< Psalms 67 >

1 For the end, a Psalm of David amongst the Hymns. God be merciful to us, and bless us; [and] cause his face to shine upon us. (Pause)
برای سالار مغنیان. مزمور و سرود برذوات اوتار خدا بر ما رحم کند و ما را مبارک سازدو نور روی خود را بر ما متجلی فرماید! سلاه.۱
2 That [men] may know your way on the earth, your salvation amongst all nations.
تا راه تو در جهان معروف گردد و نجات تو به جمیع امت‌ها.۲
3 Let the nations, O God, give thanks to you; let all the nations give thanks to you.
‌ای خدا قوم‌ها تو را حمدگویند. جمیع قوم‌ها تو را حمد گویند.۳
4 Let the nations rejoice and exult, for you shall judge the peoples in equity, and shall guide the nations on the earth. (Pause)
امت‌ها شادی و ترنم خواهند نمود زیراقوم‌ها را به انصاف حکم خواهی نمود و امت های جهان را هدایت خواهی کرد، سلاه.۴
5 Let the peoples, O God, give thanks to you; let all the peoples give thanks to you.
‌ای خداقوم‌ها تو را حمد گویند. جمیع قوم‌ها تو را حمدگویند.۵
6 The earth has yielded her fruit; let God, our God bless us.
آنگاه زمین محصول خود را خواهد دادو خدا خدای ما، ما را مبارک خواهد فرمود.۶
7 Let God bless us; and let all the ends of the earth fear him.
خداما را مبارک خواهد فرمود. و تمامی اقصای جهان از او خواهند ترسید.۷

< Psalms 67 >