Psalms 41
1 For the end, a Psalm of David. Blessed [is the man] who thinks, on the poor and needy: the Lord shall deliver him in an evil day.
Guð blessar þann sem hjálpar bágstöddum. Á mæðudeginum bjargar Drottinn honum.
2 May the Lord preserve him and keep him alive, and bless him on the earth, and not deliver him into the hands of his enemy.
Drottinn verndar hann og heldur í honum lífinu. Hann lætur hann njóta sæmdar og frelsar hann frá óvinum hans.
3 May the Lord help him upon the bed of his pain; you have made all his bed in his sickness.
Drottinn annast hann á sóttarsæng, veitir honum hvíld og hressing.
4 I said, O Lord, have mercy upon me; heal my soul; for I have sinned against you.
Ég bað: „Drottinn, miskunnaðu mér. Læknaðu sál mína því að ég hef syndgað gegn þér.“
5 Mine enemies have spoken evil against me, [saying], When shall he die, and his name perish?
Óvinir mínir biðja mér bölbæna og segja: „Bara að hann deyi sem fyrst svo að allir gleymi honum!“
6 And if he came to see [me], his heart spoke vainly; he gathered iniquity to himself; he went forth and spoke in like manner.
Sumir sem heimsækja mig í veikindunum eru að þykjast. Innst inni hata þeir mig og líkar vel að ég er sjúkur. Þegar út er komið baktala þeir mig.
7 All my enemies whispered against me; against me they devised my hurt.
Hatursmenn mínir hæða mig og spotta. Þeir skrafa og pískra hvað gera skuli þegar ég er allur
8 They denounced a wicked word against me, [saying], Now that he lies, shall he not rise up again?
„Þetta er banvænt, hvað sem það er, “segja þeir, „honum mun aldrei batna.“
9 For even the man of my peace, in whom I trusted, who ate my bread, lifted up [his] heel against me.
Og besti vinur minn, hann snerist líka gegn mér, maðurinn sem ég treysti svo vel, hann sem át við borð mitt.
10 But you, O Lord, have compassion upon me, and raise me up, and I shall requite them.
En, Drottinn, yfirgef mig ekki! Miskunnaðu mér og læknaðu mig svo að ég geti endurgoldið þeim!
11 By this I know that you have delighted in me, because mine enemy shall not rejoice over me.
Ég veit að þú elskar mig og að þú munt ekki láta óvini mína hlakka yfir mér.
12 But you did help me because of [mine] innocence, and have established me before you for ever.
Vegna sakleysis míns hefur þú varðveitt mig og lætur mig lifa með þér að eilífu.
13 Blessed [be] the Lord God of Israel from everlasting, and to everlasting. So be it, so be it.
Lofaður sé Drottinn, Guð Ísraels, frá eilífð til eilífðar. Amen. Amen.
