< 2 Chronicles 21 >

1 Then Jehoshaphat slept with his fathers, and he was buried with them in the City of David. And his son, Jehoram, reigned in his place.
Ug si Josaphat natulog uban sa iyang mga amahan, ug gilubong siya uban sa iyang mga amahan didto sa ciudad ni David: ug si Joram nga iyang anak nga lalake naghari ilis kaniya,
2 And he had brothers, sons of Jehoshaphat: Azariah, and Jehiel, and Zechariah, and Azariah, and Michael, and Shephatiah. All these were sons of Jehoshaphat, the king of Judah.
Ug siya may mga kaigsoonan, ang mga anak nga lalake ni Josaphat: si Asarias, ug si Jehiel, ug si Zacharias, ug si Asarias, ug si Michael, ug si Sepatias; kining tanan mga anak nga lalake ni Josaphat nga hari sa Israel.
3 And their father gave to them many gifts of silver, and gold, and valuables, with very fortified cities in Judah. But the kingdom he handed on to Jehoram, because he was the firstborn.
Ug ang ilang amahan mihatag kanila ug daghan kaayong mga gasa, sa salapi, ug sa bulawan, ug sa bililhon nga mga butang, uban ang mga kinutaang ciudad sa Juda; apan ang gingharian iyang gihatag kang Joram, tungod kay siya mao ang kamagulangan.
4 Therefore, Jehoram rose up over the kingdom of his father. And when he had established himself, he killed with the sword all his brothers, and certain ones from the leaders of Israel.
Karon sa diha nga nakatindog na si Joram ibabaw sa gingharian sa iyang amahan, ug sa nalig-on na siya sa iyang kaugalingon, iyang gipatay ang iyang mga kaigsoonan nga tanan uban sa pinuti ug ang pila usab ka mga principe sa Israel.
5 Jehoram was thirty-two years old when he had begun to reign. And he reigned for eight years in Jerusalem.
Si Joram may katloan ug duha ka tuig ang panuigon sa pagsugod niya paghari; ug siya naghari sa walo ka tuig sa Jerusalem.
6 And he walked in the ways of the kings of Israel, just as the house of Ahab had done. For his wife was a daughter of Ahab, and he did evil in the sight of the Lord.
Ug siya naglakat sa dalan sa mga hari sa Israel, sumala sa gibuhat sa balay ni Achab; kay iyang gipangasawa ang anak nga babaye ni Achab: ug iyang gihimo kadtong dautan sa mga mata ni Jehova:
7 But the Lord was not willing to destroy the house of David, because of the covenant that he had formed with him, and because he had promised that he would provide a lamp to him, and to his sons, for all time.
Apan bisan pa niini si Jehova wala mobuot sa paggun-ob sa balay ni David, tungod sa tugon nga iyang gihimo uban kang David, ug ingon nga siya nagsaad sa paghatag sa usa ka lamparahan kaniya ug sa iyang mga anak sa kanunay.
8 In those days, Edom rebelled, so as not to be subject to Judah, and they appointed for themselves a king.
Sa iyang mga adlaw ang Edom ming-alsa gikan sa ilalum sa kamot sa Juda, ug naghimo ug usa ka hari sa ibabaw nila.
9 And when Jehoram had gone across with his leaders, and all the horsemen who were with him, he arose in the night, and struck the Edomites (who had surrounded him), and all the commanders of his horsemen.
Unya si Joram milabay uban sa iyang mga capitan, ug ang tanan niyang mga carro uban kaniya: ug mibangon siya sa gabii, ug gidasmagan ang mga Edomhanon nga naglibut kaniya, ug ang mga capitan sa mga carro.
10 Even so, Edom rebelled, so as not to be under the authority of Judah, even to this day. Also at that time, Libnah withdrew, so as not to be under his hand. For he had forsaken the Lord, the God of his fathers.
Busa ang Edom ming-alsa gikan sa ilalum sa kamot sa Juda hangtud niining adlawa: unya ang Libna ming-alsa usab sa maong panahon gikan sa ilalum sa iyang kamot, tungod kay iyang gibiyaan si Jehova, ang Dios sa iyang mga amahan.
11 Moreover, he also constructed high places in the cities of Judah. And he caused the inhabitants of Jerusalem to fornicate, and Judah to prevaricate.
Labut pa siya naghimo ug mga hatag-as nga dapit sa kabukiran sa Juda, ug gipapakighilawas niya ang mga pumoluyo sa Jerusalem, ug gipasalaag niya ang Juda.
12 Then letters were conveyed to him from the prophet Elijah, in which it was written: “Thus says the Lord, the God of David, your father: Because you have not walked in the ways of Jehoshaphat, your father, nor in the ways of Asa, the king of Judah,
Ug may usa ka sinulat alang kaniya gikan kang Elias nga manalagna, nga nagaingon: Kini mao ang giingon ni Jehova, ang Dios ni David nga imong amahan: Tungod kay ikaw wala maglakat sa mga dalan ni Josaphat nga imong amahan, ni sa mga dalan ni Asa nga hari sa Juda,
13 but instead you have advanced along the paths of the kings of Israel, and you have caused Judah and the inhabitants of Jerusalem to fornicate, imitating the fornication of the house of Ahab, and moreover, you have killed your brothers, the house of your father, who are better than you:
Apan naglakat sa dalan sa mga hari sa Israel, ug imong gipapakighilawas ang Juda ug ang mga pumoluyo sa Jerusalem, sama sa gibuhat sa balay ni Achab, ug nagpatay ka usab sa imong mga kaigsoonan sa balay sa imong amahan, nga labing maayo pa kay kanimo:
14 behold, the Lord will strike you with a great plague, with all your people, and your sons and wives, and all your substance.
Ania karon, si Jehova magahampak sa imong katawohan uban sa usa ka dakung kamatay, ug sa imong mga anak, ug sa imong mga asawa, ug sa tanan mong mga manggad;
15 And you shall be sickened by a very grievous disease of your bowels, until your inner organs depart, little by little, each day.”
Ug ikaw pagatakboyan sa usa ka dakung sakit sa imong mga tinae, hangtud nga ang imong mga tinae mangahabwa tungod sa imong sakit, sa adlaw-adlaw.
16 Therefore, the Lord stirred up, against Jehoram, the spirit of the Philistines, and of the Arabians, who are along the borders of the Ethiopians.
Ug gipukaw ni Jehova batok kang Joram ang espiritu sa mga Filistehanon, ug sa mga Arabianhon nga anaa tupad sa mga Etiopiahanon:
17 And they ascended into the land of Judah. And they laid waste to it. And they despoiled all the substance that was found in the house of the king, including even his sons and wives. Neither did there remain for him any son, except Jehoahaz, who was the youngest born.
Ug sila nangadto batok sa Juda, ug mingsulod niana, ug gidala ang tanang manggad nga makaplagan diha sa balay sa hari, ug ang iyang mga anak nga lalake usab, ug ang iyang mga asawa; mao nga walay usa ka anak nga lalake nga nahabilin kaniya, gawas kang Joachaz, ang kamanghuran sa iyang mga anak nga lalake.
18 And in addition to all these things, the Lord struck him with an incurable disease of the bowels.
Ug sa tapus niining tanan gihampak siya ni Jehova sa iyang mga tinae sa usa ka sakit nga walay kaayohan.
19 And as day followed after day, and the space of time turned, the course of two years was completed. And after having been wasted by a long consumption, so much so that even his inner organs were discharged, the disease ended along with his life. And so he died of a very grievous illness. And the people did not make a funeral for him, according to the custom of burning, as they had done for his ancestors.
Ug nahitabo, sa nagalakat ang panahon, tapus ang duha ka tuig, nga ang iyang mga tinae nangahabwa tungod sa iyang sakit, ug siya namatay sa mangil-ad nga mga balatian. Ug ang iyang katawohan wala magsunog alang kaniya, sama sa pagsunog sa iyang mga amahan.
20 He was thirty-two years old when he had begun to reign, and he reigned for eight years in Jerusalem. And he did not walk uprightly. And they buried him in the City of David, yet truly, not in the sepulcher of the kings.
Katloan ug duha ka tuig ang iyang panuigon sa pagsugod niya paghari ug siya naghari sa Jerusalem sa walo ka tuig: ug siya migikan nga wala kawilihi; ug ilang gilubong siya sa ciudad ni David, apan dili sa mga lubnganan sa mga hari.

< 2 Chronicles 21 >