Psalms 139

1 For the end, a Psalm of David. O Lord, you have proved me, and known me.

Oh Panginoon, iyong siniyasat ako, at nakilala ako.

2 You know my down-sitting and mine up-rising: you understand my thoughts long before.

Iyong nakikilala ang aking pag-upo at ang aking pagtindig, iyong nauunawa ang aking pagiisip sa malayo.

3 You have traced my path and my bed, and have foreseen all my ways.

Iyong siniyasat ang aking landas at ang aking higaan, at iyong kilala ang lahat kong mga lakad.

4 For there is no unrighteous word in my tongue: behold, O Lord, you have known all things,

Sapagka't wala pa ang salita sa aking dila, nguni't, narito, Oh Panginoon, natatalastas mo nang buo.

5 the last and the first: you have fashioned me, and laid your hand upon me.

Iyong kinulong ako sa likuran at sa harapan, at inilapag mo ang iyong kamay sa akin.

6 The knowledge of you is too wonderful for me; it is very difficult, I can’t [attain] to it.

Ang ganyang kaalaman ay totoong kagilagilalas sa akin; ito'y mataas, hindi ko maabot.

7 Whither shall I go from your Spirit? and whither shall I flee from my presence?

Saan ako paroroon na mula sa iyong Espiritu? O saan ako tatakas na mula sa iyong harapan?

8 If I should go up to heaven, you are there: if I should go down to hell, you are present. (Sheol h7585)

Kung sumampa ako sa langit, nandiyan ka: kung gawin ko ang aking higaan sa Sheol, narito, ikaw ay nandoon. (Sheol h7585)

9 If I should spread my wings [to fly] straight forward, and sojourn at the extremity of the sea, [it would be vain],

Kung aking kunin ang mga pakpak ng umaga, at tumahan sa mga pinakadulong bahagi ng dagat;

10 for even there your hand would guide me, and your right hand would hold me.

Doon ma'y papatnubayan ako ng iyong kamay, at ang iyong kanang kamay ay hahawak sa akin.

11 When I said, Surely the darkness will cover me; even the night [was] light in my luxury.

Kung aking sabihin, Tunay na tatakpan ako ng kadiliman, at ang liwanag sa palibot ko ay magiging gabi;

12 For darkness will not be darkness with you; but night will be light as day: as its darkness, so shall its light [be to you].

Ang kadiliman man ay hindi nakakukubli sa iyo, kundi ang gabi ay sumisilang na parang araw: ang kadiliman at kaliwanagan ay magkaparis sa iyo.

13 For you, O Lord, have possessed my reins; you have helped me from my mother's womb.

Sapagka't iyong inanyo ang aking mga lamang loob: iyo akong tinakpan sa bahay-bata ng aking ina.

14 I will give you thanks; for you are fearfully wondrous; wondrous are your works; and my soul knows [it] well.

Ako'y magpapasalamat sa iyo; sapagka't nilalang ako na kakilakilabot at kagilagilalas: kagilagilalas ang iyong mga gawa; at nalalamang mabuti ng aking kaluluwa.

15 My bones, which you made in secret were not hidden from you, nor my substance, in the lowest parts of the earth.

Ang katawan ko'y hindi nakubli sa iyo, nang ako'y gawin sa lihim, at yariing mainam sa mga pinakamababang bahagi sa lupa.

16 Your eyes saw my unwrought [substance], and all [men] shall be written in your book; they shall be formed by day, though [there should for a time] be no one amongst them.

Nakita ng iyong mga mata ang aking mga sangkap na di sakdal, at sa iyong aklat ay pawang nangasulat, kahit na ang mga araw na itinakda sa akin, nang wala pang anoman sa kanila,

17 But your friends, O God, have been greatly honoured by me; their rule has been greatly strengthened.

Pagka mahalaga rin ng iyong mga pagiisip sa akin, Oh Dios! Pagka dakila ng kabuoan nila!

18 I will number them, and they shall be multiplied beyond the sand; I awake, and am still with you.

Kung aking bibilangin, higit (sila) sa bilang kay sa buhangin: pagka ako'y nagigising ay laging nasa iyo ako.

19 Oh that you would kill the wicked, O God; depart from me, you men of blood.

Walang pagsalang iyong papatayin ang masama, Oh Dios: hiwalayan nga ninyo ako, Oh mga mabagsik na tao.

20 For you will say concerning [their] thought, [that] they shall take your cities in vain.

Sapagka't sila'y nangagsasalita laban sa iyo ng kasamaan, at ginagamit ng iyong mga kaaway ang iyong pangalan sa walang kabuluhan.

21 Have I not hated them, O Lord, that hate you? and wasted away because of your enemies?

Hindi ko ba ipinagtatanim (sila) Oh Panginoon, na nagtatanim sa iyo? At hindi ba kinapapanglawan ko ang mga yaon na nagsisibangon laban sa iyo?

22 I have hated them with perfect hatred; they were counted my enemies.

Aking ipinagtatanim (sila) ng lubos na kapootan: sila'y naging mga kaaway ko.

23 Prove me, O God, and know my heart; examine me, and know my paths;

Siyasatin mo ako, Oh Dios, at alamin mo ang aking puso; subukin mo ako, at alamin mo ang aking mga pagiisip:

24 and see if [there is any] way of iniquity in me, and lead me in an everlasting way.

At tingnan mo kung may anomang lakad ng kasamaan sa akin, at patnubayan mo ako sa daang walang hanggan.