< Psalms 4 >

1 For the End, a Song of David amongst [the ]Psalms. When I called upon [him], the God of my righteousness heard me: you have made room for me in tribulation; pity me, and listen to my prayer.
برای سالار مغنیان برذوات اوتار. مزمور داود ای خدای عدالت من، چون بخوانم مرا مستجاب فرما. در تنگی مرا وسعت دادی. بر من کرم فرموده، دعای مرا بشنو.۱
2 O you sons of men, how long [will you be] slow of heart? therefore do you love vanity, and seek falsehood? (Pause)
‌ای فرزندان انسان تا به کی جلال من عار خواهد بود، و بطالت را دوست داشته، دروغ را خواهید طلبید؟ سلاه۲
3 But know you that the Lord has done wondrous things for his holy one: the Lord will hear me when I cry to him.
اما بدانید که خداوند مرد صالح را برای خودانتخاب کرده است، و چون او را بخوانم خداوندخواهد شنید.۳
4 Be you angry, and sin not; feel compunction upon your beds for what you say in your hearts. (Pause)
خشم گیرید و گناه مورزید. در دلها بربسترهای خود تفکر کنید و خاموش باشید. سلاه۴
5 Offer the sacrifice of righteousness, and trust in the Lord.
قربانی های عدالت را بگذرانید و بر خداوندتوکل نمایید.۵
6 Many say, Who will show us good things? the light of your countenance, O Lord, has been manifested towards us.
بسیاری می‌گویند: «کیست که به ما احسان نماید؟» ای خداوند نور چهره خویش را بر مابرافراز.۶
7 You have put gladness into my heart: they have been satisfied with the fruit of their corn and wine and oil.
شادمانی در دل من پدید آورده‌ای، بیشتر از وقتی که غله و شیره ایشان افزون گردید.۷
8 I will both lie down in peace and sleep: for you, Lord, only have caused me to dwell securely.
بسلامتی می‌خسبم و به خواب هم می‌روم زیراکه تو فقط‌ای خداوند مرا در اطمینان ساکن می‌سازی.۸

< Psalms 4 >