Psalms 90
1 A Prayer of Moses the man of God. Lord, you have been our refuge in all generations.
Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie! tyś bywał ucieczką naszą od narodu do narodu.
2 Before the mountains existed, and [before] the earth and the world were formed, even from age to age, You are.
Pierwej niżli góry stanęły i niżliś wykształtował ziemię, i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem.
3 Turn not man back to [his] low place, whereas you said, Return, you sons of men?
Ty znowu człowieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróćcie się synowie ludzcy.
4 For a thousand years in your sight are as the yesterday which is past, and as a watch in the night.
Albowiem tysiąc lat przed oczyma twemi są jako dzień wczorajszy, który przeminął, i jako straż nocna.
5 Years shall be vanity to them: let the morning pass away as grass.
Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.
6 In the morning let it flower, and pass away: in the evening let it droop, let it be withered and dried up.
Z poranku kwitnie i rośnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.
7 For we have perished in your anger, and in your wrath we have been troubled.
Albowiem od gniewu twego giniemy, a popędliwością twoją jesteśmy przestraszeni.
8 You have set our transgressions before you: our age is in the light of your countenance.
Położyłeś nieprawości nasze przed sobą, tajne występki nasze przed jasnością oblicza twego.
9 For all our days are gone, and we have passed away in your wrath: our years have spun out their tale as a spider.
Skąd wszystkie dni nasze nagle przemijają dla gniewu twego; jako słowa niszczeją lata nasze.
10 [As for] the days of our years, in them are seventy years; and if [men should be] in strength, eighty years: and the greater part of them would be labour and trouble; for weakness overtakes us, and we shall be chastened.
Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.
11 Who knows the power of your wrath?
Ale któż zna srogość gniewu twego? albo kto bojąc się ciebie zna zapalczywość twoję?
12 and [who knows how] to number [his days] because of the fear of your wrath? So manifest your right hand, and those that are instructed in wisdom in the heart.
Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
13 Return, O Lord, how long? and be entreated concerning your servants.
Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.
14 We have been satisfied in the morning with your mercy; and we did exult and rejoice:
Nasyćże nas z poranku miłosierdziem twojem; tak, abyśmy wesoło śpiewać i radować się mogli po wszystkie dni nasze.
15 let us rejoice in all our days, in return for the days wherein you did afflict us, the years wherein we saw evil.
Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.
16 And look upon your servants, and upon your works; and guide their children.
Niech będzie znaczna przy sługach twoich sprawa twoja, a chwała twoja przy synach ich.
17 And let the brightness of the Lord our God be upon us: and do you direct for us the works of our hands.
Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!
