Psalms 103

1 [A Psalm] of David. Bless the Lord, O my soul; and all [that is] within me, [bless] his holy name.

۱ مزمور داود ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و هرچه در درون من است نام قدوس او را متبارک خواند.

2 Bless the Lord, O my soul, and forget not all his praises:

۲ ‌ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و جمیع احسان های اورا فراموش مکن!

3 who forgives all your transgressions, who heals all your diseases;

۳ که تمام گناهانت را می‌آمرزدو همه مرض های تو را شفا می‌بخشد.

4 who redeems your life from corruption; who crowns you with mercy and compassion;

۴ که حیات تو را از هاویه فدیه می‌دهد و تاج رحمت و رافت را بر سر تو می‌نهد.

5 who satisfies your desire with good things: [so that] your youth shall be renewed like [that] of the eagle.

۵ که جان تو را به چیزهای نیکو سیر می‌کند تا جوانی تو مثل عقاب تازه شود.

6 The Lord executes mercy and judgement for all that are injured.

۶ خداوند عدالت را به‌جا می‌آورد و انصاف رابرای جمیع مظلومان.

7 He made known his ways to Moses, his will to the children of Israel.

۷ طریق های خویش را به موسی تعلیم داد و عمل های خود را به بنی‌اسرائیل.

8 The Lord is compassionate and pitiful, longsuffering, and full of mercy.

۸ خداوند رحمان و کریم است دیرغضب و بسیار رحیم.

9 He will not be always angry; neither will he be wrathful for ever.

۹ تا به ابد محاکمه نخواهدنمود و خشم را همیشه نگاه نخواهد داشت.

10 He has not dealt with us according to our sins, nor recompensed us according to our iniquities.

۱۰ باما موافق گناهان ما عمل ننموده، و به ما به حسب خطایای ما جزا نداده است.

11 For as the heaven is high above the earth, the Lord has [so] increased his mercy towards them that fear him.

۱۱ زیرا آنقدر که آسمان از زمین بلندتر است، به همان قدر رحمت او بر ترسندگانش عظیم است.

12 As far as the east is from the west, [so far] has he removed our transgressions from us.

۱۲ به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است، به همان اندازه گناهان ما را از ما دور کرده است.

13 As a father pities [his] children, the Lord pities them that fear him.

۱۳ چنانکه پدر برفرزندان خود رئوف است همچنان خداوند برترسندگان خود رافت می‌نماید.

14 For he knows our frame: remember that we are dust.

۱۴ زیرا جبلت مارا می‌داند و یاد می‌دارد که ما خاک هستیم.

15 [As for] man, his days are as grass; as a flower of the field, so shall he flourish.

۱۵ واما انسان، ایام او مثل گیاه است، مثل گل صحراهمچنان می‌شکفد.

16 For the wind passes over it, and it shall not be; and it shall know its place no more.

۱۶ زیرا که باد بر آن می‌وزد ونابود می‌گردد و مکانش دیگر آن را نمی شناسد.

17 But the mercy of the Lord is from generation to generation upon them that fear him, and his righteousness to children's children;

۱۷ لیکن رحمت خداوند بر ترسندگانش ازازل تا ابدالاباد است و عدالت او بر فرزندان فرزندان.

18 to them that keep his covenant, and remember his commandments to do them.

۱۸ بر آنانی که عهد او را حفظ می‌کنند وفرایض او را یاد می‌دارند تا آنها را به‌جا آورند.

19 The Lord has prepared his throne in the heaven; and his kingdom rules over all.

۱۹ خداوند تخت خود را بر آسمانها استوارنموده، و سلطنت او بر همه مسلط است.

20 Bless the Lord, all you his angels, mighty in strength, who perform his bidding, [ready] to listen to the voice of his words.

۲۰ خداوند را متبارک خوانید، ای فرشتگان او که در قوت زورآورید و کلام او را به‌جا می‌آورید وآواز کلام او را گوش می‌گیرید!

21 Bless the Lord, all you his hosts; [you] ministers of his that do his will.

۲۱ ‌ای جمیع لشکرهای او خداوند را متبارک خوانید! و‌ای خادمان او که اراده او را بجا می‌آورید!

22 Bless the Lord, all his works, in every place of his dominion: bless the Lord, O my soul.

۲۲ ‌ای همه کارهای خداوند او را متبارک خوانید! در همه مکان های سلطنت او. ای جان من خداوند رامتبارک بخوان!