Psalms 149
1 Alleluia. Sing to the Lord a new song: his praise is in the assembly of the saints.
Αινείτε τον Κύριον. Ψάλατε εις τον Κύριον ωδήν νέαν, την αίνεσιν αυτού εν τη συνάξει των οσίων.
2 Let Israel rejoice in him that made him; and let the children of Sion exult in their king.
Ας ευφραίνεται ο Ισραήλ εις τον Ποιητήν αυτού· οι υιοί της Σιών ας αγάλλωνται εις τον Βασιλέα αυτών.
3 Let them praise his name in the dance: let them sings praises to him with timbrel and lute.
Ας αινώσι το όνομα αυτού χοροστατούντες· εν τυμπάνω και κιθάρα ας ψαλμωδώσιν εις αυτόν.
4 For the Lord takes pleasure in his people; and will exalt the meek with salvation.
Διότι ο Κύριος ευδοκεί εις τον λαόν αυτού· θέλει δοξάσει τους πράους εν σωτηρία.
5 The saints shall rejoice in glory; and shall exult on their beds.
Οι όσιοι θέλουσιν αγάλλεσθαι εν δόξη· θέλουσιν αγάλλεσθαι επί τας κλίνας αυτών.
6 The high praises of God shall be in their throat, and two-edged swords in their hands;
Αι εξυμνήσεις του Θεού θέλουσιν είσθαι εν τω λάρυγγι αυτών, και ρομφαία δίστομος εν τη χειρί αυτών·
7 to execute vengeance on the nations, [and] punishments amongst the peoples;
διά να κάμνωσιν εκδίκησιν εις τα έθνη, παιδείαν εις τους λαούς·
8 to bind their kings with fetters, and their nobles with manacles of iron; to execute on them the judgement written: this honour have all his saints.
διά να δέσωσι τους βασιλείς αυτών με αλύσεις· και τους ενδόξους αυτών με δεσμά σιδηρά·
διά να κάμωσιν επ' αυτούς την γεγραμμένην κρίσιν. Η δόξα αύτη θέλει είσθαι εις πάντας τους οσίους αυτού. Αλληλούϊα.
