Psalms 81

1 For the end, a Psalm for Asaph, concerning the wine presses. Rejoice you in God our helper; shout aloud to the God of Jacob.

۱ برای سالار مغنیان برجتیت. مزمور آساف ترنم نمایید برای خدایی که قوت ماست. برای خدای یعقوب آوازشادمانی دهید!

2 Take a psalm, and produce the timbrel, the pleasant lute with the harp.

۲ سرود را بلند کنید و دف رابیاورید و بربط دلنواز را با رباب!

3 Blow the trumpet at the new moon, in the glorious day of your feast.

۳ کرنا را بنوازیددر اول ماه، در ماه تمام و در روز عید ما.

4 For [this] is an ordinance for Israel, and a statute of the God of Jacob.

۴ زیرا که این فریضه‌ای است در اسرائیل و حکمی ازخدای یعقوب.

5 He made it [to be] a testimony in Joseph, when he came forth out of the land of Egypt: he heard a language which he understood not.

۵ این را شهادتی در یوسف تعیین فرمود، چون بر زمین مصر بیرون رفت، جایی که لغتی را که نفهمیده بودم شنیدم:

6 He removed his back from burdens: his hands slaved in making the baskets.

۶ «دوش او را از بار سنگین آزاد ساختم ودستهای او از سبد رها شد.

7 You did call upon me in trouble, and I delivered you; I heard you in the secret place of the storm: I proved you at the water of Strife. (Pause)

۷ در تنگی استدعانمودی و تو را خلاصی دادم. در ستر رعد، تو رااجابت کردم و تو را نزد آب مریبه امتحان نمودم.

8 Hear, my people, and I will speak to you, O Israel; and I will testify to you: if you will listen to me;

۸ «ای قوم من بشنو و تو را تاکید می‌کنم. وای اسرائیل اگر به من گوش دهی.

9 there shall be no new god in you; neither shall you worship a strange god.

۹ در میان توخدای غیر نباشد و نزد خدای بیگانه سجده منما.

10 For I am the Lord your God, that brought you out of the land of Egypt: open your mouth wide, and I will fill it.

۱۰ من یهوه خدای تو هستم که تو را از زمین مصربرآوردم. دهان خود را نیکو باز کن و آن را پرخواهم ساخت.

11 But my people listened not to my voice; and Israel gave no heed to me.

۱۱ لیکن قوم من سخن مرانشنیدند و اسرائیل مرا ابا نمودند.

12 So I let them go after the ways of their own hearts: they will go on in their own ways.

۱۲ پس ایشان را به سختی دلشان ترک کردم که به مشورتهای خود سلوک نمایند.

13 If my people had listened to me, if Israel had walked in my ways,

۱۳ ‌ای کاش که قوم من به من گوش می‌گرفتند و اسرائیل در طریقهای من سالک می‌بودند.

14 I should have put down their enemies very quickly, and should have laid my hand upon those that afflicted them.

۱۴ آنگاه دشمنان ایشان رابزودی به زیر می‌انداختم و دست خود رابرخصمان ایشان برمی گردانیدم.

15 The Lord's enemies [should have] lied to him: but their time shall be for ever.

۱۵ آنانی که ازخداوند نفرت دارند بدو گردن می‌نهادند. اما زمان ایشان باقی می‌بود تا ابدالاباد.

16 And he fed them with the fat of wheat; and satisfied them with honey out of the rock.

۱۶ ایشان را به نیکوترین گندم می‌پرورد؛ و تو را به عسل ازصخره سیر می‌کردم.»