< Psalms 55 >

1 For the end, amongst Hymns of instruction by David. Listen, O God, to my prayer; and disregard not my supplication.
برای سالار مغنیان. قصیده داود بر ذوات اوتار ای خدا به دعای من گوش بگیر! و خودرا از تضرع من پنهان مکن!۱
2 Attend to me, and listen to me: I was grieved in my (meditation) and troubled;
به من گوش فراگیر و مرا مستجاب فرما! زیرا که در تفکر خودمتحیرم و ناله می‌کنم.۲
3 because of the voice of the enemy, and because of the oppression of the sinner: for they brought iniquity against me, and were wrathfully angry with me.
از آواز دشمن و به‌سبب ظلم شریر، زیرا که ظلم بر من می‌اندازند وبا خشم بر من جفا می‌کنند.۳
4 My heart was troubled within me; and the fear of death fell upon me.
دل من در اندرونم پیچ و تاب می کند، و ترسهای موت بر من افتاده است.۴
5 Fear and trembling came upon me, and darkness covered me.
ترس و لرز به من در‌آمده است. وحشتی هولناک مرا در‌گرفته است.۵
6 And I said, O that I had wings as [those] of a dove! then would I flee away, and be at rest.
و گفتم کاش که مرابالها مثل کبوتر می‌بود تا پرواز کرده، استراحت می‌یافتم.۶
7 Behold! I have fled afar off, and lodged in the wilderness. (Pause)
هرآینه بجای دور می‌پریدم، و درصحرا ماوا می‌گزیدم، سلاه.۷
8 I waited for him that should deliver me from distress of spirit and tempest.
می‌شتافتم بسوی پناهگاهی، از باد تند و از طوفان شدید.۸
9 Destroy, O Lord, and divide their tongues: for I have seen iniquity and gain saying in the city.
‌ای خداوند آنها را هلاک کن و زبانهایشان راتفریق نما زیرا که در شهر ظلم و جنگ دیده‌ام.۹
10 Day and night he shall go round about it upon its walls: iniquity and sorrow and unrighteousness [are] in the midst of it;
روز و شب بر حصارهایش گردش می‌کنند وشرارت و مشقت در میانش می‌باشد.۱۰
11 and usury and craft have not failed from its streets.
فسادهادر میان وی است و جور و حیله از کوچه هایش دور نمی شود.۱۱
12 For if an enemy had reproached me, I would have endured it; and if one who hated [me] had spoken vauntingly against me, I would have hid myself from him.
زیرا دشمن نبود که مرا ملامت می‌کرد والا تحمل می‌کردم؛ و خصم من نبود که بر من سربلندی می‌نمود؛ والا خود را از وی پنهان می‌ساختم.۱۲
13 But you, O man like minded, my guide, and my acquaintance,
بلکه تو بودی‌ای مرد نظیر من! ای یار خالص و دوست صدیق من!۱۳
14 who in companionship with me sweetened [our] food: we walked in the house of God in concord.
که با یکدیگرمشورت شیرین می‌کردیم و به خانه خدا در انبوه می‌خرامیدیم.۱۴
15 Let death come upon them, and let them go down alive into Hades, for iniquity is in their dwellings, in the midst of them. (Sheol h7585)
موت بر ایشان ناگهان آید وزنده بگور فرو روند. زیرا شرارت در مسکن های ایشان و در میان ایشان است. (Sheol h7585)۱۵
16 I cried to God, and the Lord listened to me.
و اما من نزد خدا فریاد می‌کنم و خداوندمرا نجات خواهد داد.۱۶
17 Evening, and morning, and at noon I will declare and make known [my wants]: and he shall hear my voice.
شامگاهان و صبح وظهر شکایت و ناله می‌کنم و او آواز مرا خواهدشنید.۱۷
18 He shall deliver my soul in peace from them that draw near to me: for they were with me in many [cases].
جانم را از جنگی که بر من شده بود، بسلامتی فدیه داده است. زیرا بسیاری با من مقاومت می‌کردند.۱۸
19 God shall hear, and bring them low, [even] he that has existed from eternity. (Pause) For they suffer no reverse, and [therefore] they have not feared God.
خدا خواهد شنید و ایشان را جواب خواهد داد، او که از ازل نشسته است، سلاه. زیراکه در ایشان تبدیلها نیست و از خدانمی ترسند.۱۹
20 He has reached forth his hand for retribution; they have profaned his covenant.
دست خود را بر صلح اندیشان خویش دراز کرده، و عهد خویش را شکسته است.۲۰
21 They were scattered at the anger of his countenance, and his heart drew near them. His words were smoother than oil, yet are they darts.
سخنان چرب زبانش نرم، لیکن دلش جنگ است. سخنانش چرب تر از روغن لیکن شمشیرهای برهنه است.۲۱
22 Cast your care upon the Lord, and he shall sustain you; he shall never suffer the righteous to be moved.
نصیب خود را به خداوند بسپار و تو را رزق خواهد داد. او تا به ابدنخواهد گذاشت که مرد عادل جنبش خورد.۲۲
23 But you, O God, shall bring them down to the pit of destruction; bloody and crafty men shall not live out half their days; but I will hope in you, O Lord.
وتو‌ای خدا ایشان را به چاه هلاکت فرو خواهی آورد. مردمان خون ریز و حیله ساز، روزهای خودرا نیمه نخواهند کرد، لیکن من بر تو توکل خواهم داشت.۲۳

< Psalms 55 >