Song of Songs 7

1 Your steps are beautiful in shoes, O daughter of the prince: the joints of [your] thighs are like chains, the work of the craftsman.

۱ در شولمیت چه می‌بینی؟ مثل محفل دولشکر.

2 Your navel is [as] a turned bowl, not lacking liquor; your belly is [as] a heap of wheat set about with lilies.

۲ ناف تو مثل کاسه مدور است که شراب ممزوج در آن کم نباشد. بر تو توده گندم است که سوسنها آن را احاطه کرده باشد.

3 Your two breasts are as two twin fawns.

۳ دو پستان تومثل دو بچه توام غزال است.

4 Your neck is as an ivory tower; your eyes are as pools in Esebon, by the gates of the daughter of many: your nose is as the tower of Libanus, looking towards Damascus.

۴ گردن تو مثل برج عاج و چشمانت مثل برکه های حشبون نزددروازه بیت ربیم. بینی تو مثل برج لبنان است که بسوی دمشق مشرف می‌باشد.

5 Your head upon you is as Carmel, and the curls of your hair like scarlet; the king is bound in the galleries.

۵ سرت بر تو مثل کرمل و موی سرت مانند ارغوان است. و پادشاه در طره هایش اسیر می‌باشد.

6 How beautiful are you, and how sweet are you, [my] love!

۶ ‌ای محبوبه، چه بسیار زیبا و چه بسیار شیرین به‌سبب لذتهاهستی.

7 This is your greatness in your delights: you were made like a palm tree, and your breasts to cluster.

۷ این قامت تو مانند درخت خرما وپستانهایت مثل خوشه های انگور می‌باشد.

8 I said, I will go up to the palm tree, I will take hold of its high boughs: and now shall your breasts be as clusters of the vine, and the smell of your nose of apples;

۸ گفتم که به درخت خرما برآمده، شاخه هایش راخواهم گرفت. و پستانهایت مثل خوشه های انگور و بوی نفس تو مثل سیبها باشد.

9 and your throat as good wine, going well with my kinsman, suiting my lips and teeth.

۹ و دهان تومانند شراب بهترین برای محبوبم که به ملایمت فرو رود و لبهای خفتگان را متکلم سازد.

10 I am my kinsman's, and his desire is towards me.

۱۰ من از آن محبوب خود هستم و اشتیاق وی بر من است.

11 Come, my kinsman, let us go forth into the field; let us lodge in the villages.

۱۱ بیا‌ای محبوب من به صحرا بیرون برویم، و در دهات ساکن شویم.

12 Let us go early into the vineyards; let us see if the vine has flowered, [if] the blossoms have appeared, if the pomegranates have blossomed; there will I give you my breasts.

۱۲ و صبح زود به تاکستانها برویم و ببینیم که آیا انگور گل کرده وگلهایش گشوده و انارها گل داده باشد. در آنجامحبت خود را به تو خواهم داد.

13 The mandrakes have given a smell, and at our doors [are] all kinds of choice fruits, new and old. O my kinsman, I have kept [them] for you.

۱۳ مهر گیاههابوی خود را می‌دهد و نزد درهای ما هر قسم میوه نفیس تازه و کهنه هست که آنها را برای تو‌ای محبوب من جمع کرده‌ام.