< Psalms 31 >

1 For the end, a Psalm of David, [an utterance] of extreme fear. O Lord, I have hoped in you; let me never be ashamed: deliver me in your righteousness and rescue me.
Voor muziekbegeleiding. Een psalm van David. Tot U neem ik mijn toevlucht, o Jahweh, Laat mij nooit beschaamd komen staan. Geef mij uitkomst door uw genade,
2 Incline your ear to me; make haste to rescue me: be you to me for a protecting God, and for a house of refuge to save me.
Hoor mij aan, en red mij snel! Wees mij een veilige rots, Een veste, om mij te redden;
3 For you are my strength and my refuge; and you shall guide me for your name's sake, and maintain me.
Want Gij zijt mijn steun en mijn sterkte, Om wille van uw Naam. Gij zijt mijn gids en mijn leider,
4 You shall bring me out of the snare which they have hidden for me; for you, O Lord, are my defender.
En bevrijdt mij uit het net, dat men mij had gespannen; Want Gij zijt mijn toevlucht,
5 Into your hands I will commit my spirit: you have redeemed me, O Lord God of truth.
In úw handen beveel ik mijn geest. Gij verlost mij, Jahweh, trouwe God,
6 You has hated them that idly persist in vanities: but I have hoped in the Lord.
Maar Gij haat, die op nietige afgoden hopen. Neen, ik blijf op Jahweh vertrouwen,
7 I will exult and be glad in your mercy: for you have looked upon mine affliction; you have saved my soul from distresses.
Wil juichen en jubelen in uw genade. Want Gij ziet mijn ellende, En kent de angst van mijn ziel.
8 And you have not shut me up into the hands of the enemy: you have set my feet in a wide place.
Neen, Gij geeft mij niet prijs aan de macht van den vijand, Maar zet mijn voeten op veilige grond.
9 Pity me, O Lord, for I am afflicted: my eye is troubled with indignation, my soul and by belly.
Ach Jahweh, ontferm U over mij, Want het is mij zo bang om het hart; Van verdriet kwijnt mijn oog, Mijn ziel en mijn lichaam.
10 For my life is spent with grief, and my years with groanings: my strength has been weakened through poverty, and my bones are troubled.
Mijn leven vliedt in jammer heen, In kermen mijn jaren; Mijn kracht is gebroken door mijn ellende, Mijn gebeente verdord.
11 I became a reproach amongst all mine enemies, but exceedingly so to my neighbours, and a fear to mine acquaintance: they that saw me without fled from me.
Voor al mijn vijanden Ben ik een spot; Voor mijn buren een afschuw, Voor bekenden een schrik. Die mij op straat ziet, Vlucht voor mij weg;
12 I have been forgotten as a dead man out of mind: I am become as a broken vessel.
Als een dode ben ik uit de harten verbannen, Weggegooid als een pot.
13 For I heard the slander of many that lived round about: when they were gathered together against me, they took counsel to take my life.
Ik hoor ze met elkander al fluisteren; Overal schrik om mij heen! Ze steken de hoofden bijeen, En smeden plannen, om mij te doden.
14 But I hoped in you, O Lord: I said, You are my God.
Maar ik blijf op U hopen, o Jahweh, En zeggen: Gij zijt mijn God!
15 My lots are in your hands: deliver me from the hand of mine enemies,
Mijn lot blijft in uw handen liggen; Verlos mij van mijn vijand en vervolgers.
16 and from them that persecute me. Make your face to shine upon your servant: save me in your mercy.
Laat uw aanschijn lichten over uw dienaar; Red mij door uw genade.
17 O Lord, let me not be ashamed, for I have called upon you: let the ungodly be ashamed, and brought down to Hades. (Sheol h7585)
Jahweh, laat mij toch niet beschaamd komen staan: Want U roep ik aan. Neen, laat de bozen worden beschaamd en in het dodenrijk varen; (Sheol h7585)
18 Let the deceitful lips become dumb, which speak iniquity against the righteous with pride and scorn.
Laat de leugenlippen verstommen, Die den gerechte durven tergen Met trots en verachting.
19 How abundant is the multitude of your goodness, O Lord, which you have laid up for them that fear you! you have wrought [it] out for them that hope on you, in the presence of the sons of men.
Hoe groot is uw goedheid, o Jahweh, Die Gij hebt weggelegd voor hen, die U vrezen, Die Gij bewijst aan wie tot U vluchten, Voor het oog aller mensen.
20 You will hide them in the secret of your presence from the vexation of man: you will screen them in a tabernacle from the contradiction of tongues.
Gij beschermt ze in de schuts van uw aanschijn Voor het sarren der mensen; Gij stelt ze veilig in uw tent Voor het kijven der tongen.
21 Blessed be the Lord: for he has magnified his mercy in a fortified city.
Gezegend zij Jahweh! Want Hij heeft wonderen verricht Van zijn goedheid voor mij Ten tijde van nood.
22 But I said in my extreme fear, I am cast out from the sight of your eyes: therefore you did listen, O Lord, to the voice of my supplication when I cried to you.
Ik had in mijn angst al gezegd: "Ik ben uit uw ogen verstoten!" Maar Gij hebt mijn smeken verhoord, Toen ik om hulp tot U riep.
23 Love the Lord, all you his saints: for the Lord seeks for truth, and renders [a reward] to them that deal very proudly.
Hebt Jahweh dus lief Gij allen, zijn vromen; Want Jahweh behoedt de getrouwen, Maar met woeker vergeldt Hij de trotsen.
24 Be of good courage, and let your heart be strengthened, all you that hope in the Lord.
Houdt moed, weest onverschrokken van hart, Gij allen, die op Jahweh hoopt!

< Psalms 31 >