< Proverbs 27 >

1 Boast not of to-morrow; for you know not what the next day shall bring forth.
درباره فردای خود با غرور صحبت نکن، زیرا نمی‌دانی چه پیش خواهد آمد.
2 Let your neighbour, and not your own mouth, praise you; a stranger, and not your own lips.
هرگز از خودت تعریف نکن؛ بگذار دیگران از تو تعریف کنند.
3 A stone is heavy, and sand cumbersome; but a fool's wrath is heavier than both.
حمل بار سنگ و ماسه سخت است، اما تحمل ناراحتیهایی که شخص نادان ایجاد می‌کند، از آن هم سختتر است.
4 Wrath is merciless, and anger sharp: but envy can bear nothing.
حسادت خطرناک‌تر و بی‌رحمتر از خشم و غضب است.
5 Open reproofs are better than secret love.
سرزنش آشکار از محبت پنهان بهتر است.
6 The wounds of a friend are more to be trusted than the spontaneous kisses of an enemy.
زخم دوست بهتر از بوسهٔ دشمن است.
7 A full soul scorns honeycombs; but to a hungry soul even bitter things appear sweet.
شکم سیر حتی از عسل کراهت دارد، اما برای شکم گرسنه هر چیز تلخی شیرین است.
8 As when a bird flies down from its own nest, so a man is brought into bondage whenever he estranges himself from his own place.
کسی که از خانه‌اش دور می‌شود همچون پرنده‌ای است که از آشیانه‌اش آواره شده باشد.
9 The heart delights in ointments and wines and perfumes: but the soul is broken by calamities.
مشورت صمیمانهٔ یک دوست همچون عطری خوشبو، دلپذیر است.
10 Your own friend, and your father's friend, forsake not; and when you are in distress go not into your brother's house: better is a friend [that is] near than a brother living far off.
دوست خود و دوست پدرت را هرگز ترک نکن، و وقتی در تنگی هستی سراغ برادرت نرو؛ همسایهٔ نزدیک بهتر از برادر دور می‌تواند به تو کمک کند.
11 Son, be wise, that your heart may rejoice; and remove you from yourself reproachful words.
پسرم، حکمت بیاموز و دل مرا شاد کن تا بتوانم جواب کسانی را که مرا سرزنش می‌کنند، بدهم.
12 A wise man, when evils are approaching, hides himself; but fools pass on, and will be punished.
عاقل خطر را پیش‌بینی می‌کند و از آن اجتناب می‌نماید، ولی جاهل به سوی آن می‌رود و خود را گرفتار می‌کند.
13 Take away the man's garment, (for a scorner has passed by) whoever lays waste another's goods.
از کسی که نزد تو ضامن شخص غریبی می‌شود، گرو بگیر.
14 Whosoever shall bless a friend in the morning with a loud voice, shall seem to differ nothing from one who curses [him].
اگر صبح زود با صدای بلند برای دوستت دعای خیر کرده، او را از خواب بیدار کنی، دعای تو همچون لعنت خواهد بود.
15 On a stormy day drops [of rain] drive a man out of his house; so also does a railing woman [drive a man] out of his own house.
غرغرهای زن بهانه‌گیر مثل چک‌چک آب در روز بارانی است؛
16 The north wind is sharp, but it is called by name propitious.
همان‌طور که نمی‌توان از وزیدن باد جلوگیری کرد، و یا با دستهای چرب چیزی را نگه داشت، همان‌طور هم محال است بتوان از غرغر چنین زنی جلوگیری کرد.
17 Iron sharpens iron; and a man sharpens his friend's countenance.
همان‌طور که آهن، آهن را می‌تراشد، دوست نیز شخصیت دوستش را اصلاح می‌کند.
18 He that plants a fig tree shall eat the fruits of it: so he that waits on his own master shall be honoured.
هر که درختی بپروراند از میوه‌اش نیز خواهد خورد و هر که به اربابش خدمت کند پاداش خواهد گرفت.
19 As faces are not like [other] faces, so neither are the thoughts of men.
همان‌طور که انسان در آب، صورت خود را می‌بیند، در وجود دیگران نیز وجود خویش را مشاهده می‌کند.
20 Hell and destruction are not filled; so also are the eyes of men insatiable. [He that fixes his eye is an abomination to the Lord; and the uninstructed do not restrain their tongue.] (Sheol h7585)
همان‌طور که دنیای مردگان از بلعیدن زندگان سیر نمی‌شود، خواسته‌های انسان نیز هرگز ارضا نمی‌گردد. (Sheol h7585)
21 Fire is the trial for silver and gold; and a man is tried by the mouth of them that praise him. The heart of the transgressor seeks after mischiefs; but an upright heart seeks knowledge.
طلا و نقره را به‌وسیلۀ آتش می‌آزمایند، ولی انسان را از عکس‌العملش در برابر تعریف و تمجید دیگران می‌توان شناخت.
22 Though you scourge a fool, disgracing him in the midst of the council, you will [still] in no wise remove his folly from him.
اگر احمق را در داخل هاون هم بکوبی حماقتش از او جدا نمی‌شود.
23 Do you thoroughly know the number of your flock, and pay attention to your herds.
مال و دارایی زود از بین می‌رود و تاج و تخت پادشاه تا ابد برای نسل او باقی نمی‌ماند. پس تو با دقت از گله و رمه‌ات مواظبت کن،
24 For a man [has] not strength and power for ever; neither does he transmit it from generation to generation.
25 Take care of the herbage in the field, and you shall cut grass, and gather the mountain hay;
زیرا وقتی علوفه چیده شود و محصول جدید به بار آید و علف کوهستان جمع‌آوری شود،
26 that you may have [wool of] sheep for clothing: pay attention to the land, that you may have lambs.
آنگاه از پشم گوسفندانت لباس تهیه خواهی کرد، از فروش بزهایت زمین خواهی خرید
27 [My] son, you have from me words very useful for your life, and for the life of your servants.
و از شیر بقیهٔ بزها تو و خانواده و کنیزانت سیر خواهید شد.

< Proverbs 27 >