Psalms 102

1 A Prayer for the Poor; when he is deeply afflicted, and pours out his supplication before the Lord. Hear my prayer, O Lord, and let my cry come to you.

Dungga ang akong pag-ampo, Yahweh; dungga ang akong paghilak kanimo.

2 Turn not away your face from me: in the day [when] I am afflicted, incline your ear to me: in the day [when] I shall call upon you, speedily hear me.

Ayaw tagoi ang imong panagway gikan kanako sa panahon sa akong kalisdanan. Pamatia ako. Sa dihang motawag ako kanimo, tubaga dayon ako.

3 For my days have vanished like smoke, and my bones have been parched like a stick.

Kay ang akong adlaw lumalabay lamang sama sa aso, ug ang akong mga bukog daw nasunog sa kalayo.

4 I am blighted like grass, and my heart is dried up; for I have forgotten to eat my bread.

Nadugmok ang akong kasingkasing, ug sama ako sa sagbot nga nalaya. Nakalimot ako sa pagkaon sa bisan unsa nga pagkaon.

5 By reason of the voice of my groaning, my bone has cleaved to my flesh.

Sa padayon kong pag-agulo, naniwang ako pag-ayo.

6 I have become like a pelican of the wilderness;

Sama ako sa pilicano sa kamingawan, ug nahisama ako sa kwago nga anaa sa kadaot.

7 I have become like an owl in a ruined house. I have watched, and am become as a sparrow dwelling alone on a roof.

Nagatukaw ako sama sa biniyaan nga langgam, nga nag-inusara sa atop.

8 All the day long mine enemies have reproached me; and they that praised me have sworn against me.

Gihagit ako sa akong mga kaaway sa tibuok adlaw; ug kadtong nagbugalbugal kanako ginamit ang akong ngalan sa pagpanunglo.

9 For I have eaten ashes as it were bread, and mingled my drink with weeping;

Nagkaon ako ug abo sama sa tinapay ug nasagolan ang akong imnonon sa mga luha.

10 because of your anger and your wrath: for you have lifted me up, and dashed me down.

Tungod sa imong hilabihan nga kasuko, gialsa mo ako aron ibundak.

11 My days have declined like a shadow; and I am withered like grass.

Ang akong mga adlaw sama sa anino nga mahanaw, ug malaya ako sama sa sagbot.

12 But you, Lord, endure for ever, and your memorial to generation and generation.

Apan ikaw, Yahweh, magpabilin sa walay kataposan, ug ang imong kabantogan alang sa tanang kaliwatan.

13 You shall arise, and have mercy upon Sion: for [it is] time to have mercy upon her, for the set time is come.

Motindog ka ug kaluy-an ang Zion. Karon ang takna nga maluoy ka kaniya; ang gitagana nga takna miabot na.

14 For your servants have taken pleasure in her stones, and they shall pity her dust.

Kay ang imong mga sulugoon nagpugong sa ilang mga pinalanggang mga bato ug naluoy alang sa abog sa iyang kadaot.

15 So the nations shall fear your name, O Lord, and all kings your glory.

Ang kanasoran magpasidungog sa imong ngalan, Yahweh, ug ang tanang mga hari sa kalibotan magatahod sa imong himaya.

16 For the Lord shall build up Sion, and shall appear in his glory.

Gitukod pag-usab ni Yahweh ang Zion ug magpakita diha sa iyang himaya.

17 He has had regard to the prayer of the lowly, and has not despised their petition.

Nianang tungora, pagatubagon niya ang pag-ampo sa mga kabos; dili niya isalikway ang ilang mga pag-ampo.

18 Let this be written for another generation; and the people that shall be created shall praise the Lord.

Kay nahisulat kini alang sa umaabot nga kaliwatan, ug ang mga tawo nga wala pa nahimugso magadayeg kang Yahweh.

19 For he has looked out from the height of his sanctuary; the Lord looked upon the earth from heaven;

Kay midungaw siya gikan sa habog nga balaang dapit; gikan sa langit nakita ni Yahweh ang kalibotan,

20 to hear the groaning of the fettered ones, to loosen the sons of the slain;

aron sa pagpaminaw sa agulo sa mga binilanggo, aron sa pagpagawas niadtong nasilotan sa kamatayon.

21 to proclaim the name of the Lord in Sion, and his praise in Jerusalem;

Unya imantala sa mga tawo ang ngalan ni Yahweh sa Zion ug ang iyang pagdayeg sa Jerusalem

22 when the people are gathered together, and the kings, to serve the Lord.

sa dihang magatigom ang katawhan ug ang mga gingharian aron sa pag-alagad kang Yahweh.

23 He answered him in the way of his strength: tell me the fewness of my days.

Gikuha niya ang akong kusog sa kinatung-an sa akong kinabuhi. Gipamubo niya ang akong mga adlaw.

24 Take me not away in the midst of my days: your years [are] through all generations.

Miingon ako, “Akong Dios, ayaw kuhaa ang akong kinabuhi sa akong pagkabatan-on; anaa ka sa tanang kaliwatan.

25 In the beginning you, O Lord, did lay the foundation of the earth; and the heavens are the works of your hands.

Kaniadto pa imo nang gipahimutang ang kalibotan; ang kalangitan mao ang buhat sa imong mga kamot.

26 They shall perish, but you remain: and [they all] shall wax old as a garment; and as a vesture shall you fold them, and they shall be changed.

Mangahanaw (sila) apan ikaw magapabilin; mangadaan silang tanan sama sa panapton; sama sa bisti, pahawa-on mo (sila) ug mangahanaw (sila)

27 But you are the same, and your years shall not fail.

Apan ikaw mao lamang gihapon, ug walay kataposan ang imong katuigan.

28 The children of your servants shall dwell [securely], and their seed shall prosper for ever.

Ang mga anak sa imong mga sulugoon managpadayon, ug ang ilang mga kaliwatan magkinabuhi diha sa imong presensya.”