورید.
19 the very great plagues, which your eyes saw, and the signs and wonders, and the powerful hand and outstretched arm, by which the Lord your God led you away. So will he do to all the peoples, whom you dread.
آیا بلاهای وحشتناکی را که خداوند بر سر آنها آورد و شما با چشمان خود آن را دیدید و نیز معجزات بزرگ و قوت و قدرت خداوند را که بدان وسیله شما را از سرزمین مصر بیرون آورد به خاطر دارید؟ پس بدانید که خداوند، خدایتان همین قدرت را علیه مردمی که از آنها می‌ترسید به کار خواهد برد.
20 Moreover, the Lord your God will also send hornets among them, until he destroys and scatters all who have escaped from you, or who have been able to hide.
از این گذشته، خداوند، خدایتان زنبورهای سرخ و درشتی خواهد فرستاد تا آن عده از دشمنانتان را نیز که خود را پنهان کرده‌اند، نابود سازد.
21 You shall not fear them, for the Lord your God is in your midst: a great and terrible God.
بنابراین از آن قومها نترسید، زیرا خداوند، خدایتان در میان شماست. او خدایی است بزرگ و مهیب.
22 He himself will consume these nations in your sight, a little at a time, by degrees. You will not be able to destroy them all at once. Otherwise, the wild beasts of the earth might increase against you.
یهوه خدایتان به تدریج آنها را بیرون خواهد راند. این کار را به سرعت انجام نخواهد داد، زیرا اگر چنین کند حیوانات وحشی به‌زودی افزایش یافته، برای شما ایجاد خطر خواهند کرد.
23 And so, the Lord your God will present them in your sight, and you shall slay them until they are thoroughly wiped away.
اما یهوه خدایتان این کار را به تدریج انجام خواهد داد و شما هم به آن قومها حمله نموده، آنها را از بین خواهید برد.
24 And he shall deliver their kings into your hands, and you shall abolish their names from under heaven. No one will be able to withstand you, until you crush them.
او پادشاهان آنها را به دست شما خواهد سپرد و شما نام ایشان را از صفحهٔ روزگار محو خواهید کرد. هیچ‌کس یارای مقاومت در برابر شما را نخواهد داشت، و شما همگی آنها را نابود خواهید کرد.
25 Their graven images, you shall burn with fire. You shall not covet the silver or gold from which they have been made. And you shall not take for yourself anything from these, lest you offend, because this is an abomination to the Lord your God.
بتهایشان را بسوزانید و به طلا و نقره‌ای که این بتها از آن ساخته شده‌اند طمع نکنید و آن را برندارید و گرنه گرفتار خواهید شد، زیرا خداوند، خدایتان از بتها متنفر است.
26 Neither shall you carry anything of the idol into your house, lest you become accursed, just as it also is. You shall detest it like dung, and you shall abominate it like defilement and filth, because it is an accursed thing.”
بُتی را به خانهٔ خود نبرید، چون همان لعنتی که بر آن است بر شما نیز خواهد بود. از بتها نفرت و کراهت داشته باشید، چون لعنت شده‌اند.

< Deuteronomy 7 >