2 Corinthians 3
1 Must we begin again to commend ourselves? Or are we in need (as some are) of epistles of commendation for you, or from you?
Ĉu ni denove komencas nin mem rekomendi? aŭ ĉu ni bezonas, kiel iuj, leterojn rekomendajn al vi, aŭ de vi?
2 You are our Epistle, written in our hearts, which is known and read by all men.
Vi mem estas nia letero, skribita sur nia koro, kaj konata kaj legata de ĉiuj;
3 It has been made manifest that you are the Epistle of Christ, ministered by us, and written down, not with ink, but with the Spirit of the living God, and not on tablets of stone, but on the fleshly tablets of the heart.
ĉar vi montriĝis, ke vi estas letero de Kristo liverita per ni, skribita ne per inko, sed per la Spirito de la vivanta Dio; ne sur ŝtonaj tabeloj, sed sur la karnaj tabeloj de la koro.
4 And we have such faith, through Christ, toward God.
Kaj tian fidon ni havas per Kristo al Dio;
5 It is not that we are adequate to think anything of ourselves, as if anything was from us. But our adequacy is from God.
ne kvazaŭ ni taŭgas ion fari per ni mem, sed nia taŭgeco estas el Dio,
6 And he has made us suitable ministers of the New Testament, not in the letter, but in the Spirit. For the letter kills, but the Spirit gives life.
kiu ankaŭ taŭgigis nin kiel administrantojn de nova interligo, ne laŭ litero, sed laŭ spirito; ĉar la litero mortigas, sed la spirito vivigas.
7 But if the ministration of death, engraved with letters upon stones, was in glory, (so much so that the sons of Israel were not able to gaze intently upon the face of Moses, because of the glory of his countenance) even though this ministration was ineffective,
Sed se la administrado mortiga, esprimita per literoj kaj enĉizita sur ŝtonoj, estiĝis en gloro, tiel, ke la Izraelidoj ne povis fikse rigardi la vizaĝon de Moseo pro lia vizaĝa brileco, jam tamen malpliiĝanta,
8 how could the ministration of the Spirit not be in greater glory?
kiel do la administrado spirita ne estos pli multe en gloro?
9 For if the ministration of condemnation is with glory, so much more is the ministration of justice abundant in glory.
Ĉar se la administrado de kondamno estas gloro, multe pli abunde la administrado de justeco superas en gloro.
10 And neither was it glorified by means of an excellent glory, though it was made illustrious in its own way.
Ĉar vere tio, kio havis gloron, ne estis glorigita en ĉi tiu rilato, pro la superabunda gloro.
11 For if even what was temporary has its glory, then what is lasting has an even greater glory.
Ĉar se tio, kio forpasas, havis gloron, ankoraŭ pli multe tio, kio restadas, estas en gloro.
12 Therefore, having such a hope, we act with much confidence,
Havante do tian esperon, ni uzas grandan liberecon de parolo,
13 and not as Moses did, in placing a veil over his face, so that the sons of Israel would not gaze intently at his face. This was ineffective,
kaj ne kiel Moseo, kiu metis vualon sur sian vizaĝon, por ke la Izraelidoj ne fikse rigardu ĝis finiĝo de tio, kio estis forpasanta;
14 for their minds were obtuse. And, even until this present day, the very same veil, in the readings from the Old Testament, remains not taken away (though, in Christ, it is taken away).
sed iliaj animoj sensentiĝis; ĉar eĉ ĝis hodiaŭ, ĉe la legado de la malnova testamento, nelevita restadas tiu sama vualo, kiu estas forigita en Kristo,
15 But even until today, when Moses is read, a veil is still set over their hearts.
sed ĝis hodiaŭ, kiam ajn oni legas Moseon, vualo kuŝas sur ilia koro.
16 But when they will have been converted to the Lord, then the veil shall be taken away.
Sed kiam ajn oni turnas sin al la Sinjoro, la vualo estas forprenata.
17 Now the Spirit is Lord. And wherever the Spirit of the Lord is, there is liberty.
La Sinjoro estas la Spirito; kaj kie estas la Spirito de la Sinjoro, tie estas libereco.
18 Yet truly, all of us, as we gaze upon the unveiled glory of the face of the Lord, are transfigured into the same image, from one glory to another. And this is done by the Spirit of the Lord.
Sed ni ĉiuj, per nevualita vizaĝo spegulante la gloron de la Sinjoro, transformiĝas en la saman bildon, de gloro al gloro, kiel el la Sinjoro la Spirito.
