< Psalms 139 >

1 For the end, a Psalm of David. O Lord, you have proved me, and known me.
بۆ گەورەی گۆرانیبێژان، زەبوورێکی داود. ئەی یەزدان، تۆ منت پشکنی و منت ناسی.
2 You know my down-sitting and mine up-rising: you understand my thoughts long before.
هەستان و دانیشتنی منت زانیوە، لە دوورەوە لە بیرکردنەوەم گەیشتووی.
3 You have traced my path and my bed, and have foreseen all my ways.
ڕێڕەو و جێی ڕاکشانی منت پێواوە، شارەزای هەموو ڕێگاکانی منیت.
4 For there is no unrighteous word in my tongue: behold, O Lord, you have known all things,
ئەی یەزدان، بەر لەوەی وشەیەک لەسەر زمانم هەبێت، تۆ بە تەواوی دەیزانی.
5 the last and the first: you have fashioned me, and laid your hand upon me.
لەپێش و لە پشتەوە دەورت داوم، دەستت دەخەیتە سەرم.
6 The knowledge of you is too wonderful for me; it is very difficult, I can’t [attain] to it.
ئەم زانینەی تۆم بەلاوە زۆر سەیرە، لە سەرووی منەوەیە، ناتوانم بەدەستی بهێنم.
7 Whither shall I go from your Spirit? and whither shall I flee from my presence?
بۆ کوێ بچم لە ڕۆحی تۆ؟ بۆ کوێ هەڵبێم لە ڕوخسارت؟
8 If I should go up to heaven, you are there: if I should go down to hell, you are present. (Sheol h7585)
ئەگەر سەربکەوم بۆ ئاسمان، ئەوەتا تۆ لەوێی، ئەگەر لەناو جیهانی مردووان ڕاکشێم، ئەوەتا تۆ لەوێی. (Sheol h7585)
9 If I should spread my wings [to fly] straight forward, and sojourn at the extremity of the sea, [it would be vain],
ئەگەر دەست بە باڵی بەرەبەیانەوە بگرم، ئەگەر لەوپەڕی دەریا نیشتەجێ بم،
10 for even there your hand would guide me, and your right hand would hold me.
لەوێش دەستی تۆ ڕێنماییم دەکات، دەستی ڕاستت بە خۆیەوە دەمگرێت.
11 When I said, Surely the darkness will cover me; even the night [was] light in my luxury.
ئەگەر گوتم: «بێگومان تاریکی دامدەپۆشێت، ڕووناکیش دەبێتە شەوی دەورم،»
12 For darkness will not be darkness with you; but night will be light as day: as its darkness, so shall its light [be to you].
ئەوا لە تاریکیشدا لەلای تۆ تاریک دانایەت، شەو وەک ڕۆژ ڕووناکی دەبەخشێت، تاریکیش وەک ڕووناکی وایە.
13 For you, O Lord, have possessed my reins; you have helped me from my mother's womb.
تۆ ناخی منت دروستکردووە، لەناو سکی دایکم منت چنیوە.
14 I will give you thanks; for you are fearfully wondrous; wondrous are your works; and my soul knows [it] well.
ستایشت دەکەم، چونکە بە سامناکی و سەرسوڕهێنەری دروستکراوم، کارەکانت سەرسوڕهێنەرن، لە ناخمەوە باش ئەمە دەزانم.
15 My bones, which you made in secret were not hidden from you, nor my substance, in the lowest parts of the earth.
ئێسقانم لە تۆ شاراوە نەبوو، کاتێک لە پەنهانی دروستکرام، لەناو سکی زەوی نەخشێنرام.
16 Your eyes saw my unwrought [substance], and all [men] shall be written in your book; they shall be formed by day, though [there should for a time] be no one amongst them.
هێشتا لە سکی دایکم بووم، ئەندامەکانی لەشمت بینی. هەموو ئەو ڕۆژانە کە بۆ من شێوەیان کێشرا، لە پەڕتووکەکەتدا نووسراون، پێش ئەوەی هیچ کامێکیان هەبن.
17 But your friends, O God, have been greatly honoured by me; their rule has been greatly strengthened.
ئەی خودایە، بیرۆکەکانت بەلای منەوە چەند گرانبەهایە! کۆی ژمارەیان چەندە مەزنە!
18 I will number them, and they shall be multiplied beyond the sand; I awake, and am still with you.
ئەگەر بیانژمێرم، لە لم زیاترن. کە بەئاگادێمەوە هێشتا لەگەڵ تۆم.
19 Oh that you would kill the wicked, O God; depart from me, you men of blood.
خودایە، خۆزگە بەدکارەکانت دەکوشت! ئەی خوێنڕێژەکان، لێم دووربکەونەوە!
20 For you will say concerning [their] thought, [that] they shall take your cities in vain.
ئەوانەی بە خراپە باست دەکەن، سکاڵاکاران بەبێ هۆ لێت هەستاون!
21 Have I not hated them, O Lord, that hate you? and wasted away because of your enemies?
ئەی یەزدان، ئایا ڕقم لەوانە نەبێت کە ڕقیان لە تۆیە؟ ئایا قێزم لەوانە نەبێتەوە کە لە دژی تۆ دەوەستن؟
22 I have hated them with perfect hatred; they were counted my enemies.
بە تەواوی ڕقم لێیانە، بوون بە دوژمنم.
23 Prove me, O God, and know my heart; examine me, and know my paths;
خودایە، بمپشکنە و بزانە دڵم چی تێدایە! تاقیم بکەوە و بزانە خولیای چیم.
24 and see if [there is any] way of iniquity in me, and lead me in an everlasting way.
سەیر بکە ئاخۆ هیچ ڕێگایەکی خراپەم تێدایە، ڕێنماییم بکە لە ڕێگای هەتاهەتایی.

< Psalms 139 >