Psalms 69

1 For the end, [a Psalm] of David, for alternate [strains]. Save me, O God; for the waters have come in to my soul.

Iligtas mo ako, O Diyos, dahil nilagay ng katubigan ang buhay ko sa panganib.

2 I am stuck fast in deep mire, and there is no standing: I am come in to the depths of the sea, and a storm has overwhelmed me.

Lumulubog ako sa malalim na putikan kung saan walang lugar na matatayuan; pumunta ako sa malalim na katubigan kung saan rumaragasa ang baha sa akin.

3 I am weary [of] crying, my throat has become hoarse; mine eyes have failed by my waiting on my God.

Napapagal ako sa aking pag-iyak; nanunuyo ang aking lalamunan; nanlalabo ang aking mga mata habang naghihintay ako sa Diyos.

4 They that hate me without a cause are more than the hairs of my head: my enemies that persecute me unrighteously are strengthened: then I restored that which I took not away.

Higit pa sa aking mga buhok sa ulo ang mga napopoot sa akin ng walang dahilan; ang mga pumapatay sa akin, ang naging mga kaaway ko dahil sa mga maling dahilan, ay makapangyarihan; ang mga hindi ko ninakaw ay kailangan kong ibalik.

5 O God, you know my foolishness; and my transgressions are not hidden from you.

O Diyos, alam mo ang aking kahangalan, at hindi nalilihim ang mga kasalanan ko sa iyo.

6 Let not them that wait on you, O Lord of hosts, be ashamed on my account: let not them that seek you, be ashamed on my account, O God of Israel.

Huwag mong hayaang malagay sa kahihiyan ang mga naghihintay sa iyo dahil sa akin, Panginoong Diyos ng mga hukbo; huwag mong hayaang malagay sa kasiraang-puri ang mga naghahanap sa iyo dahil sa akin, O Diyos ng Israel.

7 For I have suffered reproach for your sake; shame has covered my face.

Para sa iyong kapakanan, tinanggap ko ang panlalait; kahihiyan ang bumalot sa aking mukha.

8 I became strange to my brethren, and a stranger to my mother's children.

Naging dayuhan ako sa aking mga kapatid, dayuhan sa mga anak ng aking ina.

9 For the zeal of your house has eaten me up; and the reproaches of them that reproached you are fallen upon me.

Dahil nilamon ako ng kasigasigan sa iyong tahanan, at ang mga lait ng mga nanlalait sa iyo ay bumagsak sa akin.

10 And I bowed down my soul with fasting, and that was made my reproach.

Noong umiyak ako at hindi kumain, hinamak nila ako.

11 And I put on sackcloth for my covering; and I became a proverb to them.

Noong ginawa kong kasuotan ang sako, naging paksa ako ng kawikaan sa kanila.

12 They that sit in the gate talked against me, and they that drank wine sang against me.

Pinag-uusapan ako ng mga nakaupo sa tarangkahan ng lungsod; ako ang awit ng mga manginginom.

13 But I [will cry] to you, O Lord, in my prayer; O God, it is a propitious time: in the multitude of your mercy hear me, in the truth of your salvation.

Pero para sa akin, sa iyo ang aking panalangin, Yahweh, sa panahon na tatanggap ka; sagutin mo ako sa pagiging mapagkakatiwalaan ng iyong kaligtasan.

14 Save me from the mire, that I stick not [in it]: let me be delivered from them that hate me, and from the deep waters.

Hilahin mo ako mula sa putikan, at huwag mo akong hayaang lumubog; hayaan mo akong malayo mula sa napopoot sa akin at sagipin mo mula sa malalim na katubigan.

15 Let not the waterflood drown me, nor let the deep swallow me up; neither let the well shut its mouth upon me.

Huwag mong hayaang tabunan ako ng baha, ni hayaang lamunin ako ng kalaliman. Huwag mong hayaang isara ng hukay ang bibig nito sa akin.

16 Hear me, O Lord; for your mercy is good: according to the multitude of your compassions look upon me.

Sagutin mo ako Yahweh, dahil mabuti ang iyong katapatan sa tipan; dahil labis ang iyong kahabagan sa akin, humarap ka sa akin.

17 And turn not away your face from your servant; for I am afflicted: hear me speedily.

Huwag mong itago ang iyong mukha sa iyong mga lingkod, dahil ako ay nasa kalungkutan; sagutin mo ako agad.

18 Draw near to my soul and redeem it: deliver me because of mine enemies.

Lumapit ka sa akin at tubusin ako. Dahil sa aking mga kaaway, iligtas mo ako.

19 For you know my reproach, and my shame, and my confusion; all that afflict me are before you.

Alam mo ang aking paghihirap, kahihiyan at kasiraang-puri; nasa harap mo ang lahat ng aking mga kalaban.

20 My soul has waited for reproach and misery; and I waited for one to grieve with me, but there was none; and for one to comfort me, but I found none.

Winasak ng pagtutuwid ang aking puso; punong-puno ako ng kabigatan; naghahanap ako ng sinumang maaawa sa akin, pero wala ni isa man. Naghahanap ako ng mga mag-aaliw, pero wala akong nakita.

21 They gave [me] also gall for my food, and made me drink vinegar for my thirst.

Binigyan nila ako ng lason para kainin ko; sa aking pagka-uhaw binigyan nila ako ng suka para inumin.

22 Let their table before them be for a snare, and for a recompense, and for a stumbling block.

Hayaan mong maging bitag ang mesa sa harap nila; kapag iniisip nila na ligtas (sila) hayaan mong maging patibong ito.

23 Let their eyes be darkened that they should not see; and bow down their back continually.

Hayaan mong magdilim ang kanilang mga mata para hindi (sila) makakita; lagi mong yugyugin ang mga baywang nila.

24 Pour out your wrath upon them, and let the fury of your anger take hold on them.

Ibuhos mo ang iyong labis na galit sa kanila, hayaang mong abutan (sila) ng bagsik ng iyong galit.

25 Let their habitation be made desolate; and let there be no inhabitant in their tents:

Hayaan mong ang kanilang lugar ay maging kapanglawan; hayaang mong walang sinuman ang manirahan sa kanilang mga tolda.

26 Because they persecuted him whom you have struck; and they have added to the grief of my wounds.

Dahil inuusig nila ang siyang sinaktan mo; ibinalita nila sa iba ang hapdi ng mga sinugatan mo.

27 Add iniquity to their iniquity; and let them not come into your righteousness.

Isakdal mo (sila) dahil sa paggawa ng sunod-sunod na kasalanan; huwag mo silang hayaang pumasok sa matuwid mong katagumpayan.

28 Let them be blotted out of the book of the living, and let them not be written with the righteous.

Hayaan mo silang mabura sa aklat ng buhay at hindi maisulat kasama ng mga matutuwid.

29 I am poor and sorrowful; but the salvation of your countenance has helped me.

Pero ako ay naghihirap at nagdadalamhati; hayaan mo, O Diyos, na parangalan ako ng iyong kaligtasan.

30 I will praise the name of my God with a song, I will magnify him with praise;

Pupurihin ko ang pangalan ng Diyos ng may awit at dadakilain siya ng may pasasalamat.

31 and [this] shall please God more than a young calf having horns and hoofs.

Higit na kalulugdan ito ng Diyos kaysa sa isang baka o toro na may mga sungay at paa.

32 Let the poor see and rejoice; seek the Lord diligently, and you shall live.

Nakita ito ng mga mapagpakumbaba at natuwa; kayo na mga naghahanap sa Diyos, hayaan niyong mabuhay ang inyong mga puso.

33 For the Lord hears the poor, and does not set at nothing his fettered ones.

Dahil naririnig ni Yahweh ang mga nangangailangan at hindi hinahamak ang mga bilanggo.

34 Let the heavens and the earth raise him, the sea, and all things moving in them.

Purihin siya ng langit at lupa, ng mga dagat at lahat ng mga gumagalaw dito.

35 For God will save Sion, and the cities of Judea shall be built; and [men] shall dwell there, and inherit it.

Dahil ililigtas ng Diyos ang Sion at itatayong muli ang mga lungsod sa Juda; maninirahan ang mga tao roon at aangkinin ito.

36 And the seed of his servants shall possess it, and they that love his name shall dwell therein.

Mamanahin ito ng mga lingkod ng kaniyang mga kaapu-apuhan; maninirahan doon silang mga nagmamahal sa kaniyang pangalan.