Psalms 73

1 A Psalm for Asaph. How good is God to Israel, to the upright in heart!

۱ مزمور آساف هرآینه خدا برای اسرائیل نیکوست، یعنی برای آنانی که پاک دل هستند.

2 But my feet were almost overthrown; my goings very nearly slipped.

۲ واما من نزدیک بود که پایهایم از راه در رود ونزدیک بود که قدمهایم بلغزد.

3 For I was jealous of the transgressors, beholding the tranquillity of sinners.

۳ زیرا بر متکبران حسد بردم چون سلامتی شریران را دیدم.

4 For there is no sign of reluctance in their death: and [they have] firmness under their affliction.

۴ زیراکه در موت ایشان قیدها نیست و قوت ایشان مستحکم است.

5 They are not in the troubles of [other] men; and they shall not be scourged with [other] men.

۵ مثل مردم در زحمت نیستند ومثل آدمیان مبتلا نمی باشند.

6 Therefore pride has possessed them; they have clothed themselves with their injustice and ungodliness.

۶ بنابراین گردن ایشان به تکبر آراسته است وظلم مثل لباس ایشان را می‌پوشاند.

7 Their injustice shall go forth as out of fatness: they have fulfilled their intention.

۷ چشمان ایشان از فربهی بدر‌آمده است و از خیالات دل خود تجاوز می‌کنند.

8 They have taken counsel and spoken in wickedness: they have uttered unrighteousness loftily.

۸ استهزا می‌کنند و حرفهای بد می‌زنند و سخنان ظلم آمیز را از جای بلندمی گویند.

9 They have set their mouth against heaven, and their tongue has gone through upon the earth.

۹ دهان خود را بر آسمانها گذارده‌اند وزبان ایشان در جهان گردش می‌کند.

10 Therefore shall my people return hither: and full days shall be found with them.

۱۰ پس قوم او بدینجا برمی گردند و آبهای فراوان، بدیشان نوشانیده می‌شود.

11 And they said, How does God know? and is there knowledge in the Most High?

۱۱ و ایشان می‌گویند: «خدا چگونه بداند و آیا حضرت اعلی علم دارد؟»

12 Behold, these [are] the sinners, and they that prosper always: they have possessed wealth.

۱۲ اینک اینان شریر هستند که همیشه مطمئن بوده، در دولتمندی افزوده می‌شوند.

13 And I said, Verily in vain have I justified my heart, and washed my hands in innocency.

۱۳ یقین من دل خود را عبث طاهر ساخته و دستهای خود رابه پاکی شسته‌ام.

14 For I was plagued all the day, and my reproof [was] every morning.

۱۴ و من تمامی روز مبتلامی شوم و تادیب من هر بامداد حاضر است.

15 If I said, I will speak thus; behold, I [should] have broken covenant with the generation of your children.

۱۵ اگر می‌گفتم که چنین سخن گویم، هر آینه برطبقه فرزندان تو خیانت می‌کردم.

16 And I undertook to understand this, [but] it is too hard for me,

۱۶ چون تفکرکردم که این را بفهمم، در نظر من دشوار آمد.

17 until I go into the sanctuary of God; [and so] understand the latter end.

۱۷ تابه قدسهای خدا داخل شدم. آنگاه در آخرت ایشان تامل کردم.

18 Surely you have appointed [judgements] to them because of their crafty dealings: you have cast them down when they were lifted up.

۱۸ هر آینه ایشان را در جایهای لغزنده گذارده‌ای. ایشان را به خرابیها خواهی انداخت.

19 How have they become desolate! suddenly they have failed: they have perished because of their iniquity.

۱۹ چگونه بغته به هلاکت رسیده‌اند! تباه شده، از ترسهای هولناک نیست گردیده‌اند.

20 As the dream of one awakening, O Lord, in your city you will despise their image.

۲۰ مثل خواب کسی چون بیدار شد، ای خداوندهمچنین چون برخیزی، صورت ایشان را ناچیزخواهی شمرد.

21 For my heart has rejoiced, and my reins have been gladdened.

۲۱ لیکن دل من تلخ شده بود و در اندرون خود، دل ریش شده بودم.

22 But I [was] vile and knew not: I became brutish before you.

۲۲ و من وحشی بودم ومعرفت نداشتم و مثل بهایم نزد تو گردیدم.

23 Yet I am continually with you: you have holden my right hand.

۲۳ ولی من دائم با تو هستم. تو دست راست مراتایید کرده‌ای.

24 You have guided me by your counsel, and you have taken me to yourself with glory.

۲۴ موافق رای خود مرا هدایت خواهی نمود و بعد از این مرا به جلال خواهی رسانید.

25 For what have I in heaven [but you]? and what have I desired upon the earth beside you?

۲۵ کیست برای من در آسمان؟ و غیر ازتو هیچ‌چیز را در زمین نمی خواهم.

26 My heart and my flesh have failed: [but] God [is the strength] of my heart, and God is my portion for ever.

۲۶ اگرچه جسد و دل من زائل گردد، لیکن صخره دلم وحصه من خداست تا ابدالاباد.

27 For, behold, they that remove themselves far from you shall perish: you have destroyed every one that goes a whoring from you.

۲۷ زیرا آنانی که ازتو دورند هلاک خواهند شد. و آنانی را که از توزنا می‌کنند، نابود خواهی ساخت.

28 But it is good for me to cleave close to God, to put my trust in the Lord; that I may proclaim all your praises in the gates of the daughter of Sion.

۲۸ و اما مرانیکوست که به خدا تقرب جویم. بر خداوندیهوه توکل کرده‌ام تا همه کارهای تو را بیان کنم.