< 2 Samuel 11 >
1 Now it happened that, at the turn of the year, in the time when kings usually go forth to war, David sent Joab, and his servants with him, and all of Israel, and they laid waste to the sons of Ammon, and they besieged Rabbah. But David remained in Jerusalem.
Nahitabo kini panahon sa tingpamulak, sa panahon nga ang mga hari moadto sa gubat, nga gipadala ni David si Joab, ang iyang mga sulugoon, ug ang tanang kasundalohan sa Israel. Gibuntog nila ang kasundalohan sa Ammon ug gilibotan ang Rabba. Apan nagpabilin si David sa Jerusalem.
2 While these things were taking place, David happened to arise from his bed after midday, and he walked upon the terrace of the king’s house. And he saw, across from his terrace, a woman washing herself. And the woman was very beautiful.
Busa miabot ang usa ka kagabhion nga mibangon si David gikan sa iyang higdaanan ug naglakawlakaw sa atop sa iyang palasyo. Gikan didto nakakita siya ug babaye nga naligo, ug maanyag kaayo nga lantawon ang maong babaye.
3 Therefore, the king sent and inquired who the woman might be. And it was reported to him that she was Bathsheba, the daughter of Eliam, the wife of Uriah, the Hittite.
Busa nagsugo si David ug tawo aron mangutana kung kinsa ang nakaila sa maong babaye. Adunay miingon, “Dili ba si Batseba man kini, ang anak nga babaye ni Eliam, ug dili ba siya man ang asawa ni Uria nga Hitihanon?”
4 And so, David sent messengers, and he took her. And when she had entered to him, he slept with her. And presently, she was purified from her uncleanness.
Nagpadala ug mga mensahero si David sa pagkuha kaniya; miadto siya kaniya, ug nakigdulog siya kaniya (tungod kay mao palay paghinlo niya sa iyang kaugalingon gikan sa pagregla). Unya mibalik siya sa iyang balay.
5 And she returned to her house, having conceived an unborn child. And sending, she informed David, and she said, “I have conceived.”
Namabdos ang babaye, ug nagsugo siya ngadto kang David sa pagsulti; nga nag-ingon, “Mabdos ako.”
6 Then David sent to Joab, saying, “Send me Uriah, the Hittite.” And Joab sent Uriah to David.
Unya nagpadala si David ngadto kang Joab ug mensahero nga nag-ingon, “Ipadala kanako si Uria nga Hitihanon.” Busa gipadala ni Joab si Uria kang David.
7 And Uriah went to David. And David inquired whether Joab was doing well, and about the people, and how the war was being conducted.
Sa pag-abot ni Uria, nangutana si David kaniya mahitungod sa kahimtang ni Joab, unsa na ang kahimtang sa kasundalohan, ug kung unsa na usab ang kahimtang sa pakiggubat.
8 And David said to Uriah, “Go into your house, and wash your feet.” And Uriah departed from the house of the king. And a meal from the king followed after him.
Miingon si David kang Uria, “Lugsong sa imong balay ug hugasi ang imong mga tiil.” Busa mibiya si Uria sa palasyo sa hari, ug sa pagbiya ni Uria sa palasyo nagpadala ang hari ug gasa alang kaniya.
9 But Uriah slept before the gate of the king’s house, with the other servants of his lord, and he did not go down to his own house.
Apan natulog hinoon si Uria sa pultahan sa palasyo sa hari uban ang tanan nga mga sulugoon sa iyang agalon, ug wala siya milugsong sa iyang balay.
10 And it was reported to David by some, saying, “Uriah did not go into his house.” And David said to Uriah: “Did you not arrive from a journey? Why did you not go down to your house?”
Sa dihang gisultihan nila si David, “Wala nilugsong si Uria sa iyang balay,” Miingon si David kang Uria, “Dili ba gikan ka man sa panaw? Nganong wala ka man milugsong sa imong balay?”
11 And Uriah said to David: “The ark of God, and Israel and Judah, dwell in tents, and my lord Joab, and the servants of my lord, stay upon the face of the earth. And should I then go into my own house, so that I may eat and drink, and sleep with my wife? By your welfare and by the welfare of your soul, I will not do this thing.”
Mitubag si Uria kang David, “Ang sudlanan sa kasabotan, ug ang Israel ug ang Juda nagpuyo didto sa mga tolda, ug ang akong agalon nga si Joab ug ang mga sulugoon sa akong agalon anaa sa kampo sa hawan nga dapit. Unsaon ko man pag-adto sa akong balay aron sa pagkaon ug pag-inom ug pagdulog sa akong asawa? Ingon nga buhi ka, dili ko kini buhaton.”
12 Therefore, David said to Uriah, “Even so, remain here today, and tomorrow I will send you away.” So Uriah remained in Jerusalem, on that day and the next.
Busa miingon si David kang Uria, “Pabilin usab dinhi karong adlawa, ug ugma ko na ikaw palakwon.” Busa nagpabilin si Uria sa Jerusalem nianang adlawa ug sa sunod pa nga adlaw.
13 And David called him, so that he might eat and drink before him, and he made him inebriated. And departing in the evening, he slept on his bedding, with the servants of his lord, and he did not go down to his own house.
Sa dihang gipatawag siya ni David, mikaon siya ug miinom uban kaniya, ug gihubog siya ni David. Sa pagkagabii natulog si Uria sa iyang higdaanan uban ang mga sulugoon sa iyang agalon; wala siya milugsong sa iyang balay.
14 Therefore, when morning arrived, David wrote a letter to Joab. And he sent it by the hand of Uriah,
Busa sa pagkabuntag nagpadala ug sulat si David kang Joab, ug gipadala kini pinaagi kang Uria.
15 writing in the letter: “Place Uriah opposite the warfare, where the battle is the strongest, and then abandon him, so that, having been wounded, he may die.”
Nagsulat si David ug sulat nga nag-ingon, “Ibutang si Uria sa atubangan sa nagpungasi nga bahin sa gubat, ug biyai siya aron maigo siya ug mamatay.”
16 And so, when Joab was besieging the city, he positioned Uriah in the place where he knew the strongest men to be.
Busa samtang gilantaw ni Joab ang linya sa mga kasundalohan libot sa siyudad, gibutang niya si Uria sa dapit diin nahibaloan niya nga didto makig-away ang labing kusgan nga mga sundalo.
17 And the men, departing from the city, made war against Joab. And some of the people among the servants of David fell, and Uriah the Hittite also died.
Sa dihang migawas ang mga kalalakin-an sa siyudad ug nakiggubat batok sa kasundalohan ni Joab, nalaglag ang pipila sa mga kasundalohan ni David, ug lakip na usab didto sa gipatay si Uria nga Hitihanon.
18 And so, Joab sent and reported to David every word about the battle.
Sa dihang nagpadala si Joab ug sulat kang David mahitungod sa gubat,
19 And he instructed the messenger, saying: “When you have completed all the words about the war to the king,
gisugo niya ang mensahero, nga nag-ingon, “Sa dihang mahuman ka na sa pagsulti sa tanang mga butang mahitungod sa gubat ngadto sa hari,
20 if you see him to be angry, and if he says: ‘Why did you draw near to the wall in order to fight? Are you ignorant that many darts are thrown from above the wall?
tingali ug masuko ang hari, ug mosulti siya kanimo, 'Nganong nagpaduol man kamo pag-ayo sa siyudad sa pakig-away? Wala ba kamo nasayod nga panaon nila kamo gikan sa pader?
21 Who struck down Abimelech, the son of Jerubbaal? Did not a woman throw a fragment of a millstone upon him from the wall, and so kill him at Thebez? Why did you approach beside the wall?’ then you shall say: ‘Your servant Uriah, the Hittite, also lies dead.’”
Kinsa man ang mipatay kang Abimelek ang anak nga lalaki ni Jerubeset? Dili ba gihulogan man siyag dako nga galingang bato sa usa ka babaye gikan sa pader, mao nga namatay siya sa Tebez? Nganong nagpaduol man kamo pag-ayo sa pader?' Unya kinahanglan nga tubagon mo siya, 'Patay na usab ang imong sulugoon nga si Uria nga Hitihanon.'”
22 Therefore, the messenger departed. And he went and described to David all that Joab had instructed him.
Busa mibiya ang mensahero ug miadto kang David ug gisulti ang tanan nga gisugo kaniya.
23 And the messenger said to David: “The men prevailed against us, and they went out to us in the field. Then we pursued them, making an assault, even to the gate of the city.
Unya ang mensahero miingon kang David, “Mas kusgan ang kaaway kaysa kanato sa permiro; migawas sila ngadto kanamo sa kapatagan, apan napaatras namo sila pabalik sa ganghaan.
24 And the archers directed their arrows at your servants from the wall above. And some of the king’s servants died, and then also your servant Uriah the Hittite died.”
Ug gipamana sa ilang tigpamana ang imong mga kasundalohan gikan sa pader, ug pipila sa sulugoon sa hari ang namatay, ug ang imong sulugoon nga si Uria nga usa ka Hitihanon namatay usab.”
25 And David said to the messenger: “You shall say these things to Joab: ‘Do not let this matter dishearten you. For varied are the events of war. Now this one, and now that one, is consumed by the sword. Encourage your warriors against the city and exhort them, so that you may destroy it.’”
Unya miingon si David sa mensahero, “Sultihi si Joab niini, “Ayaw tugoti nga dili kini makapahimuot kanimo, kay ang espada magalamoy sa usa ingon man sa uban. Kusgi pa sa hilabihan ang imong pakiggubat batok sa siyudad, ug pildiha kini.' ug dasiga si Joab.”
26 Then the wife of Uriah heard that her husband Uriah had died, and she mourned for him.
Busa sa dihang nadunggan sa asawa ni Uria nga patay na si Uria nga iyang bana, nagbangutan siya pag-ayo alang sa iyang bana.
27 But when the lamentation was completed, David sent and brought her into his house, and she became his wife, and she bore a son to him. And this word, which David had done, was displeasing in the sight of the Lord.
Ug sa dihang milabay na ang iyang pagsubo, gipakuha siya ni David ug gidala sa palasyo, ug giasawa niya siya ug nanganak ug batang lalaki. Apan wala nakapahimuot kang Yahweh ang gibuhat ni David.