2 Chronicles 14
1 Then Abijah slept with his fathers, and they buried him in the City of David. And his son, Asa, reigned in his place. During his days, the land was quiet for ten years.
Mipahulay si Abija uban sa iyang mga katigulangan, ug gilubong nila siya sa siyudad ni David. Si Asa, ang iyang anak nga lalaki, ang nahimong hari puli kaniya. Nagmalinawon ang yuta sa iyang mga adlaw sulod sa napulo ka tuig.
2 Now Asa did what was good and pleasing in the sight of his God. And he overturned the altars of foreign worship, and the high places.
Gibuhat ni Asa kung unsa ang maayo ug matarong sa mga mata ni Yahweh nga iyang Dios,
3 And he broke apart the statues, and he cut down the sacred groves.
kay gipangkuha niya ang langyaw nga mga halaran ug ang anaa sa hataas nga mga dapit. Giguba niya ang mga haliging bato ug gipangputol ang mga poste ni Ashera.
4 And he instructed Judah that they should seek the Lord, the God of their fathers, and that they should carry out the law and all the commandments.
Gimandoan niya ang Juda sa pagpangita kang Yahweh, ang Dios sa ilang mga katigulangan, ug sa pagtuman sa balaod ug sa mga kasugoan.
5 And he took away, from all the cities of Judah, the altars and the shrines. And he reigned in peace.
Gipangkuha usab niya ang anaa sa hataas nga mga dapit ug ang mga halaran sa insenso gikan sa tanang siyudad sa Juda. Nakapahulay ang gingharian ilalom sa iyang pagdumala.
6 Also, he built fortified cities in Judah. For it was quiet, and in his time no wars had arisen. For the Lord was generously granting peace.
Nagtukod siya ug lig-on nga mga siyudad sa Juda, kay mingaw ang yuta, ug wala siyay gubat niadtong mga tuiga, tungod kay gihatagan siya ni Yahweh ug kalinaw.
7 Then he said to Judah: “Let us build these cities, and strengthen them with walls, and fortify them with towers and gates and bars, while all things are at rest from wars. For we have sought the Lord, the God of our fathers, and he has granted to us peace on every side.” And so they built, and there was nothing to impede them from building.
Kay miingon si Asa sa Juda, “Tukoran nato kining mga siyudara ug maghimo ug mga paril palibot niini, ug mga tore, mga ganghaan, ug mga rehas; atoa gihapon ang yuta tungod kay nangita kita kang Yahweh nga atong Dios. Nangita kita kaniya, ug gihatagan kita ug kalinaw sa matag bahin.” Busa nagtukod sila ug nagmalampuson.
8 Now Asa had in his army three hundred thousand men of Judah, carrying shields and spears, and truly, of Benjamin, two hundred eighty thousand men with shields and bows. All of these were very valiant men.
Adunay kasundalohan si Asa nga nagdala ug mga taming ug mga bangkaw; aduna siyay 300, 000 nga kalalakin-an nga gikan sa Juda, ug sa Benjamin, 280, 000 ka mga kalalakin-an nga nagdala ug mga taming ug tigpana. Kining tanan mga kusgan, ug maisogon nga kalalakin-an.
9 Then Zerah, the Ethiopian, went forth against them with his army of one million men, and three hundred chariots. And he approached as far as Mareshah.
Miabot si Zera nga taga-Etiopia batok kanila uban sa iyang 1, 000, 000 ka mga sundalo ug 300 ka mga karwahe; miabot siya sa Maresha.
10 And Asa traveled to meet him, and he set up a battle line for the war in the Valley of Zephathah, which is near Mareshah.
Unya migawas si Asa aron pagsugat kaniya, ug gipahimutang nila ang gubat diha sa Walog sa Zefata sa Maresha.
11 And he called upon the Lord God, and he said: “O Lord, there is no difference to you, whether you assist by few, or by many. Help us, O Lord our God. For having faith in you and in your name, we have gone forth against this multitude. O Lord, you are our God. Do not allow man to prevail against you.”
Nangamuyo si Asa ngadto kang Yahweh, ang iyang Dios, ug miingon, “Yahweh, walay lain gawas kanimo ang makatabang sa tawo nga walay kusog sa dihang moatubang siya sa kadaghanan. Tabangi kami, Yahweh nga among Dios, kay nagsalig kami kanimo, ug sa imong ngalan mianhi kami batok niining daghan kaayo nga kasundalohan. Yahweh, ikaw ang among Dios; ayaw tugoti nga adunay tawo nga mobuntog kanimo.”
12 And so the Lord terrified the Ethiopians before Asa and Judah. And the Ethiopians fled.
Busa gilaglag ni Yahweh ang mga taga-Etiopia sa atubangan ni Asa ug sa Juda, ug mikalagiw ang mga taga-Etiopia.
13 And Asa, and the people who were with him, pursued them as far as Gerar. And the Ethiopians fell, even unto utter destruction, for the Lord was striking, and his army was battling, and they were destroyed. Therefore, they took many spoils.
Gigukod sila ni Asa uban sa iyang mga sundalo hangtod sa Gerar. Busa daghan kaayo ang nangapukan nga mga taga-Etiopia hinungdan nga wala na sila maulii, kay nalaglag sila sa hingpit sa atubangan ni Yahweh ug sa iyang kasundalohan. Nagdala ang kasundalohan ug daghan kaayo nga mga inilog.
14 And they struck all the cities surrounding Gerar. For indeed, a great fear had overwhelmed everyone. And they despoiled the cities, and they carried away much plunder.
Gilaglag sa kasundalohan ang tanang baryo palibot sa Gerar, kay ang kahadlok kang Yahweh miabot sa mga lumolupyo. Gipang-ilog sa kasundalohan ang mga kabtangan sa tanang baryo, ug adunay daghang bahandi niini.
15 Then too, destroying the fencing for the sheep, they took an innumerable multitude of cattle and camels. And they returned to Jerusalem.
Gipangguba usab sa kasundalohan ang mga tolda sa mga magbalantay ug karnero; gipanguha nila ang hilabihan kadaghan nga mga karnero, ingon usab ang mga kamelyo, ug unya namalik sila sa Jerusalem.
