Psalms 50
1 A Psalm for Asaph. The God of gods, the Lord, has spoken, and called the earth from the rising of the sun to the going down [thereof].
Asaf'ın mezmuru Güçlü olan Tanrı, RAB konuşuyor; Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar Yeryüzünün tümüne sesleniyor.
2 Out of Sion [comes] the excellence of his beauty.
Güzelliğin doruğu Siyon'dan Parıldıyor Tanrı.
3 God, our God, shall come manifestly, and shall not keep silence: a fire shall be kindled before him, and round about him there shall be a very great tempest.
Tanrımız geliyor, sessiz kalmayacak, Önünde yanan ateş her şeyi kül ediyor, Çevresinde şiddetli bir fırtına esiyor.
4 He shall summon the heaven above, and the earth, that he may judge his people.
Halkını yargılamak için Yere göğe sesleniyor:
5 Assemble you his saints to him, those that have engaged in a covenant with him upon sacrifices.
“Toplayın önüme sadık kullarımı, Kurban keserek benimle antlaşma yapanları.”
6 And the heavens shall declare his righteousness: for God is judge. (Pause)
Gökler O'nun doğruluğunu duyuruyor, Çünkü yargıç Tanrı'nın kendisidir. (Sela)
7 Hear, my people, and I will speak to you, O Israel: and I will testify to you: I am God, your God.
“Ey halkım, dinle de konuşayım, Ey İsrail, sana karşı tanıklık edeyim: Ben Tanrı'yım, senin Tanrın'ım!
8 I will not reprove you on account of your sacrifices; for your whole burnt offerings are before me continually.
Kurbanlarından ötürü seni azarlamıyorum, Yakmalık sunuların sürekli önümde.
9 I will take no bullocks out of your house, nor he-goats out of your flocks.
Ne evinden bir boğa, Ne de ağıllarından bir teke alacağım.
10 For all the wild beasts of the thicket are mine, the cattle on the mountains, and oxen.
Çünkü bütün orman yaratıkları, Dağlardaki bütün hayvanlar benimdir.
11 I know all the birds of the sky; and the beauty of the field is mine.
Dağlardaki bütün kuşları korurum, Kırlardaki bütün yabanıl hayvanlar benimdir.
12 If I should be hungry, I will not tell you: for the world is mine, and the fullness of it.
Acıksam sana söylemezdim, Çünkü bütün dünya ve içindekiler benimdir.
13 Will I eat the flesh of bulls, or drink the blood of goats?
Ben boğa eti yer miyim? Ya da keçi kanı içer miyim?
14 Offer to God the sacrifice of praise; and pay your vows to the Most High.
Tanrı'ya şükran kurbanı sun, Yüceler Yücesi'ne adadığın adakları yerine getir.
15 And call upon me in the day of affliction; and I will deliver you, and you shall glorify me. (Pause)
Sıkıntılı gününde seslen bana, Seni kurtarırım, sen de beni yüceltirsin.
16 But to the sinner God has said, Why do you declare my ordinances, and take up my covenant in your mouth?
Ama Tanrı kötüye şöyle diyor: “Kurallarımı ezbere okumaya Ya da antlaşmamı ağzına almaya ne hakkın var?
17 Whereas you have hated instruction, and have cast my words behind [you].
Çünkü yola getirilmekten nefret ediyor, Sözlerimi arkana atıyorsun.
18 If you saw a thief, you ran along with him, and have cast in your lot with adulterers.
Hırsız görünce onunla dost oluyor, Zina edenlere ortak oluyorsun.
19 Your mouth has multiplied wickedness, and your tongue has framed deceit.
Ağzını kötülük için kullanıyor, Dilini yalana koşuyorsun.
20 You did sit and speak against your brother, and did scandalize your mother's son.
Oturup kardeşine karşı konuşur, Annenin oğluna kara çalarsın.
21 These things you did, and I kept silence: you thought wickedly that I should be like you, [but] I will reprove you, and set [your offences] before you.
Sen bunları yaptın, ben sustum, Beni kendin gibi sandın. Seni azarlıyorum, Suçlarını gözünün önüne seriyorum.
22 Now consider these things, you that forget God, lest he rend [you], and there is no deliverer.
“Dikkate alın bunu, ey Tanrı'yı unutan sizler! Yoksa parçalarım sizi, kurtaran olmaz.
23 The sacrifice of praise will glorify me: and that is the way wherein I will show to him the salvation of God.
Kim şükran kurbanı sunarsa beni yüceltir; Yolunu düzeltene kurtarışımı göstereceğim.”
