Psalms 63

1 A Psalm of David, when he was in the wilderness of Idumea. O God, my God, I cry to you early; my soul has thirsted for you: how often has my flesh [longed] after you, in a barren and trackless and dry land!

مزمور داوود دربارۀ زمانی که در بیابان یهودا به سر می‌برد. ای خدا، تو خدای من هستی؛ سحرگاهان تو را می‌جویم. جان من مشتاق توست؛ تمام وجودم همچون زمینی خشک و بی‌آب، تشنهٔ توست.

2 Thus have I appeared before you in the sanctuary, that I might see your power and your glory.

تو را در خانۀ مقدّست دیده‌ام و قدرت و جلال تو را مشاهده کرده‌ام.

3 For your mercy is better than life: my lips shall praise you.

محبت تو برایم شیرینتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستایش خواهد کرد،

4 Thus will I bless you during my life: I will lift up my hands in your name.

و تا زنده‌ام تو را سپاس خواهم گفت و دست دعا به سوی تو دراز خواهم کرد.

5 Let my soul be filled as with marrow and fatness; and [my] joyful lips shall praise your name.

جان من سیر خواهد شد و با شادی خداوند را ستایش خواهد کرد.

6 Forasmuch as I have remembered you on my bed: in the early seasons I have meditated on you.

شب هنگام در بستر خود به تو می‌اندیشم.

7 For you have been my helper, and in the shelter of your wings will I rejoice.

تو همیشه مددکار من بوده‌ای، پس در زیر بالهای تو شادی خواهم کرد.

8 My soul has kept very close behind you: your right hand has upheld me.

همیشه در تو پناه خواهم گرفت و تو با دست پرقدرتت از من حمایت خواهی نمود.

9 But they vainly sought after my soul; they shall go into the lowest parts o the earth.

اما آنانی که قصد جان مرا دارند هلاک شده، به زیر زمین فرو خواهند رفت؛

10 They shall be delivered up to the power of the sword; they shall be portions for foxes.

در جنگ به دم شمشیر خواهند افتاد و طعمهٔ گرگها خواهند شد.

11 But the king shall rejoice in God; every one that swears by him shall be praised; for the mouth of them that speak unjust things has been stopped.

اما من در خدا شادی خواهم کرد و همهٔ کسانی که بر خدا اعتماد نموده‌اند او را ستایش خواهند کرد، اما دهان دروغگویان بسته خواهد شد.