< Psalms 78 >

1 [A Psalm] of instruction for Asaph. Give heed, O my people, to my law: incline your ear to the words of my mouth.
هۆنراوەیەکی ئاساف. ئەی گەلی من، گوێ بدەنە فێرکردنم، گوێ شل بکەن بۆ قسەکانی دەمم.
2 I will open my mouth in parables: I will utter dark sayings [which have been] from the beginning.
بە نموونە دەمم دەکەمەوە، مەتەڵی ڕۆژگاری کۆن ڕادەگەیەنم.
3 All which we have heard and known, and our fathers have declared to us.
ئەو شتانەی بیستوومانە و زانیومانە، ئەوەی باوباپیرانمان پێیان گوتووین.
4 They were not hid from their children to a second generations; [the fathers] declaring the praises of the Lord, and his mighty acts, and his wonders which he wrought.
ئەو شتانە لە منداڵەکانیان ناشارینەوە، بەڵکو بە نەوەی داهاتوو، ستایشی یەزدان ڕادەگەیەنین، هێزی و کارە سەرسوڕهێنەرەکانی کە کردوویەتی.
5 And he raised up a testimony in Jacob, and appointed a law in Israel, which he commanded our fathers, to make it known to their children:
لەناو بنەماڵەی یاقوب شەریعەتی دامەزراند، لەناو ئیسرائیل تەورات، کە باوباپیرانی ئێمەی ڕاسپارد کە فێری منداڵانی خۆیانی بکەن،
6 that another generation might know, even the sons which should be born; and they should arise and declare them to their children.
بۆ ئەوەی نەوەی داهاتوو بیانزانێت، ئەو منداڵانەی لەدایک دەبن، ئەوانیش هەستن و بۆ منداڵانی خۆیانی باس بکەن.
7 That they might set their hope on God, and not forget the works of God, but diligently seek his commandments.
ئینجا هیوایان بە خودا دەبێت، کردارەکانی خودایان لە یاد ناچێ، بەڵکو ڕاسپاردەکانی بەجێدەگەیەنن،
8 That they should not be as their fathers, a perverse and provoking generation; a generation which set not its heart aright, and its spirit was not steadfast with God.
بۆ ئەوەی وەک باوباپیرانیان نەبن، نەوەیەکی یاخی و کەللەڕەق، نەوەیەک جگەرسۆز نەبوو بۆ خودا، ڕۆحیشیان دڵسۆزی ئەو نەبوو.
9 The children of Ephraim, bending and shooting [with] the bow, turned [back] in the day of battle.
ئەفرایمییەکان کە چەکیان تیروکەوان بوو، لە ڕۆژی جەنگدا گەڕانەوە.
10 They kept not the covenant of God, and would not walk in his law.
پەیمانی خودایان شکاند، بەپێی فێرکردنی نەجوڵانەوە.
11 And they forgot his benefits, and his miracles which he [had] showed them;
کردارەکانی خودایان لەبیر کرد، ئەو کارە سەرسوڕهێنەرانەی کە پیشانی دابوون.
12 the miracles which he wrought before their fathers, in the land of Egypt, in the plain of Tanes.
لەبەرچاوی باوباپیرانیان پەرجووی کرد، لە خاکی میسر، لە وڵاتی چۆعەن.
13 He clave the sea, and led them through: he made the waters to stand as [in] a bottle.
دەریای شەقکرد و پەڕاندنیەوە، وەک بەربەست ئاوی ڕاگرت.
14 And he guided them with a cloud by day, and all the night with a light of fire.
بە ڕۆژ بەهۆی هەورەوە ڕێبەری کردن، بە درێژایی شەویش بە ڕووناکی ئاگر.
15 he clave a rock in the wilderness, and made them drink as in a great deep.
لە بیابان تاشەبەردی شەقکرد و ئاوی پێدان، ئەوەندە زۆر وەک لە دەریاوە بێت.
16 And he brought water out of the rock, and caused waters to flow down as rivers.
جۆگەی لەناو تاشەبەرد هەڵقوڵاند، وەک ڕووبار ئاوی بەردایەوە.
17 And they sinned yet more against him; they provoked the Most High in the wilderness.
بەڵام بەردەوام بوون لە گوناهکردن لە دژی، لە یاخیبوون لە دژی خودای هەرەبەرز لە بیابان.
18 And they tempted God in their hearts, in asking meat for [the desire of] their souls.
لە دڵی خۆیاندا خودایان تاقی کردەوە بە داواکردنی ئەو خواردنەی دڵیان پێوەی بوو.
19 They spoke also against God, and said, Will God be able to prepare a table in the wilderness?
لە دژی خودا دوان و گوتیان: «ئایا خودا دەتوانێت لە چۆڵەوانی مێزێک بڕازێنێتەوە؟
20 Forasmuch as he struck the rock, and the waters flowed, and the torrents ran abundantly; will he be able also to give bread, or prepare a table for his people?
ڕاستە، لە تاشەبەردەکەی دا و ئاوی لێ هێنا، جۆگەکان ئاویان لێ ڕژا! بەڵام ئایا دەتوانێت نانیش بدات و گۆشت بۆ گەلەکەی دابین بکات؟»
21 Therefore the Lord heard, and was provoked: and fire was kindled in Jacob, and wrath went up against Israel.
کە یەزدان ئەمەی بیست زۆر تووڕە بوو، ئاگری داگیرسا لە دژی یاقوب، هەروەها تووڕەیی هەستا لە ئیسرائیل،
22 Because they believed not in God, and trusted not in his salvation.
چونکە بڕوایان بە خودا نەهێنا و پشتیان بە ڕزگاریی ئەو نەبەست.
23 Yet he commanded the clouds from above, and opened the doors of heaven,
جا فەرمانی دا بە هەورەکان لە بەرزایی، دەرگای ئاسمانی کردەوە،
24 and rained upon them manna to eat, and gave them the bread of heaven.
مەنی بەسەریاندا باراند بۆ خواردن و دانەوێڵەی ئاسمانی پێدان.
25 Man ate angels' bread; he sent them provision to the full.
مرۆڤ نانی فریشتەکانیان خوارد، ئازووقەی بۆ ناردن هەتا تێربوون.
26 He removed the south wind from heaven; and by his might he brought in the southwest wind.
لە ئاسمانەوە بای ڕۆژهەڵاتی هەڵکرد، بە هێزیشی بای باشووری بەرەو پێش برد.
27 And he rained upon them flesh like dust, and feathered birds like the sand of the seas.
وەک خۆڵ گۆشتی بەسەریاندا باراند، وەک لمی دەریاکان پەلەوەری باڵدار.
28 And they fell into the midst of their camp, round about their tents.
باراندییە ناو ئۆردوگاکەیان، لە دەوروبەری چادرەکانیان.
29 So they ate, and were completely filled; and he gave them their desire.
خواردیان و زۆر تێر بوون، ئەوەی دڵیان پێوەی بوو بۆی هێنان.
30 They were not disappointed of their desire: [but] when their food was yet in their mouth,
بەڵام بەر لەوەی ئەوەی حەزیان لێی بوو بەجێی بهێڵن، هێشتا خواردنەکەیان لەناو دەم بوو،
31 then the indignation of God rose up against them, and killed the fattest of them, and overthrew the choice men of Israel.
تووڕەیی خودا لێیان هەستا، هەرە بەهێزەکانی کوشتن و باشترین گەنجەکانی ئیسرائیلی خست.
32 In the midst of all this they sinned yet more, and believed not his miracles.
لەگەڵ ئەمەشدا گوناهیان کردەوە، بڕوایان بە کارە سەرسوڕهێنەرەکانی نەکرد.
33 And their days were consumed in vanity, and their years with anxiety.
بە فووێک ڕۆژگاری لەناوبردن، بە تۆقاندن ساڵانیان.
34 When he killed them, they sought him: and they returned and called betimes upon God.
هەر کاتێک لێیان بکوژێت بەدوای دەکەون، بە پەرۆشەوە دەگەڕێنەوە لای.
35 And they remembered that God was their helper, and the most high God was their redeemer.
بەبیریان دێتەوە کە خودا تاشەبەردیانە، خودای هەرەبەرزیشە کە دەیانکڕێتەوە.
36 Yet they loved him [only] with their mouth, and lied to him with their tongue.
بەڵام بە دەم فێڵ دەکەن، بە زمان درۆی لەگەڵ دەکەن.
37 For their heart [was] not right with him, neither were they steadfast in his covenant.
دڵیان لەلای ناچەسپێت، دڵسۆز نین لەگەڵ پەیمانەکەی.
38 But he is compassionate, and will forgive their sins, and will not destroy [them]: yes, he will frequently turn away his wrath, and will not kindle all his anger.
ئەویش بەزەییداره و لە گوناه خۆشدەبێت و نافەوتێنێت. زۆر جار تووڕەیی خۆی دەگێڕێتەوە، هەموو هەڵچوونی خۆی دەرنابڕێت.
39 And he remembered that they are flesh; a wind that passes away, and returns not.
بەبیری دێتەوە ئەمانە مرۆڤن، بایەکن هەڵدەکەن و ناگەڕێنەوە.
40 How often did they provoke him in the wilderness, [and] anger him in a dry land!
چەند جار لە چۆڵەوانی لێی یاخیبوون، لە بیابان دڵتەنگیان کرد.
41 Yes, they turned back, and tempted God, and provoked the Holy One of Israel.
جار لەدوای جار خودایان تاقی کردەوە، خودا پیرۆزەکەی ئیسرائیلیان تووڕە کرد.
42 They remembered not his hand, the day in which he delivered them from the hand of the oppressor.
دەستی ئەویان لەبیرچوو، ئەو ڕۆژەی ئەوانی لە دوژمن کڕییەوە.
43 How he had wrought his signs in Egypt, and his wonders in the field of Tanes:
ئەو ڕۆژەی لە میسر نیشانەی پیشاندا، لە وڵاتی چۆعەن پەرجووی کرد.
44 and had changed their rivers into blood; and their streams, that they should not drink.
ڕووبار و جۆگەکانیانی گۆڕی بۆ خوێن، بۆ ئەوەی نەخۆنەوە.
45 He sent against them the dog-fly, and it devoured them; and the frog, and it spoiled them.
مێشومەگەزی نارد پێوەیان دان، بۆقی نارد بۆگەنیان کردن.
46 And he gave their fruit to the canker worm, and their labours to the locust.
بەروبوومی ئەوانی دا بە سن، بەری ماندووبوونیان بە کوللە.
47 He killed their vines with hail, and their sycamores with frost.
بە تەرزە ڕەزەمێوەکانی کوتان و بە زوقم دار هەنجیرەکانی وشککردن.
48 And he gave up their cattle to hail, and their substance to the fire.
گاوگۆتاڵی ئەوانی خستنە بەر تەرزە و ئاژەڵی ماڵی دانە بەر بروسکە.
49 He sent out against them the fury of his anger, wrath, and indignation, and affliction, a message by evil angels.
گڕی هەڵچوونی خۆی ڕژاندە سەریان، تووڕەیی و تۆڵە و بەڵا، بە فریشتەی لەناوبەر ناردی.
50 He made a way for his wrath; he spared not their souls from death, but consigned their cattle to death;
ڕێگای بۆ تووڕەیی خۆی خۆشکرد، مردنی لێ نەگێڕانەوە، ژیانیانی تووشی دەرد کرد.
51 and struck every firstborn in the land of Egypt; the first fruits of their labours in the tents of Cham.
لە هەموو نۆبەرەکانی میسری دا، یەکەمین بەرهەمی پیاوەتی وڵاتی حام.
52 And he removed his people like sheep; he led them as a flock in the wilderness.
ئینجا وەک مەڕ گەلەکەی بەپێشدا، وەک ڕان لە چۆڵەوانی ڕابەرایەتی کردن.
53 And he guided them with hope, and they feared not: but the sea covered their enemies.
بە ئاسوودەیی ڕێنمایی کردن، ئیتر بێ ترس بوون، بەڵام دەریا دوژمنەکانی داپۆشین.
54 And he brought them in to the mountain of his sanctuary, this mountain which his right hand had purchased.
بردنی بۆ سنووری خاکی پیرۆز، ئەو چیایەی بە دەستی ڕاستی بەدەستیهێنا.
55 And he cast out the nations from before them, and made them to inherit by a line of inheritance, and made the tribes of Israel to dwell in their tents.
نەتەوەکانی لەبەردەم دەرکردن، میراتی بە گوریس بۆ دابەش کردن، هۆزەکانی ئیسرائیلی لە خێوەتەکانیان نیشتەجێ کرد.
56 Yet they tempted and provoked the most high God, and kept not his testimonies.
بەڵام خودای هەرەبەرزیان تاقی کردەوە و یاخی بوون، یاساکانی ئەویان پەیڕەو نەکرد.
57 And they turned back, and broke covenant, even as also their fathers: they became like a crooked bow.
هەڵگەڕانەوە و فێڵبازییان کرد، وەک باپیرانیان لەڕێ لایاندا، وەک کەوانێکی ناڕێک.
58 And they provoked him with their high places, and moved him to jealousy with their graven images.
بە نزرگەکانیان لەسەر بەرزاییەکان پەستیان کرد، بە بتەکانیان ئیرەیی ئەویان جۆشاند.
59 God heard and lightly regarded [them], and greatly despised Israel.
خودا ئەمەی بیست، پڕ تووڕەیی بوو، بە تەواوی ئیسرائیلی ڕەتکردەوە.
60 And he rejected the tabernacle of Selom, his tent where he lived amongst men.
چادری پەرستنی شیلۆی بەجێهێشت، ئەو چادرەی لەناو مرۆڤ هەڵیدابوو.
61 And he gave their strength into captivity, and their beauty into the enemy's hand.
سندوقی پەیمانی خۆی دایە دەست، هێمای هێز و شکۆی خۆی دایە دەست ناحەزەکانی.
62 And he gave his people to the sword; and disdained his inheritance.
گەلی خۆی خستە بەردەمی شمشێر، لە میراتەکەی تووڕە بوو.
63 Fire devoured their young men; and their virgins mourned not.
گەنجەکانیان ئاگر هەڵیلووشین، کچەکانیان هەلهەلەیان لێ نەدا.
64 Their priests fell by the sword; and their widows shall not be wept for.
کاهینەکانیان بە شمشێر کەوتن، بێوەژنەکانیان شیوەنیان نەگێڕا.
65 So the Lord awaked as one out of sleep, [and] as a mighty man who has been heated with wine.
ئەوسا پەروەردگار هەستا وەک ئەو کەسەی لە خەو بەئاگا دێتەوە، وەک ئەو پاڵەوانەی لە سەرخۆشی بەهۆش دێتەوە.
66 And he struck his enemies in the hinder parts: he brought on them a perpetual reproach.
لە دوژمنەکانی دا بۆ دواوە، کردنی بە ڕیسوایی هەمیشەیی.
67 And he rejected the tabernacle of Joseph, and chose not the tribe of Ephraim;
خێوەتەکانی یوسفی ڕەتکردەوە، هۆزی ئەفرایمی هەڵنەبژارد،
68 but chose the tribe of Juda, the mount Sion which he loved.
بەڵکو هۆزی یەهودای هەڵبژارد، کێوی سییۆن کە خۆشی دەوێت.
69 And he built his sanctuary as [the place] of unicorns; he founded it for ever on the earth.
وەک بەرزاییەکان پیرۆزگای خۆی بنیاد نا، وەک زەوی هەتاهەتایە چەسپاندی.
70 He chose David also his servant, and took him up from the flocks of sheep.
داودی بە خزمەتکاری خۆی هەڵبژارد و لەناو پشتیری مەڕ دەریهێنا.
71 He took him from following the ewes great with young, to be the shepherd of Jacob his servant, and Israel his inheritance.
لەدوای مەڕە شیردەرەکانەوە هێنای، بۆ ئەوەی ببێتە شوانی یاقوبی گەلی خۆی، ئیسرائیلی میراتگری خۆی.
72 So he tended them in the innocency of his heart; and guided them by the skilfulness of his hands.
داودیش بە دڵپاکییەوە شوانایەتی کردن، بە دەستێکی کارامە ئاراستەی کردن.

< Psalms 78 >