Psalms 74
1 [A Psalm] of instruction for Asaph. Therefore have you rejected [us], O God, for ever? [therefore] is your wrath kindled against the sheep of your pasture?
Pieśń pouczająca. Asafa. Boże, dlaczego odrzuciłeś nas na zawsze? [Czemu] płonie twój gniew przeciwko owcom twego pastwiska?
2 Remember your congregation which you have purchased from the beginning; you did ransom the rod of your inheritance; this mount Sion wherein you have lived.
Wspomnij na swoje zgromadzenie, które dawno nabyłeś; na szczep twego dziedzictwa, który odkupiłeś; na górę Syjon, na której mieszkasz.
3 Lift up your hands against their pride continually; [because of] all that the enemy has done wickedly in your holy places.
Pospiesz na [miejsce] ciągłych spustoszeń; o, jak wróg zburzył wszystko w świątyni!
4 And they that hate you have boasted in the midst of your feast; they have set up their standards for signs,
Ryknęli twoi wrogowie pośrodku twego zgromadzenia, a na znak zatknęli swoje sztandary.
5 ignorantly as it were in the entrance above;
Za sławnego uważano tego, który wznosił wysoko siekierę na gęste drzewo.
6 they cut down its doors at once with axes as in a wood of trees; they have broken it down with hatchet and stone cutter.
A teraz już jego rzeźby rąbią siekierami i młotami.
7 They have burnt your sanctuary with fire to the ground; they have profaned the habitation of your name.
Oddali na pastwę ognia twoją świątynię i [obaliwszy] na ziemię, zbezcześcili przybytek twego imienia.
8 They have said in their heart, [even] all their kindred together, Come, let us abolish the feasts of the Lord from the earth.
Mówili w swym sercu: Zburzmy ich razem! Spalili wszystkie miejsca zgromadzeń Bożych na ziemi.
9 We have not seen our signs; there is no longer a prophet; and [God] will not know us any more.
Nie widzimy naszych znaków; już nie ma proroka i nikt spośród nas nie wie, jak długo to [ma trwać].
10 How long, O God, shall the enemy reproach? shall the enemy provoke your name forever?
Jak długo, Boże, przeciwnik będzie urągać? [Czy] wróg będzie wiecznie bluźnił [przeciwko] twemu imieniu?
11 Therefore turn you away your hand, and your right hand from the midst of your bosom for ever?
Dlaczego cofasz swoją rękę i swojej prawicy z zanadrza nie wyjmujesz?
12 But God is our King of old; he has wrought salvation in the midst of the earth.
Przecież ty, Boże, jesteś moim Królem od dawna, ty dokonujesz zbawienia na ziemi.
13 You did establish the sea, in your might, you did break to pieces the heads of the dragons in the water.
Ty swoją mocą rozdzieliłeś morze, zmiażdżyłeś głowy smoków w wodach.
14 You did break to pieces the heads of the dragon; you did give him [for] meat to the Ethiopian nations.
Ty skruszyłeś głowy Lewiatana, dałeś go na pokarm mieszkańcom pustyni.
15 You did cleave fountains and torrents; you dried up mighty rivers.
Ty rozszczepiłeś źródła i potoki, ty osuszyłeś potężne rzeki.
16 The day is your, and the night is your; you have prepared the sun and the moon.
Twój jest dzień, twoja i noc, ty ustanowiłeś światło i słońce.
17 You have made all the borders of the earth; you have made summer and spring.
Ty wyznaczyłeś wszystkie granice ziemi, ty ustanowiłeś lato i zimę.
18 Remember this your creation: an enemy has reproached the Lord, and a foolish people has provoked your name.
Pamiętaj o tym, [że] wróg zelżył [ciebie], PANIE, a głupi lud urągał twemu imieniu.
19 Deliver not to the wild beasts a soul that gives praise to you: forget not for ever the souls of your poor.
Nie wydawaj tej zgrai duszy twojej synogarlicy, nie zapominaj nigdy o stadku twoich ubogich.
20 Look upon your covenant: for the dark [places] of the earth are filled with the habitations of iniquity.
Zważ na [twoje] przymierze, bo ciemne zakątki ziemi pełne [są] siedlisk przemocy.
21 let not the afflicted and shamed one be rejected: the poor and needy shall praise your name.
Niech uciśniony nie wraca ze wstydem, niech ubogi i potrzebujący chwali twoje imię.
22 Arise, O God, plead your cause: remember your reproaches that come from the foolish one all the day.
Powstań, Boże, broń swojej sprawy; pamiętaj o zniewadze, [którą] co dzień wyrządza ci głupiec.
23 Forget not the voice of your suppliants: let the pride of them that hate you continually ascend before you.
Nie zapominaj krzyku twoich wrogów, wciąż rosnącej wrzawy tych, którzy powstają przeciwko tobie.
